Νήσος Αναλήψεως: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
IM-yb (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μδιορθ
Γραμμή 45:
}}
<!-- Τέλος πληροφοριών χώρας-->
Η '''Νήσος Αναλήψεως''' ([[αγγλικά]]: ''Ascension Island'') είναι ένα νησί στον νότιο [[Ατλαντικός Ωκεανός|Ατλαντικό Ωκεανό]], περίπου 1.600 χμ από την ακτή της Αφρικής. Είναι εξαρτημένη περιοχή του Βρετανικού υπερπόντιου εδάφους της [[Νήσος Αγίας Ελένης|Νήσου Αγίας Ελένης]], που βρίσκεται 1.287 χμ στα νοτιοανατολικά. Το νησί πήρε το όνομα του από την καταγεγραμμένη ημέρα της ανακάλυψης του, την ημέρα της Αναλήψεως του Σωτήρα.
 
Στο νησί βρίσκεται το Αεροδρόμιο Γουαϊντεγουέηκ (Wideawake Airfield), που είναι μία από κοινού εγκατάσταση της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας και της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Το νησί χρησιμοποιούταν από τον Βρετανικό στρατό κατά την διάρκεια του Πολέμου των Φώκλαντ. Στην Νήσο Αναλήψεως βρίσκεται μία από τις τρεις κεραίες (οι άλλες δύο βρίσκονται στην [[Ατόλλη ΚουατζαλέινΚβαζαλέιν]] και την [[Ατόλλη]] [[Ντιέγκο Γκαρσία]]) που βοηθούν στην λειτουργία του Συστήματος Παγκόσμιας Θέσης (GPS).
 
Η Νήσος Αναλήψεως δεν έχει δική της σημαία ή εθνόσημο. Χρησιμοποιούνται η Σημαία της Ένωσης και το Βασιλικό εθνόσημο του [[Ηνωμένο Βασίλειο|Ηνωμένου Βασιλείου]].
 
[[Αρχείο:Saint Helena-CIA WFB Map.png|300px|right|thumb|Η Αγία Ελένη με τις εξαρτήσεις της, Νήσο Αναλήψεως και Συστάδα Τριστάν ντα ΚούνηαΚούνια]]
 
== Γεωγραφία ==
[[Αρχείο:Ascension Island Location2.jpg|right|250px|thumb|Θέση της Νήσου στον νότιο Ατλαντικό Ωκεανό]]
Το κύριο νησί έχει έκταση περίπου 91 χμ². Μια ηφαιστειακή κορυφή που υψώνεται μόλις δυτικά της Μεσο-Ατλαντικής Ράχης, με το μεγαλύτερο μέρος του νησιού να είναι ένας έρημος τόπος με ροές λάβας και ηφαιστειακούς κώνους, έχουν αναγνωριστεί όχι λιγότεροι από 44 διακριτοίδιακριτούς κρατήρες έχουν αναγνωριστεί.
 
Ενώ το νησί ήταν άγονο με λίγα φυτά έως το 1843, το Πράσινο Όρος της Νήσου Αναλήψεως είναι τώρα ένα από τα λίγα μεγάλης κλίμακας τεχνητά δάση, και σταδιακά αυξάνεται κάθε χρόνο. Το ψηλότερο σημείο του ανέρχεται στα 859 μέτρα.
Γραμμή 65:
== Ιστορία ==
 
Ο Πορτογάλος εξερευνητής Ζοάο ντα Νόβα πιστεύεται ότι ήταν το πρώτο άτομο που ανακάλυψε το νησί (το 1501), αλλά δεν το ανέφερε. Όταν το 1503 ο Αλφόνσος ντ’ντ' Αλμπουκέρκ (ένας Πορτογάλος θαλασσοπόρος) είδε το νησί την ημέρα της Αναλήψεως σύμφωνα με το εορτολόγιο της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας, το ονόμασε από αυτήν την ημέρα. Ξερό και άγονο, δεν ήταν ελκυστικό για τα διερχόμενα πλοία εκτός εάν ήθελαν να συλλέξουν φρέσκο κρέας. Οι ναυτικοί μπορούσαν να κυνηγήσουν θαλασσοπούλια και τις τεράστιες πράσινες χελώνες που γεννούν τα αυγά τους στις αμμώδεις παραλίες. Οι Πορτογάλοι επίσης εισήγαγαν κατσίκες, μια πηγή κρέατος για μελλοντικούς διερχόμενους ναυτικούς.
 
Τον Φεβρουάριο του 1701, το πλοίο ''Ρόεμπακ'', με κυβερνήτη τον Ουίλιαμ Ντάμπιερ, ναυάγησε στο σύνηθες σημείο αγκυροβόλησης στον Κόλπο Κλάρενς στα βορειοδυτικά του νησιού. Περίπου 60 άντρες κατάφεραν να επιβιώσουν για 2 μήνες μέχρι που διασώθηκαν. Είναι σχεδόν βέβαιο, ότι μετά από μερικές μέρες βρήκαν την ισχυρή πηγή νερού στο ψηλό εσωτερικό του νησιού, που τώρα ονομάζεται Κοιλάδα Μπρέηκνες (είναι ενδιαφέρον, ότι υπάρχει μια πολύ μικρότερη πηγή νερού, χαμηλότερα στο βουνό, που ονομάστηκε Σταλαγματιά του Ντάμπιερ από άτομα που πιθανότατα παρερμήνευσαν την ιστορία του Ντάμπιερ).
 
Είναι πιθανόν ότι το νησί χρησιμοποιούταν μερικές φορές ως ανοικτή φυλακή για εγκληματίες ναυτικούς, αν και υπάρχει μόνο μία καταγεγραμμένη υπόθεση τέτοιας εξορίας, του αξιωματικού ενός Ολλανδικού πλοίου, του Λέεντερτ Χάσενμπος, που τον άφησαν στον Κόλπο Κλάρενς ως ποινή για σοδομισμό τον Μάη του 1725. Η σκηνή του Ολλανδού, τα υπάρχοντα του και το ημερολόγιο του βρέθηκαν από Βρετανούς ναυτικούς τον Γενάρη του 1726, ο άνθρωπος μάλλον πέθανε από δίψα.
Γραμμή 77:
Κατά την διάρκεια του [[Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιου Πόλεμου]], οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής έχτισαν μια αεροπορική βάση στην Νήσο Αναλήψεως, γνωστή ως Γουαϊντεγουέηκ (που σημαίνει: με το μάτι γαρίδα) από μια κοντινή αποικία Σταχτιών Στερνών (τοπικά ονομάζονταν πουλιά 'Γουαϊντεγουέηκ' λόγω του δυνατού, διακριτού καλέσματος τους, που μπορούσε να ξυπνήσει τους ανθρώπους νωρίς το πρωί). Η αεροπορική βάση χρησιμοποιούταν από τον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών ως ενδιάμεσος σταθμός για Αμερικανικά αεροσκάφη που διέσχιζαν τον Ατλαντικό στην πορεία τους για τα θέατρα των επιχειρήσεων σε [[Ευρώπη]] και [[Αφρική]]. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, και την αναχώρηση των Αμερικανών, η αεροπορική βάση έπεσε σε αχρησία.
 
Η μόνη δράση κατά την διάρκεια του [[ΒΠΠ|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] συνέβη στις 9 Δεκεμβρίου 1941. Γύρω στο μεσημέρι, το Γερμανικό υποβρύχιο U-124 πλησίασε την Τζωρτζτάουν στην επιφάνεια με σκοπό να βυθίσει οποιοδήποτε αγκυροβολημένο πλοίο ή να πλήξει τον καλωδιακό σταθμό. Το υποβρύχιο αντιμετώπισε μια πυροβολαρχία 2 κανονιών από τον Λόφο Κρος, πάνω από την Τζωρτζτάουν. Κανένα βλήμα δεν βρήκε στόχο αλλά το υποβρύχιο καταδύθηκε και οπισθοχώρησε. Η πυροβολαρχία παραμένει σχεδόν άθικτη μέχρι και σήμερα.
 
Με την κούρσα του διαστήματος και τον ψυχρό πόλεμο οι Αμερικανοί επέστρεψαν το 1956. Το Αεροδρόμιο Γουαϊντεγουέηκ επεκτάθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’60. Ο διάδρομος, με την παράξενη καμπύλωση του, επεκτάθηκε, διαπλατύνθηκε, και βελτιώθηκε ώστε να επιτρέπεται η χρήση του από μεγάλα αεροσκάφη, και να ενεργεί ως διάδρομος άμεσης ανάγκης για το Διαστημικό Όχημα Η Νήσος Αναλήψεως εξακολουθεί να υπηρετεί ως σημαντικός σύνδεσμος στα Αμερικανικά διαστημικά εγχειρήματα. Η [[ΝΑΣΑ]] ίδρυσε έναν σταθμό εντοπισμού στο νησί το 1967, αλλά έκτοτε τον εγκατέλειψε. Ο Ατλαντικός Σταθμός Αναμετάδοσης του ΜπιΜπιΣι[[BBC]] εγκαταστάθηκε το 1966 για μεταδόσεις βραχέων κυμάτων σε Αφρική και Νότια Αμερική.
 
Το 1982, η Νήσος Αναλήψεως χρησιμοποιήθηκε ως σταθμός ανασυγκρότησης για την Βρετανική Ομάδα Ανάληψης Αποστολών κατά την διάρκεια του Πολέμου των Φώκλαντς. Η Βρετανική Πολεμική Αεροπορία παρέταξε ένα σμήνος βομβαρδιστικών Βούλκαν στο αεροδρόμιο. Οι πρώτοι βομβαρδισμοί της Βρετανικής επίθεσης έγιναν από την Νήσο Αναλήψεως από τα Βούλκαν στην Επιχείρηση Μπλακ Μπακ. Η RAF επίσης χρησιμοποιούσε την βάση για τον ανεφοδιασμό της Ομάδας Ανάληψης Αποστολών. Η αύξηση της εναέριας κυκλοφορίας κατά την διάρκεια του πολέμου βρήκε το Γουαϊντεγουέηκ να ταξινομείται ως το πιο απασχολημένο αεροδρόμιο στον κόσμο για μια μικρή περίοδο. Το Βασιλικό Πολεμικό Ναυτικό σταματούσε στην Νήσο Αναλήψεως για ανεφοδιασμό καυσίμων στην πορεία προς τα Φώκλαντς. Μετά τον πόλεμο, οι Βρετανοί διατήρησαν μια αυξημένη παρουσία στο νησί, ιδρύοντας την RAF Νήσου Αναλήψεως, και παρέχοντας έναν σταθμό ανεφοδιασμού για την τακτική ανταπόκριση μεταξύ της RAF Μπράιζ Νόρτον στο Οξφορντσάιρ, και την RAF Μάουντ Πλέζαντ στις Νήσους Φώκλαντ.
Γραμμή 85:
Το 2002, αλλαγές στους συνταγματικούς κανονισμούς για την Νήσο Αναλήψεως βρήκαν το πρώτο Νησιωτικό Συμβούλιο να εκλέγεται την 1η Νοεμβρίου του 2002, όμως 6 μέλη του παραιτήθηκαν τον Ιανουάριο του 2007 με το αιτιολογικό ότι "βοηθούσαν στην νομιμοποίηση μιας δημοκρατίας που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει στην Νήσο Αναλήψεως". <ref>[http://www.the-islander.org.ac/art_4013.html Road Repairs - Ascension Island News<!--Bot-generated title-->]</ref>
 
Συνακόλουθα , προκηρύχθησανπροκηρύχθηκαν εκλογές , οι οποίες όμως δεν έγιναν, λόγω μη συμμετοχής. Η λειτουργία του Νησιωτικού Συμβουλίου ανεστάλη για 12 μήνες από τον Κυβερνήτη και ανακοινώθηκε ότι οι γενικές εκλογές θα διεξάγονταν τον Απρίλιο του 2008.<ref>[http://www.ascension-island.gov.ac/aig/ascension-island-council.htm Ascension Island Council<!--Bot-generated title-->]</ref> Τελικά, οι εκλογές διεξήχθησαν τον Οκτώβριο του 2008 και εξελέγησαν 8 υποψήφιοι, ενώ το νέο Νησιωτικό Συμβούλιο ορκίστηκε στις 28 Οκτωβρίου.<ref>[http://www.the-islander.org.ac/ The Islander]</ref>
 
== Διακυβέρνηση ==
Γραμμή 105:
== Δημογραφία ==
 
Δεν υπάρχει ιθαγενείςιθαγενής πληθυσμός στο νησί, αν και περίπου 1.100 άτομα ζουν εκεί (2005). Οι στρατιωτικοί και ιδιώτες εργολάβοι των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ηνωμένου Βασιλείου, μαζί με πολίτες εργάτες από την Αγία Ελένη, αποτελούν την πλειοψηφία του πληθυσμού. Οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής έχουν περίπου 150 άτομα που υπηρετούν στις εγκαταστάσεις της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας στο νησί και το Αεροδρόμιο Γουαϊντεγουέηκ. Η RAF Νήσου Αναλήψεως αποτελείται από προσωπικό 200 ατόμων. Στους υπόλοιπους κατοίκους περιλαμβάνονται κάποιοι εργαζόμενοι της Βρετανικής κυβέρνησης συμπεριλαμβανομένου του Βρετανού Διαχειριστή.
 
Υπάρχουν 5 οικισμοί, με πρωτεύουσα την Τζωρτζτάουν:
Γραμμή 115:
Επίσης, υπάρχουν κάποιες εξοχικές κατοικίες στο Πράσινο Όρος.
 
Για να μπορέσει κάποιος να εισέλθει στην Νήσο Αναλήψεως, χρειάζεται γραπτή άδεια από τοτον Διοικητή. Επιπλέον, είναι σχεδόν αδύνατον να αποκτήσει κάποιος δικαίωμα μόνιμης διαμονής. Η εργασία είναι προϋπόθεση για διαμονή στο νησί. Η Βρετανική κυβέρνηση έχει βεβαιώσει ότι κανένας κάτοικος της Νήσου Αναλήψεως δεν έχει "δικαίωμα διαμονής". Η τοπική εφημερίδα «Ο Νησιώτης» αναφέρει, ότι είναι ένα θέμα σε αμφισβήτηση μεταξύ των μελών του Συμβουλίου και των επί μακρόν εργαζομένων και τις οικογένειες τους.
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==