Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συχνότερα για τη θεραπεία των κρίσεων πανικού είναι οιτα [[βενζοδιαζεπίνη|βενζοδιαζεπίνες]]αντικαταθλιπτικά. καιΘεωρούνται πιοφάρμακα συγκεκριμένα προτιμούνται η αλπραζολάμη και η κλοναζεπάμηεκλογής. ΩστόσοΤα επειδήπιο οισυχνά [[βενζοδιαζεπίνη|βενζοδιαζεπίνες]]χρησιμοποιούμενα μπορείείναι σετα μακροχρόνιααντικαταθλιπτικά χρήσηπου ναδρουν προκαλέσουνστο εξάρτηση,σύστημα μπορείτης να χρησιμοποιηθούνσεροτονίνης και μερικά [[αντικαταθλιπτικά]] όπως αναστολείς της μονοαμινοξειδάσης (MAOIs) π.χ. φενελζίνη καικυρίως οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs) όπως η φλουοξετίνη, η σερτραλίνη, η παροξετίνη, η σερταλίνησιταλοπράμη και το εναντιομερές της η φλουβοξαμίνη.s-σιταλοπράμη, Άλλαενώ φάρμακαλιγότερο πουσυχνά μπορείχρησιμοποιούνται ναφάρμακα χρησιμοποιηθούνμε γιαδιπλή τηναναστολή θεραπείαεπαναπρόσληψης των(SNRIs) κρίσεωνόπως πανικούη είναιβενλαφαξίνη. ταΤις αγχολυτικάπρώτες όπωςεβδομάδες ητης θεραπείας βουσπιρόνηθέση καθώςέχουν και οι β-αναστολείς[[βενζοδιαζεπίνη|βενζοδιαζεπίνες]] όπωςκαι συχνά προτιμούνται η προπανολόληαλπραζολάμη, η λοραζεπάμη, η βρωμαζεπάμη και η μετοπρολόληκλοναζεπάμη.
Υπάρχουν αρκετές εναλλακτικές τεχνικές για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων των κρίσεων πανικού, σε πρώτο στάδιο είναι οι τεχνικές χαλάρωσης και η διαφραγματική αναπνοή — Ανασαίνει κάποιος αργά από τη μύτη χρησιμοποιώντας το διάφραγμα και την κοιλιά.
