Ο '''Χρίστο Νικόλοφ Τατάρτσεφ''' (''Христо Николов Татарчев'', [[βουλγαρικά|βουλγ.16 Δεκεμβρίου]]:Христо[[1869]] Николов- Татарчев[[5 Ιανουαρίου]] [[1952]]) ήταν Βούλγαρος ιατρός και επαναστάτης, ένας απο τους ιδρυτές της ΕΜΑΕΟ (Εσωτερική Μακεδονο-Ανδριανουπολίτικη Επαναστατική Οργάνωση), εκπρόσωπος εκτός συνόρων. Mε σπουδές στην [[Ελβετία]] γεννήθηκε το [[1869]] στη [[Ρέσνα]], πόλη δυτικά του [[Μοναστήρι (ΠΓΔΜ)|Μοναστηρίου]] (Μπίτολα) πάνω στην εθνική οδό προς [[Αχρίδα]] όπου έγινε η πρώτη σύσκεψη για την ίδρυση της [[ΕΜΕΟ]] το [[1892]] με συνιδρυτή το [[Ντάμιεν Γκρούεφ]] από το [[Σμίλεβο]]. Το επόμενο έτος έγινε άλλη μια συνάντηση και στη Θεσσαλονίκη για να προσλάβει περισσότερο κύρος η απόφασή τους αυτή. Πολύ σύντομα όμως του προσφέρθηκε η θέση του προέδρου της [[ΒΜΑRC]] (Bulgarian Macedonian-Adrianople Revolutionary Committees) και μετακόμισε στη [[Σόφια]]. Ο πατέρας του Νικόλα Ταρτάτσεφ ήταν επιτυχένος τραπεζίτης και η μητέρα του Κατερίνα απόγονος διακεκεριμένης οικογένειας.
Αυτοεξορίσθηκε το [[1944]] μαζί με τη σύζυγό του [[Σοφία Λογοθέτη]], κόρη του Έλληνα προξένου και κατέφυγε στο [[Τουρίνο]] της Ιταλίας, όπου και πέθανε το [[1952]].
