Κρέοντας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 24 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q732066
Γραμμή 11:
Ο Κρέοντας επανεμφανίζεται στο προσκήνιο με τη διαμάχη των δύο διδύμων διαδόχων του βασιλιά Οιδίποδα, δηλαδή του [[Ετεοκλής|Ετεοκλή]] και του [[Πολυνείκης|Πολυνείκη]]. Η αδελφοκτόνα διαμάχη για την ηγεσία της πόλης οδήγησε στον περίφημο πόλεμο των "[[Επτά επί Θήβας]]" . Στη διάρκεια αυτού του πολέμου, αυτοκτονεί ο Μενοικέας, γιος του Κρέοντα, επειδή ένας χρησμός ορίζει ότι ο θάνατός του θα σώσει την πόλη. Επίσης σύμφωνα με μια εκδοχή, στον πόλεμο αυτό αυτοκτονεί και η Ιοκάστη, όταν βλέπει ότι τα δύο αγόρια της αλληλοσκοτώθηκαν.
 
Η λήξη του πολέμου αναγορεύει βασιλιά των Θηβών τον Κρέοντα, ως μοναδικό συγγενή του βασιλικού οίκου. Η πρώτη κίνησή του είναι να ενταφιάσει τον [[Ετεοκλής|Ετεοκλή]] και να απαγορεύσει την ταφή του νεκρού [[Πολυνείκης|Πολυνείκη]], με την αιτιολογία ότι ενήργησε ως πολέμιος της πόλης. Η ανυπακοή της [[Αντιγόνη (μυθολογία)|Αντιγόνης]], που θέλει να θάψει τον αδελφό της, τον οδηγεί να της επιβάλλει αυστηρές κυρώσεις. Διατάζει τον εγκλεισμό της σε σπηλιά, χωρίς τροφή και νερό, μέχρι να πεθάνει. Η παρουσία και τα παρακάλια του γιου του [[Αίμονας|Αίμονα]], αρραβωνιαστικού της Αντιγόνης, δεν τον μαλακώνουν. Η Αντιγόνη αυτοκτονεί. Το παράδειγμά της ακολουθεί και ο Αίμονας. Όμως η τραγωδία δεν σταματά εδώ : η μητέρα του Αίμονα και γυναίκα του Κρέοντα, η [[Ευρυδίκη (μυθολογία)|Ευρυδίκη]], μαθαίνοντας τον άδικο χαμό του γιου της, αυτοκτονεί κι εκείνη.