Ο '''Σκύμνος ο Χίος''' ([[185 π.Χ.]] -– 2ος αιώνας π.Χ.) ήταν Έλληνας [[Γεωγραφία|γεωγράφος]]. Θεωρείται πως ήταν ο συγγραφέας του έργου ''[[Περίοδος του Νικομήδη]]'', μιαμιας γεωγραφικήγεωγραφικής πραγματείαπραγματείας γραμμένηγραμμένης στην [[Αττική διάλεκτος|Αττικήαττική διάλεκτο]]. Είναι ένα χρονικό του κόσμου (''Περιήγησις'') σε μορφή [[Ίαμβος|Ιαμβικού τρίμετρου]], η οποία είναι αφιερωμένη στον βασιλιά Νικομήδη της [[Βιθυνία|Βιθυνίας]]ς. Πρόκειται πιθανώς για τον [[Νικομήδης Β΄ Επιφανής|Νικομήδη Β΄ τον Επιφανή]], ο οποίος βασίλεψε από το [[149 π.Χ.]], ή για τον γιό και διάδοχο του, τον [[Νικομήδης Γ΄ Ευεργέτης|Νικομήδη Γ΄ τον Ευεργέτη]].<ref name=hunter />
Ήταν το πρώτο έργο το οποίο δημοσιεύτηκεεκδόθηκε στο [[Άουγκσμπουργκ]] το [[1600]], και λόγω του ότι βρέθηκε μαζί με τις ''Επιτομές'' του [[Μαρκιανός ο Ηρακλειώτης|Μαρκιανού του Ηρακλειώτη]], δημοσιεύτηκε αρχικά υπό αυτό το όνομα. Οι μελετητές της εποχής, [[Λούκας Χολστένιος]] (Lucas Holstenius) και [[Ισαάκ Βόσιος]] (Isaac Vossius), ήταν οι πρώτοι που το απέδωσαν στον Σκύμνο της Χίου, καθώς ανακάλυψαν σε άλλα μελέτες λογίων πως ο Σκύμνος είχε δηλωθεί ως η πηγή του έργου πάνω από μια φορά.
Συνέχισε να θεωρείται ως ο συγγραφέας του έργου έως και το [[1846]], όταν ο [[Αύγουστος Μάινεκε]] (Augustus Meineke), με την εξέταση και επαναδημοσίευση των σχετικών κειμένων, έδειξε πως δεν υπάρχει βάση για να θεωρείται ο Σκύμνος ως συγγραφέας, μια και τα γραπτά του Σκύμνου του Χίου εμφανίζονται να είναι σε [[πεζός λόγος|πεζό λόγο]], και όχι [[έμμετρος λόγος|έμμετρο]], και οι λίγες προτάσεις που έχουν διασωθεί από άλλα έργα του, δεν φανερώνουν ομοιότητες με τα γραφόμενα στο «Περίοδος του Νικομήδη».<ref name="bunbury" /> Από τότε, το έργο αυτό αποδίδεται στον [[Ψεύδο-Σκύμνος|Ψευδο-Σκύμνο]].
==Παραπομπές==
Γραμμή 12:
==Επιπλέον πηγές==
* Aubrey Diller, ''The Tradition of the Minor Greek Geographers'' (1952)
