Ατμάμαξα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ sp |
|||
Γραμμή 137:
Αντίθετα, οι ατμάμαξες μεγάλων αποστάσεων, που απαιτούν μεγάλους χρόνους ανάμεσα σε διαδοχικούς ανεφοδιασμούς, χρησιμοποιούν την εφοδιοφόρο (tender), ένα μικρό ειδικό βαγόνι στο οποίο αποθηκεύεται τόσο η καύσιμη ύλη (στο πρόσθιο τμήμα του, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα απευθείας τροφοδοσίας του θαλάμου καύσης) όσο και το απαιτούμενο νερό.
[[Αρχείο:GWRwater.jpg|right|thumb|200px|Ανεφοδιασμός ατμάμαξας με νερό σε σημείο υδροληψίας]]
Η καύσιμη ύλη εξαρτιόταν, κατά περιόδους, από τους διαθέσιμους πόρους σε κάθε χώρα. Στην Ευρώπη και στη Βρετανία η χρήση του γαιάνθρακα ήταν η προφανής επιλογή. Αντίθετα, στις ΗΠΑ η πλειοψηφία των ατμαμαξών χρησιμοποιούσαν ως καύσιμο το ξύλο μέχρι το 1870,<ref>John H. White,, ''American Locomotives, an Engineering History 1830-1880'', Baltimore, USA
Συχνά γινόταν διάκριση καυσίμου ανάμεσα σε ατμάμαξες (ίδιου τύπου) ανάλογα με το αν αυτές προορίζονταν για έλξη επιβατηγών ή φορτηγών συρμών. Οι επιβατηγοί συρμοί είχαν προτεραιότητα απέναντι στους φορτηγούς, μολονότι η ικανότητα έλξης που απαιτείτο για τους τελευταίους τις περισσότερες φορές ήταν μεγαλύτερη. Αυτό γινόταν με κύριο γνώμονα το οικονομικό κόστος.<ref name= tq>Tom Quinn, ''Memories of steam'', David & Charles, 2008</ref>
| |||