Φραγκίσκος Β΄ των Δύο Σικελιών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ +Εξωτερικοί σύνδεσμοι με τη χρήση AWB
Γραμμή 5:
Ήταν ο μοναδικός γιος και διάδοχος του βασιλιά των δύο Σικελιών [[Φερδινάνδος Β΄ των δύο Σικελιών|Φερδινάνδου Β΄]] από τον γάμο του με την πρώτη σύζυγο του [[Μαρία Χριστίνα της Σαβοΐας]], που πέθανε πάνω στη γέννα του. Ο πατέρας του αμέλησε τις σπουδές του και, όταν τον διαδέχθηκε, σε ηλικία 23 ετών αποδείχθηκε βασιλιάς αδύναμου χαρακτήρα, εύκολα επηρεαζόμενος από τη μητριά του [[Μαρία Θηρεσία]] της Αυστρίας, τους ιερείς και την Αυλή.
 
Νυμφεύτηκε ([[1859]]) τη [[Μαρία Σοφία της Βαυαρίας]] των [[Βίτελσμπαχ]] (μικρή αδελφή της αυτοκράτειρας [[Ελισάβετ της Αυστρίας]]), χωρίς να κατορθώσουν να αποκτήσουν παιδιά. Ως πρωθυπουργό του διόρισε τον Κάρλο Φιλανγκιέρι, τον στρατηγό που πραγματοποίησε τις σημαντικές νίκες κατά του [[Πεδεμόντιο|Πεδεμοντίου]] στη [[Λομβαρδία]]. Ο Φιλανγκιέρι προσπάθησε να πείσει τον βασιλιά να δεχτεί την πρόταση του Καμίλο Μπένσο, κόμητος του [[Καβούρ (Ιταλία)|Καβούρ]], για συνεργασία του με το βασίλειο της [[Σαρδηνία|Σαρδηνίας]]ς.
 
Στις [[7 Ιουνίου]] μια μερίδα των [[Ελβετοί|Ελβετών]] φρουρών εξεγέρθηκε, και ενώ ο ίδιος ο βασιλιάς προσπαθούσε να τους υποσχεθεί ότι θα ικανοποιήσει τα αιτήματα τους, ο στρατηγός Νουντσιάντε τους περικύκλωσε με τον στρατό του και τους κατανίκησε και το βασίλειο έχασε τους καλύτερους υπερασπιστές του. Ο Καβούρ πρότεινε να μοιράσουν τα παπικά εδάφη ανάμεσα στο Πεδεμόντιο και τη Νάπολη, ο Φραγκίσκος φοβήθηκε την ιεροσυλία και αρνήθηκε. Τότε ο Φιλανγκιέρι, βλέποντας ότι η μοναρχία στην [[Νάπολη]] κινδύνευε, προσπάθησε να πείσει τον βασιλιά για την παραχώρηση Συντάγματος.
Γραμμή 13:
Τα επαναστατικά στρατεύματα του [[Τζουζέπε Γκαριμπάλντι]] εμπνεύσθηκαν την ανατροπή της δυναστείας των [[Βουρβόνοι|Βουρβόνων]] από τον Ιταλικό νότο και ετοίμαζαν μια μεγαλειώδη εκστρατεία. Μία συνωμοσία στη [[Σικελία]] τιμωρήθηκε με πρωτοφανή αγριότητα, αλλά ο Ροσαλίνο Πίλο και ο Φραντζέσκο Κρίσπι προετοιμάστηκαν να ανοίξουν τις πύλες να υποδεχτούν τον Γκαριμπάλντι, ο οποίος (Μάης 1860) έφτασε στην πόλη [[Μαρσάλα]] και κατέκτησε το νησί της Σικελίας με καταπληκτική ευκολία.
 
Τα γεγονότα έπεισαν τον Φραγκίσκο να καθιερώσει [[Σύνταγμα]], αλλά η προκήρυξη συνοδεύτηκε με σάλο και παραιτήσεις, όπου ο Λιμπόριο Ρομάνο έγινε πρωθυπουργός. Ο Καβούρ έστειλε ναυτική μοίρα να παρακολουθήσει τα γεγονότα, ενώ ο Γκαριμπάλντι διασχίζοντας τα στενά της [[Μεσσήνη (Ιταλία)|Μεσσίνα]] έγινε από όλο τον κόσμο δεκτός ενθουσιωδώς σαν ελευθερωτής.
 
Στις [[6 Σεπτεμβρίου]] [[1860]], ο βασιλιάς Φραγκίσκος και η σύζυγος του προ της εισόδου του Γκαριμπάλντι δραπέτευσε από την πόλη.
Την άλλη μέρα ο Γκαριμπάλντι εισήλθε στην πόλη και εγκατέστησε επαρχιακή κυβέρνηση. Ο Γαλλικός στόλος αποσύρθηκε και το [[1861]] ολοκλήρωσε την κατάκτηση της Ιταλίας για λογαριασμό του βασιλιά [[Βίκτωρ Εμμανουήλ Β΄|Βίκτωρα Εμμανουήλ Β΄]], καθώς έπεσαν και τα τελευταία φρούρια της [[Γκαέτα]] και της Μεσσίνα.
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
== Πηγές ==
{{Commonscat}}
{{Authority control}}
 
 
{{ενσωμάτωση κειμένου|en|Francis II of the Two Sicilies}}
{{DEFAULTSORT:Φραγκισκος 02}}
 
 
[[Κατηγορία:Μονάρχες της Νάπολης]]
[[Κατηγορία:Οίκος Βουρβόνων]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1836]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1894]]
 
[[Κατηγορία:Δούκες της Καλαβρίας]]
 
[[Κατηγορία:Βασιλείς της Σικελίας]]