Αρχαία ελληνική λογοτεχνία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην ιστοριογραφία της ελληνιστικής εποχής συνεχίζονται οι δύο αντίθετες τάσεις που εμφανίστηκαν τον 4ο αι. π.Χ.: από τη μία πλευρά οι ιστοριογράφοι που ενδιαφέρονταν πρωτίστως για την ιστορική αλήθεια και την ωφέλεια του αναγνώστη και από την άλλοι οι συγγραφείς που απέβλεπαν κυρίως στην τέρψη και τον εντυπωσιασμό των αναγνωστών.<ref>Κακριδής, σελ. 209-210.</ref> Στην πρώτη ομάδα ξεχωρίζει η μορφή του [[Πολύβιος|Πολύβιου]] από τη [[Μεγαλόπολη]] της [[Αρκαδία]]ς, που έγραψε ιστορία της [[ρωμαϊκή αυτοκρατορία|ρωμαϊκής αυτοκρατορίας]]. Πολλοί ιστορικοί συνέγραψαν ιστορίες της εκστρατείας του [[Μέγας Αλέξανδρος|Μεγάλου Αλεξάνδρου]], αλλά σώθηκαν ελάχιστα αποσπάσματα από αυτές. Μεγαλύτερα τμήματα έχουν σωθεί από την ιστορία που έγραψε ο [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίος Α΄]], την οποία χρησιμοποίησε ως πηγή ο [[Αρριανός]].<ref>Κακριδής, σελ. 206.</ref> Άλλοι ιστορικοί συνέθεσαν συμπιλήματα παλαιοτέρων ιστοριογραφικών έργων. Ο πιο γνωστός από αυτούς είναι ο [[Διόδωρος ο Σικελιώτης]], που συνέγραψε παγκόσμια ιστορία, από την μυθολογική εποχή έως την κατάκτηση της Βρετανίας από τον [[Ιούλιος Καίσαρας|Καίσαρα]]. Την ίδια εποχή γνώρισε άνθηση η συγγραφή τοπικών ιστοριών, όπως του [[Νεάνθης ο Κυζικηνός|Νεάνθη]] από την [[Κύζικος|Κύζικο]], του Μέμνονος από την [[Ηράκλεια η Ποντική|Ηράκλεια]] του [[Πόντος|Πόντου]], του [[Φιλόχορος|Φιλόχορου]] από την Αττική κ.α. Ακόμη, γράφτηκαν έργα με γεωγραφικές, ιστορικές και εθνολογικές πληροφορίες για τους λαούς της ανατολής, όπως ο ''Περίπλους'' του [[Νέαρχος|Νεάρχου]], ναύαρχου του Μ. Αλεξάνδρου, που δεν σώζεται σήμερα αλλά ήταν γνωστός στον Αρριανό και τον [[Στράβων]]α.<ref>Κακριδής, σελ. 211.</ref>