Καλλιόπη (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τον [[Ησίοδος|Ησίοδο]] η '''Καλλιόπη''' ήταν η μεγαλύτερη και ευγενέστερη από τις 9 [[Μούσες]]. Προστάτις της [[επική ποίηση|επικής ποίησης]] και της [[Ρητορική|Ρητορικής]], καθώς και όλων των καλών τεχνών ('''Καλλιέπουσα''').

Την Μούσα Καλλιόπη ιδιαίτερα την επικαλούνταν οι [[ραψωδός|ραψωδοί]] προκειμένου να τους βοηθήσει στην έμπνευση. Με την επίκλησή της ξεκινούν και τα Ομηρικά έπη.

Αν και παρθένος κατά μερικούς η Καλλιόπη φέρεται κατ΄ άλλους ως μητέρα του Ιολέμου, εκ του Απόλλωνα, ή του [[Ορφέας (μυθολογία)|Ορφέα]] ή του [[Λίνος|Λίνου]], του [[Υμέναιος|Υμεναίου]] και του Κομαθέοντα. Πολλοί ήταν και εκείνοι που θεωρούσαν και τον [[Όμηρος|Όμηρο]] ως γιο της.

Στις παραστάσεις της απεικονίζεται με μεγαλοπρέπεια και επιβλητικότητα με στέφανο δάφνινο ή χρυσό κρατώντας ή βιβλίο σε κύλινδρο ή πινάκιο και γραφίδα και συχνά με τα έπη του Ομήρου στους πόδες της.

Αυτή η παράσταση με πινάκιο και γραφίδα ενέπνευσε αργότερα την απεικόνιση της «Δόξας των Ψαρών» στον αγώνα του 1821, αλλά και πολλούς αγιογράφους σε παραστάσεις αγγέλων κατά τη Θεία Κρίση.