Χρήστης:Dienekes300/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 62:
Στις 15 Ιουλίου 1974, η Εθνική Φρουρά, υπό τη διοίκηση της Χούντας των Συνταγματαρχών, προέβη σε πραξικόπημα κατά του δημοκρατικά εκλεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Αρχιεπισκόπου [[Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ΄|Μακαρίου Γ']]. Μια μεγάλη δύναμη από στρατεύματα και άρματα μάχης επιτέθηκε κατά της Αρχιεπισκοπής στη Λευκωσία, αν και ο Μακάριος κατάφερε να ξεφύγει. Η φρουρά του Προεδρικού Μεγάρου προέβαλε αντίσταση και οι συγκρούσεις μεταξύ των υποστηρικτών και των εχθρών του Μακαρίου συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος της μέρας. Ο [[Νίκος Σαμψών]], πρώην μέλος της [[ΕΟΚΑ]], ανέλαβε την εξουσία, αν και το καθεστώς του κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου. Το πραξικόπημα έδωσε την ευκαιρία στην Τουρκία να εισβάλει στο νησί, ισχυριζόμενη πως προστάτευε τα δικαιώματα και την ασφάλεια των Τουρκοκυπρίων.<ref name="ReferenceA"/>
==Δυνάμεις αντιπάλων==
===Τουρκοκυπριακές δυνάμεις===
Γραμμή 74:
Οι τουρκοκυπριακές δυνάμεις αποτελείτο από 27 τάγματα πεζικού, τα οποία χωρίστηκαν σε 8 συντάγματα, με συνολική δύναμη 20.000 ανδρών. Τα τουρκοκυπριακά τάγματα ήταν ελαφρώς εξοπλισμένα και είχαν περιορισμένες αμυντικές ικανότητες, ενώ εκπαιδεύονταν για σαμποτάζ και ενέδρες.<ref name="Sergis, p.256"/> Οι τουρκικές δυνάμεις που συμπεριλαμβάνονταν στην [[ΤΟΥΡΔΥΚ]] (1.000 άνδρες, αν και έπρεπε να είχαν 650) χωρίστηκαν σε δύο ομάδες, μια στο Κιόνελι και άλλη στο Ορτάκιοϊ.
===Ελληνοκυπριακές δυνάμεις===
<!--▼
Η κύρια δύναμη των Ελληνοκυπρίων ήταν η [[Εθνική Φρουρά]], η οποία ιδρύθηκε μετά τις δικοινωτικές ταραχές 1963-64. Η Εθνική Φρουρά ήταν εξοπλισμένη κυρίως με εξοπλισμό ελληνικής παραγωγής και βρετανικής προέλευσης, καθώς και με εξοπλισμό που αγόρασε από τη [[Σοβιετική Ένωση]] το 1965. Η Εθνική Φρουρά είχε 15 ενεργά και 19 εφεδρικά τάγματα πεζικού, 3 ενεργά και ένα εφεδρικό τάγματα καταδρομών, 1 τάγμα αρμάτων μάχης, 1 τάγμα μηχανοκίνητων και 1 τάγμα αναγνώρισης, 6 τάγματα πυροβολικού και άλλες μικρότερες μονάδες (μονάδες αντιαεροπορίας και μηχανικού). Θεωρητικά, η Εθνική Φρουρά αποτελείτο από 40.000 άνδρες, εκ των οποίων οι 30.000 ήταν έφεδροι, 32 άρματα μάχης και 80 πυροβόλα, καθώς και 100 τεθωρακισμένα<ref>Sergis, σελ. 257-258</ref>{{Cref|Α}}.
Η διοίκηση της Εθνικής Φρουράς ανατέθηκε σε αξιωματικούς από την Ελλάδα και αποτελούσε όργανο της Αθήνας στις πολιτικές συγκρούσεις με τη Λευκωσία. Ως αποτέλεσμα, η κυπριακή κυβέρνηση παραμέλησε την ενίσχυση της Εθνικής Φρουράς, με μοναδική εξαίρεση την αγορά οπλισμού το 1965, με αποτέλεσμα η Εθνική Φρουρά να αντιμετωπίζει έλλειψη πυρομαχικών (αρκετά από τα οποία ήταν παλιά). Η κυβέρνηση Μακαρίου ίδρυσε, το 1972, το «Εφεδρικό Σώμα» που αποτελείτο από αστυνομικούς. Επισήμως, το Εφεδρικό Σώμα ήταν μια αστυνομική δύναμη με βαρύ εξοπλισμού που θα στήριζε την Εθνική Φρουρά σε περίπτωση πολέμου, αλλά στην ουσία ήταν όργανο του Μακαρίου κατά της Εθνικής Φρουράς (ελεγχόμενης από την Αθήνα). Το Εφεδρικό Σώμα ήταν ελαφρώς εξοπλισμένο με σύγχρονα όπλα από τη Τσεχοσλοβακία και ήταν καλά εκπαιδευμένο. Αποτελείτο από 3 τάγματα.<ref>Karkaletsis, σελ. 12</ref> Άλλη παραστρατιωτική οργάνωση ήταν η [[ΕΟΚΑ Β']], η οποία το 1974 είχε 5.000 μέλη με 1.000 μαχητές.<ref>Sergis, σελ. 152</ref> Στο νησί δρούσαν και άλλες παραστρατιωτικές οργάνωσεις με δικούς τους ηγέτες και ανθυπολοχαγούς.
Το ελληνικό σύνταγμα στην Κύπρο ([[ΕΛΔΥΚ]]) δεν βρισκόταν υπό τον άμεσο έλεγχο της Εθνικής Φρουράς. Αποτελείτο από 2 τάγματα πεζικού και 1.200 άνδρες (αν και θεωρητικά αποτελείτο από 950).<ref>Sergis, σελ. 260</ref> Ήταν καλά εκπαιδευμένο και οργανωμένο αλλά εξοπλισμένο με ελαφρά και παλαιά όπλα.<ref>Sergis, σελ. 652. Τον Ιούλιο του 1974, η ΕΛΔΥΚ βρισκόταν σε κατάσταση επανεξοπλισμού</ref> Μαζί με το σύνταγμα καταδρομών αποτελούσαν την καλύτερη μονάδα της ελληνοκυπριακής πλευράς.<ref>Vlassis, Aporritos Attilas, σελ. 111</ref>
▲<!--
==Opposing plans==
Γραμμή 303:
<div class="references-small">
{{Cnote|
==Δείτε επίσης==
|