Μπεάτα Κιτσίκη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο πατέρας της ο Εμμανουήλ Πετυχάκης (1842-1915) ήταν κρητικός αλλά είχε εγκατασταθεί στο [[Κάϊρο]] ως επιχειρηματίας. Εκεί νυμφεύθηκε την Κορίννα, κόρη του Δαυΐδ Αντωνιάδη, κόμη ντ' Αντόνιο, ελληνοϊταλόΕλληνοϊταλό από την [[Τεργέστη]]. Η Κορίννα είχε γεννηθεί το 1861 στο Κάϊρο και πέθανε στην Αθήνα το 1925. Η μητέρα της, η Άννα ήταν Γαλλίδα και είχε 16 παιδιά: 8 βαπτίσθηκαν καθολικά και 8 ορθόδοξα, μεταξύ αυτών δε και η Κορίννα.

Ο Εμμανουήλ Πετυχάκης είχε 12 παιδιά, όλα γεννημένα στο [[Κάϊρο]] εκτός το τελευταίο, την Μπεάτα, που γεννήθηκε στο [[Ηράκλειο]] το 1907. Ο Εμμανουήλ Πετυχάκης είχε επιστρέψει με την οικογένειά του στην Κρήτη επειδή τα παιδιά του πέθαιναν από τύφο στην [[Αίγυπτο]]. Στο Ηράκλειο πέθανε το 1915 αφήνοντας χήρα την Κορίννα, 19 χρόνια νεότερή του. Τον αντικατέστησε με τον δικηγόρο της οικογενείας, τον [[Αριστείδης Στεργιάδης|Αριστείδη Στεργιάδη]] που ήταν συνομήλικός της (1861-1949), τον μετέπειτα ύπατο αρμοστή στη Σμύρνη (1919-1922) που έτσι έγινε ο πατριός της Μπεάτας. Ο Στεργιάδης πήρε μαζί του την Μπεάτα στην Σμύρνη το 1919. Επιστρέφοντας στο Ηράκλειο γνώρισε το 1921 τον ήδη τότε τακτικό καθηγητή στο Πολυτεχνείο [[ Νίκος Κιτσίκης|Νίκο Κιτσίκη]] που είχε έρθηέρθει στο Ηράκλειο για να χτίση το λιμάνι. Ο Κιτσίκης την πήρε μαζί του στην Αθήνα και τη νυμφεύθηκε το 1923. Η Μπεάτα έζησε έκτοτε στην κολωνακιώτικη αστική κοινωνία της πρωτεύουσας<ref>Έλλη Παππά, ''Νίκος Κιτσίκης. Ο επιστήμονας, ο άνθρωπος, ο πολιτικός'', Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, 1986, σ. 15</ref> και έκαμε τρία παιδιά: την Μπεάτα, την Έλσα και τον Δημήτρη.

ΠαρὰΠαρά τὰτα σκληρὰσκληρά βασανιστήρια τὰτα οποία υπέστη, η Μπεάτα ποτέ δε δέχθηκε να υπογράψει δήλωση μετανοίας και ηρωποιήθηκε από τη νεολαία. Σε πολλά κορίτσια που γεννήθηκαν εκείνη την εποχή δόθηκε το όνομα Μπεάτα.<ref>Το 1948, πολλά σταυρόλεξα εφημερίδων είχαν ως ερώτημα: "όνομα φημισμένης ερυθράς κυρίας"</ref>Στη διάρκεια της δίκης της κατηγορήθηκε ότι είχε προδώσει την τάξη της, αὐτήν του Κολωνακίου.

ΣὲΣΕ μία συνάντηση τοῦτου Παγκοσμίου Κινήματος της Ειρήνης στη Στοκχόλμη, στὰστΑ τέλη του 1955, οι Κινέζοι αντιπρόσωποι πλησίασαν τον ΕλληναΈλληνα απεσταλμένο, τον Νίκο Κιτσίκη και του ζήτησαν να προωθήσει στην Ελλάδα την Λαϊκή Κίνα η οποία τότε δεν ανεγνωρίζετοαναγνωριζόταν από τη Δύση. Η Μπεάτα Κιτσίκη ανέλαβε να ιδρύσει τον Σύνδεσμο φιλίας Ελλάδος-Λαϊκής Κίνας που γρήγορα γνώρισε τεράστια επιτυχία στην ελληνική κοινωνία. Με την συνεργασία των Εκδόσεων Φέξη πολλές δεκάδες κινεζικά βιβλία μεταφράσθηκαν στα ελληνικά, λογοτεχνικά αλλά και πολιτικά, όπως τα Άπαντα του [[Μάο Τσετούνγκ]]. Με αλλεπάληλεςαλλεπάλληλες αποστολές Ελλήνων προσωπικοτήτων στην Λαϊκή Κίνα αλλά και με την εξάπλωση της [[μαοϊσμός|μαοϊκής ιδεολογίας]] στους νέους, η Κίνα έγινε ευρέως γνωστή στο ελληνικό κοινό. Η Μπεάτα, ταξιδεύοντας σχεδόν κάθε χρόνο στην Κίνα έγινε φίλη των Κινέζων ηγετών και προσωπικά του Μάο. Αν και το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 ανέκοψε την δράση της, η χούντα ανεγνώρισε και επισήμως το Πεκίνο. Η Μπεάτα όμως, στόχος των συνταγματαρχών, πέτυχε να τους ξεφύγει και με πλαστό ελβετικό διαβατήριο βρήκε καταφύγιο στην [[Ελβετία]] και μετά στην [[Γαλλία]], κοντά στα παιδιά της.