Έλληνες Ορθόδοξοι Παλαιοημερολογίτες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ορθογραφικές διορθώσεις
→‎1924: Αποκατάσταση εσωτερικών συνδέσμων
Γραμμή 41:
===1924===
 
Το αναθεωρημένο Ιουλιανό ημερολόγιο καθιερώθηκε από την [[Εκκλησία της Ελλάδος]] στις [[23 Μαρτίου]] [[1924]], λίγες μέρες μετά την ενθρόνιση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών [[Χρυσόστομος Παπαδόπουλος|Χρυσοστόμου του Α']]. Η απόκλιση φάνηκε ως πρόβλημα την [[25 Μαρτίου|25η Μαρτίου]] [[1923]], όταν εορτάστηκαν χωριστά η επέτειος της [[Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]] και ο [[Ευαγγελισμός της Θεοτόκου]]<ref>Η απόκλιση αυτή λόγω διαφοράς ημερολογίων είναι παράδοξη, αν λάβει κανείς υπ'όψιν του ότι η 25η Μαρτίου ως εθνική εορτή είναι μάλλον μια συμβατική ημερομηνία (βλ. [[Ελληνική Επανάσταση του 1821#Τα γεγονότα του 1821]]), αφού δε φέρεται να έγινε κάποιο ιστορικό γεγονός ακριβώς εκείνη την ημέρα, αλλά επελέγη ακριβώς για να συμπίπτει με τη θρησκευτική εορτή του Ευαγγελισμού.</ref>. Έτσι η Εκκλησία αποφάσισε τη διόρθωση του εκκλησιαστικού ημερολογίου, έτσι ώστε οι ακίνητες εορτές να συμπίπτουν με το κοσμικό και διατήρησαν το Ιουλιανό Πασχάλιο για τις κινητές εορτές.Όμως, απ' ότι φάνηκε, η απόφαση της Συνόδου της [[Εκκλησία της Ελλάδος|Εκκλησίας της Ελλάδος]] δεν βρήκε σύμφωνο όλο τον λαό και προκάλεσε ρήξη μεταξύ τους. Μεγάλες ομάδες κληρικών και λαϊκών αντέδρασαν στην εισαγωγή του νέου ημερολογίου, την οποία θεώρησαν προδοσία της ορθόδοξης παράδοσης, και αρνήθηκαν να το ακολουθήσουν εμμένοντας στο «πάτριο ημερολόγιο». Θεώρησαν ότι η αλλαγή ημερολογίου ήταν αντίθετη με τους Ιερούς Κανόνες της Ορθόδοξης Εκκλησίας και προϊόν της [[αίρεση|αίρεσης]] του Ο[[οικουμενισμόςΟικουμενισμός|ικουμενισμούΟικουμενισμού]]. Κατ' αυτούς πραγματικό κίνητρο για την αλλαγή του ημερολογίου ήταν η χρονική σύμπτωση των θρησκευτικών εορτών Κ[[Καθολικισμός|αθολικώνΚαθολικών]] και Ο[[ορθοδοξίαΟρθοδοξία|ρθοδόξωνΟρθοδόξων]] ως πρώτο βήμα για την ένωση των Εκκλησιών και την υποταγή όλων στον Πάπα (όπως έχει διατυπωθεί παραπάνω). Ακόμη, πίστευαν (και εξακολουθούν να πιστεύουν) ότι η Εκκλησία της Ελλάδος, το Οικουμενικό Πατριαρχείο και όλες οι άλλες Εκκλησίες που ακολούθησαν το νέο ημερολόγιο υπέπεσαν σε [[αίρεση]] και σύμφωνα με τους εκκλησιαστικούς κανόνες, θεώρησαν αιρετικές και όλες τις άλλες Εκκλησίες που ήταν σε κοινωνία με αυτές, όλες δηλαδή τις επίσημες Ορθόδοξες Εκκλησίες του κόσμου, ανεξάρτητα από το αν είχαν μεταρρυθμίσει το ημερολόγιό τους ή όχι (όπως το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, που διατηρεί μέχρι σήμερα το Ιουλιανό ημερολόγιο). Ακολούθησαν πολλές ταραχές με ανάμιξη και της αστυνομίας. Υπήρξαν κατά καιρούς δε και συμπλοκές με θύματα.
 
Μετά την αλλαγή του ημερολογίου, η νεοημερολογίτικη εκκλησία επέβαλε στους ιερείς των ναών να μην ιερουργούν κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο, παρά τις αντιδράσεις του κόσμου. Ιερείς που δεν συμμορφώνονταν με την κρατούσα εκκλησία του νέου ημερολογίου, διώκονταν, ξυρίζονταν και αποσχηματίζονταν. Αρκετοί ιερείς, που δεν συμφώνησαν με την καινοτομία, κρύβονταν σε σπίτια παλαιοημερολογιτών ή κυκλοφορούσαν με κοσμικά ρούχα και πένθος, για να δικαιολογήσουν την γενειάδα τους και την αγαμία τους (οι ιερομόναχοι). Γι' αυτό, στην αρχή οι Παλαιοημερολογίτες είχαν μόνο λίγους [[πρεσβύτερος|πρεσβυτέρους]] (κυρίως αγιορείτες και άλλους ιερομόναχους και ελαχιστότατους έγγαμους, διότι οι περισσότεροι έγγαμοι ιερείς εντάχθηκαν στην κρατούσα νεοημερολογίτικη εκκλησία, από φόβο για τις οικογένειές τους). Οι λειτουργίες τους τελούνταν μυστικά σε σπίτια, σε υπόγεια και σε ορισμένα έρημα εξωκκλήσια. Δεν είχαν κανένα επίσκοπο επικεφαλής. Αυτό τους δημιουργούσε πρόβλημα, γιατί σύμφωνα με τους Ιερούς Κανόνες δεν υφίσταται Εκκλησία χωρίς επίσκοπο αλλά και γιατί μόνο επίσκοπος μπορεί να χειροτονήσει νέους πρεσβυτέρους.
 
 
===1925===