Χρήστης:Dienekes300/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dienekes300 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Dienekes300 (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 62:
Στις 15 Ιουλίου 1974, η Εθνική Φρουρά, υπό τη διοίκηση της Χούντας των Συνταγματαρχών, προέβη σε πραξικόπημα κατά του δημοκρατικά εκλεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρχιεπισκόπου [[Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ΄|Μακαρίου Γ']]. Μια μεγάλη δύναμη από στρατεύματα και άρματα μάχης επιτέθηκε κατά της Αρχιεπισκοπής στη Λευκωσία, αν και ο Μακάριος κατάφερε να ξεφύγει. Η φρουρά του Προεδρικού Μεγάρου προέβαλε αντίσταση και οι συγκρούσεις μεταξύ των υποστηρικτών και των εχθρών του Μακαρίου συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος της μέρας. Ο [[Νίκος Σαμψών]], πρώην μέλος της [[ΕΟΚΑ]], ανέλαβε την εξουσία, αν και το καθεστώς του κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου. Το πραξικόπημα έδωσε την ευκαιρία στην Τουρκία να εισβάλει στο νησί, ισχυριζόμενη πως προστάτευε τα δικαιώματα και την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων.<ref name="ReferenceA"/>
 
==Δυνάμεις αντιπάλων==
==Επιχειρησιακή κατάσταση και ισορροποία δυνάμεων πριν τον πόλεμο==
 
===Τουρκοκυπριακές δυνάμεις===
Γραμμή 74:
Οι τουρκοκυπριακές δυνάμεις αποτελείτο από 27 τάγματα πεζικού, τα οποία χωρίστηκαν σε 8 συντάγματα, με συνολική δύναμη 20.000 ανδρών. Τα τουρκοκυπριακά τάγματα ήταν ελαφρώς εξοπλισμένα και είχαν περιορισμένες αμυντικές ικανότητες, ενώ εκπαιδεύονταν για σαμποτάζ και ενέδρες.<ref name="Sergis, p.256"/> Οι τουρκικές δυνάμεις που συμπεριλαμβάνονταν στην [[ΤΟΥΡΔΥΚ]] (1.000 άνδρες, αν και έπρεπε να είχαν 650) χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, μια στο Κιόνελι και άλλη στο Ορτάκιοϊ.
 
===Ελληνοκυπριακές δυνάμεις===
<!--
 
Η κύρια δύναμη των Ελληνοκυπρίων ήταν η [[Εθνική Φρουρά]], η οποία ιδρύθηκε μετά τις δικοινωτικές ταραχές 1963-64. Η Εθνική Φρουρά ήταν εξοπλισμένη κυρίως με εξοπλισμό ελληνικής παραγωγής και βρετανικής προέλευσης, καθώς και με εξοπλισμό που αγόρασε από τη [[Σοβιετική Ένωση]] το 1965. Η Εθνική Φρουρά είχε 15 ενεργά και 19 εφεδρικά τάγματα πεζικού, 3 ενεργά και ένα εφεδρικό τάγματα καταδρομών, 1 τάγμα αρμάτων μάχης, 1 τάγμα μηχανοκίνητων και 1 τάγμα αναγνώρισης, 6 τάγματα πυροβολικού και άλλες μικρότερες μονάδες (μονάδες αντιαεροπορίας και μηχανικού). Θεωρητικά, η Εθνική Φρουρά αποτελείτο από 40.000 άνδρες, εκ των οποίων οι 30.000 ήταν έφεδροι, 32 άρματα μάχης και 80 πυροβόλα, καθώς και 100 τεθωρακισμένα<ref>Sergis, σελ. 257-258</ref>{{Cref|Α}}.
===Greek-Cypriot forces===
 
Η διοίκηση της Εθνικής Φρουράς ανατέθηκε σε αξιωματικούς από την Ελλάδα και αποτελούσε όργανο της Αθήνας στις πολιτικές συγκρούσεις με τη Λευκωσία. Ως αποτέλεσμα, η κυπριακή κυβέρνηση παραμέλησε την ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς, με μοναδική εξαίρεση την αγορά οπλισμού το 1965, με αποτέλεσμα η Εθνική Φρουρά να αντιμετωπίζει έλλειψη πυρομαχικών (αρκετά από τα οποία ήταν παλιά). Η κυβέρνηση Μακαρίου ίδρυσε, το 1972, το «Εφεδρικό Σώμα» που αποτελείτο από αστυνομικούς. Επισήμως, το Εφεδρικό Σώμα ήταν μια αστυνομική δύναμη με βαρύ εξοπλισμού που θα στήριζε την Εθνική Φρουρά σε περίπτωση πολέμου, αλλά στην ουσία ήταν όργανο του Μακαρίου κατά της Εθνικής Φρουράς (ελεγχόμενης από την Αθήνα). Το Εφεδρικό Σώμα ήταν ελαφρώς εξοπλισμένο με σύγχρονα όπλα από τη Τσεχοσλοβακία και ήταν καλά εκπαιδευμένο. Αποτελείτο από 3 τάγματα.<ref>Karkaletsis, σελ. 12</ref> Άλλη παραστρατιωτική οργάνωση ήταν η [[ΕΟΚΑ Β']], η οποία το 1974 είχε 5.000 μέλη με 1.000 μαχητές.<ref>Sergis, σελ. 152</ref> Στο νησί δρούσαν και άλλες παραστρατιωτικές οργάνωσεις με δικούς τους ηγέτες και ανθυπολοχαγούς.
The main force of the [[Greek Cypriots]] was the National Guard, created in the aftermath of the 1963–1964 intercommunal violence. The National Guard was equipped with surplus equipment from [[Greece]], mainly of [[United Kingdom|British]] origin, reinforced by a purchase of [[Soviet Union|Soviet]] weapons in 1965. The National Guard comprised 15 active and 19 reserve infantry battalions, 3 active and 1 reserve commando battalions, 1 tank, 1 mechanized and 1 reconnaissance battalions, 6 field artillery battalions and other smaller units (such as AT artillery, [[Anti-aircraft warfare|AAA]] and engineer units). They were grouped into 5 military areas called High Tactical Commands (ATD), one Commando command, one artillery command etc. Its nominal total wartime strength was 40,000 men, of whom about 30,000 were to be mobilised reservists, with 32 tanks and 80 [[field artillery]] pieces, as well as about 100 armoured vehicles<ref>Sergis, p.257-258</ref> {{Cref|a}}
 
Το ελληνικό σύνταγμα στην Κύπρο ([[ΕΛΔΥΚ]]) δεν βρισκόταν υπό τον άμεσο έλεγχο της Εθνικής Φρουράς. Αποτελείτο από 2 τάγματα πεζικού και 1.200 άνδρες (αν και θεωρητικά αποτελείτο από 950).<ref>Sergis, σελ. 260</ref> Ήταν καλά εκπαιδευμένο και οργανωμένο αλλά εξοπλισμένο με ελαφρά και παλαιά όπλα.<ref>Sergis, σελ. 652. Τον Ιούλιο του 1974, η ΕΛΔΥΚ βρισκόταν σε κατάσταση επανεξοπλισμού</ref> Μαζί με το σύνταγμα καταδρομών αποτελούσαν την καλύτερη μονάδα της ελληνοκυπριακής πλευράς.<ref>Vlassis, Aporritos Attilas, σελ. 111</ref>
The National Guard, controlled by officers sent from [[Greece]] (as Cyprus lacked trained officers), was seen as an instrument of Athens in the political tension between Athens and Nicosia. As a result, the [[Cyprus|Cypriot]] government neglected the reinforcement of the National Guard, with the single exception of the 1965 purchase, resulting into the mechanical equipment suffering badly of maintenance issues, and ammunition stocks being low and old. The [[Makarios]] government founded in 1972 the "Efedrikon Soma" (which translates as "Reserve Corps"), with police personnel. Officially, the Efedrikon was a heavy police force to reinforce the National Guard in wartime, in fact however it was Makarios’ trusted counterweight against the Athens-controlled National Guard. The Efedrikon was lightly equipped with modern Czechoslovakian-supplied weapons and well trained in military style. It comprised 3 battalions.<ref>Karkaletsis, p.12</ref> Another [[paramilitary]] force was [[EOKA B]], which in 1974 had about 5,000 members with 1,000 firearms.<ref>Sergis, p.152</ref> Smaller paramilitaries also existed, under political leaders and their lieutenants.
 
<!--
The Greek [[regiment]] in Cyprus ([[ELDYK]]) was not under the National Guard’s direct control. It consisted of two infantry battalions, with 1,200 men (nominal 950).<ref>Sergis, p.260</ref> It was well trained and organized but equipped with light and old weapons.<ref>Sergis, p.652. In July 1974[[ELDYK]] was in the process of reequipping with more modern equipment</ref> Together with the Commando regiment it was considered the best unit on the Greek-Cypriot side.<ref>Vlassis, Aporritos Attilas, p.111</ref>
 
==Opposing plans==
Γραμμή 303:
 
<div class="references-small">
{{Cnote|aΑ|Ο εξοπλισμός των Ελληνοκυπρίων: <br>'''Άρματα μάχης:'''<br>32 [[T-34/85]]<br>'''Θωρακισμένα οχήματα:'''<br> 40 [[Marmon-Herrington|Marmon Herrington Mk.IVF]] (εξοπλισμένα με πολυβόλα διαμετρήματος 40 mm)<br> 32 [[Τεθωρακισμένο όχημα μεταφοράς προσωπικού|ΤΟΜΠ]] [[BTR-152|BTR-152V1]]<br>10 ΤΟΜΠ ATS-712<br> 5 ΤΟΜΠ [[Humber Pig|FV1611 Humber]]<br>'''Πυροβολικό:'''<br>54 πυροβόλα [[Ordnance QF]] (διαμετρήματος 87.6 mm)<br>20 πυροβόλα [[M1944 (BS-3)|M-1944]] (διαμετρήματος 100 mm)<br>4 πυροβόλα [[QF 3.7 inch AA]] (χρησιμοποιήθηκε ως πυροβόλο πεδίου - διαμέτρημα 94 mm)<br>8 ολμοβόλα [[M116]] (διαμετρήματος 75mm)}}
 
==Δείτε επίσης==