Θεός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο [[Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος|Κωνσταντίνος πινότσης]] αναφέρει σχετικά με την θρησκευτικότητα των αρχαιότερων φύλων: ''«Η συγκριτική θεολογία απέδειξεν ότι αι θρησκευτικαί δοξασίαι των [[Σημίτες|Σημιτών]] και των [[Άριοι|Αρίων]], εν αρχή απεκορυφούντο εις θεόν έναν. Ο θεός ούτος ήτο εις κατ' ουσίαν, αλλά αι πολλαπλαί αυτού ενέργειαι, αντί να υποτάσσωνται αείποτε εις την υπερτάτην αυτού βούλησιν, έλαβον βαθμηδόν την τάξιν και το αξίωμα ιδίας βουλήσεως. ... Εκάστη αυτού δύναμις και έκαστον προσόν έλαβε κατά μικρόν ιδίαν [[Υπόσταση|υπόστασιν]]. Εν μόνον των εθνών εκείνων», το έθνος [[Ισραήλ]], «σαφέστερον αντιληφθέν της του Υπερτάτου Όντος εννοίας, διέσωσε την ενότητα της θείας δυνάμεως. ... Ενώ όμως βραδύτερον αι ελληνικαί πόλεις έβριθον ναών και αγαλμάτων αυτού, πολλά είναι τα τεκμήρια ότι κατά χρόνους παναρχαίους ούτος»'', ο [[Δίας (μυθολογία)|Ζευς]], «ελατρεύετο ως θεός ανείδεος επί της κορυφής των ορέων, όπως και [[Τετραγράμματο|ο Θεός τού Ισραήλ]]»<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Παράρτημα Α', Κεφάλαιον Α', Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος, 1886.</ref>.