Ιουλιανός Αλικαρνασσού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές) μ Διόρθωση συντακτικού κώδικα με τη χρήση AWB (10454) |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Ο '''Ιουλιανός Αλικαρνασσού''' ήταν [[Μονοφυσιτισμός|μονοφυσίτης]] επίσκοπος, θεολόγος και εκκλησιαστικός συγγραφέας που ήκμασε επί των αυτοκρατόρων [[Ζήνων (αυτοκράτορας)|Ζήνωνα]] και [[Αναστάσιος Α'|Αναστασίου]]<ref name=Elef>Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, τόμος 12ος, σελ 770.</ref>, κατά τα τέλη του [[5ος αιώνας|5ου αιώνα]] ως τις αρχές του [[6ος αιώνας|6ου]].
Αρχικά συνδέθηκε με τον μετριοπαθή μονοφυσίτη [[Σεβήρος Αντιοχείας|Σεβήρο Αντιοχείας]], τον οποίο όμως αργότερα καταπολέμησε ως ηγέτης των ακραίων [[Μονοφυσιτισμός|μονοφυσιτών]]<ref name="ReferenceA">Παναγιώτου Κ. Χρήστου, Εκκλησιαστική Γραμματολογία, τόμος Α', εκδοτικός οίκος Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005, σελ 300</ref> από την [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] όπου είχαν και οι δύο καταφύγει <ref>Βλασίου Ιω. Φειδά, Εκκλησιαστική Ιστορία, τόμος Α΄,τρίτη έκδοση, Αθήναι 2002, σελ 681 και Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, τόμος 6ος, σελ 955</ref> μετά την καταδίκη τους ως αιρετικοί το [[518]]<ref name="ReferenceB">Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα, τόμος 30ός, σελ 31</ref> από την ενδημούσα σύνοδο της Αγίας Σοφίας<ref>Βλασίου Ιω. Φειδά, Εκκλησιαστική Ιστορία, τόμος Α΄,τρίτη έκδοση, Αθήναι 2002, σελ 675.</ref>. Απεβίωσε το [[527]]<ref name="ReferenceB"/>.
==Συγγραφικό και θεολογικό έργο==
Γραμμή 9:
Ο '''Ιουλιανός''' υποστήριζε πως μετά την ένωση των δύο φύσεων του [[Ιησούς Χριστός|Χριστού]] δεν ήταν δυνατόν να γίνεται λόγος περί διακρίσεως των φυσικών ιδιωμάτων της Θείας ή της ανθρώπινης φύσεως. Ενώ ισχυριζόταν ότι το σώμα του [[Ιησούς Χριστός|Χριστού]] είναι κτιστό,δίδασκε πως γεννήθηκε άφθαρτο χάρη στην ένωση αυτού με το Λόγο του Θεού και κατηγορούσε τους οπαδούς του Σεβήρου αλλά και τους [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξους]] ως «φθαρτολάτρες» διότι δίδασκαν ότι το σώμα του Χριστού, ως ομοούσιο προς το σώμα της [[Παναγία|Θεοτόκου]] ήταν πριν από την [[ανάσταση]] «παθητόν» και «φθαρτόν»<ref name="ReferenceC">Παναγιώτου Κ. Χρήστου, Εκκλησιαστική Γραμματολογία, τόμος Α', εκδοτικός οίκος Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005, σελ 301 και Βλασίου Ιω. Φειδά, Εκκλησιαστική Ιστορία, τόμος Α΄,τρίτη έκδοση, Αθήναι 2002, σελ 681</ref>.
Η διδασκαλία του Ιουλιανού ονομάστηκε [[Αφθαρτοδοκητισμός]] και οι οπαδοί του ''Αφθαρτοδοκητές''<ref name="ReferenceC"/>, ''Φανταστικοί'' ( επειδή εξωτερικά η διδασκαλία τους θύμιζε αρκετά αυτή των [[Δοκητισμός|Δοκητών]] )<ref>Παναγιώτου Κ. Χρήστου, Εκκλησιαστική Γραμματολογία, τόμος Α', εκδοτικός οίκος Κυρομάνος, Θεσσαλονίκη 2005, σελ 301 και Θ.Η.Ε.,τόμος 6ος, σελ 956</ref> καθώς και ''Ιουλιανιστές''<ref name=Elef>
==Παραπομπές==
| |||