Λυρική ποίηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Mtsl (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Mtsl (συζήτηση | συνεισφορές) μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|29|01|2014}}
Η '''λυρική ποίηση''' είναι λογοτεχνικό είδος, το οποίο αναπτύχθηκε στην [[αρχαία Ελλάδα]]. Πήρε το όνομα της από τη συνοδεία της λύρας, μουσικού οργάνου συνηθισμένου στην αρχαιότητα, αλλά και από τη συνοδεία φόρμιγγας καθώς και άλλων έγχορδων μουσικών οργάνων της αρχαιότητας. Εξαρτάται από τις εκάστοτε "καταστάσεις",δηλαδή τα [[μουσικά ρεύματα]] που συνέβησαν κυρίως στη Σπάρτη. Πρώτοι ποιητές ήταν η [[Σαπφώ]] και ο [[Αλκαίος ο Μυτιληναίος|Αλκαίος]] από τη [[Λέσβος|Λέσβο]] και ο [[Πίνδαρος]] από την [[Βοιωτία]]. Ακολούθησαν ο [[Αρχίλοχος]] από την [[πάρος|Πάρο]], ο [[Σιμωνίδης ο Κείος]], ο [[Μίμνερμος]] από την [[Κολοφώνα]] ο [[Αλκμάν]] από τη [[Αρχαία Σπάρτη|Σπάρτη]], ο [[Βακχυλίδης]] και ο [[Στησίχορος ο Ιμεραίος]].
Είναι η [[ποίηση]] που άδεται και έχει ποικίλα θέματα, όπως η καθημερινότητα, τα ανθρώπινα συναισθήματα, και πολεμικές αφηγήσεις. Το κυρίως θέμα συχνά είναι ο έρωτας, ακόμη και η θρησκεία, οι τελετές και κατ' επέκταση δημιουργείται η θρησκευτική ποίηση. Έχουμε τα χαρακτηριστικά τυπικών ανθρώπων της αρχαικής εποχής, καθώς δε μιλάει ο ίδιος ο ποιητής, αλλά οι τυπικοί χαρακτήρες.
| |||