Μουσικό πεντάγραμμο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Αντικατάσταση της Image:Commontime_inline.gif με την Image:Commontime_inline.png (από τον GifTagger επειδή: Replacing GIF by exact PNG duplicate.). |
||
Γραμμή 6:
Μετά το κλειδί μπορεί να σημειωθεί μια ή περισσότερες [[ύφεση (μουσική)|υφέσεις]] ή [[δίεση |διέσεις]], οι οποίες αποτελούν τον λεγόμενο [[οπλισμός (μουσική)|οπλισμό]]· με βάση τον οπλισμό διακρίνεται η [[τονικότητα]] του έργου. Η απουσία οπλισμού (όπως στο παράδειγμα που παρατίθεται) δεν σημαίνει απουσία τονικότητας, αφού οι τονικότητες της Ντο μείζονας και Λα ελάσσονας δεν έχουν διέσεις ή υφέσεις, ενώ μπορεί να σηματοδοτεί τον φυσικό ελάσσονα τρόπο της Ρε. Παραδοσιακά ο οπλισμός δεν μπορεί να συνδιάζει διέσεις και υφέσεις, ωστόσο στη [[σύγχρονη κλασική μουσική]] πολλοί συνθέτες επιλέγουν αυτόν τον αντισυμβατικό τρόπο γραφής. Στα δε έργα [[τρόπος (μουσική)|τροπικής]] μουσικής, ο οπλισμός δεν αντιπροσωπεύει τονικότητα, αλλά τον [[δρόμος (μουσική)|δρόμο]] πάνω στον οποίο είναι γραμμένο το έργο.
Μετά το κλειδί και τον οπλισμό ακολουθεί το σύμβολο μεγέθους του [[μέτρο (μουσική)|μέτρου]]. Συνήθως έχει τη μορφή [[κλάσμα]]τος και διαβάζεται π.χ. ''τρία τέταρτα'' ή ''επτά όγδοα'' (3/4 και 7/8 αντίστοιχα). Ο αριθμητής αντιπροσωπεύει τη χρονική αξία του κάθε μέτρου, ενώ ο παρονομαστής τη βασική χρονική μονάδα μέτρησης. Το μέτρο των 4/4 που είναι και το πλέον κοινό μπορεί να γραφτεί τόσο ως κλάσμα (4/4), όσο και με το σύμβολο [[File:Commontime_inline.
Για τον διαχωρισμό των μουσικών μέτρων χρησιμοποιείται η '''[[διαστολή (μουσική)|διαστολή]]''', από την οποία προκύπτουν τα '''[[μέτρο (μουσική μονάδα)|μέτρα]]''', τα οποία και αποτελούν ενότητες συγκεκριμένης χρονικής αξίας, η οποία αντιστοιχεί στο σημειωμένο μέτρο που αναφέρεται παραπάνω. Τα μέτρα διευκολύνουν τον εκτελεστή να αντιλαμβάνεται ευκολότερα τη χρονική του θέση στο μουσικό έργο, ειδικότερα όταν το μουσικό του μέρος τείνει να είναι επαναληπτικό και να μην έχει ευδιάκριτα σημεία αναφοράς. Η διαστολή εισήχθη στη μουσική σημειογραφία περί τον 15ο αιώνα· μέχρι τότε οι μουσικοί διάβαζαν μουσική χωρίς διαστολές, υπολογίζοντας τη χρονική τους θέση μετρώντας τις αξίες των νοτών και των παύσεων. Κάποιες σύγχρονες γερμανικές εκδόσεις διατηρούν αυτή τη συνθήκη, με την προσθήκη διαστολών ανάμεσα στα πεντάγραμμα κάθε φωνής, ώστε να διευκολύνουν τους εκτελεστές.
| |||
