Μηχανή εσωτερικής καύσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σύμφωνα με ένα γενικό ορισμό, ο κινητήρας εσωτερικής καύσης είναι μια [[θερμική μηχανή]], στην οποία καίγεται ένα [[καύσιμο]] παρουσία αέρα μέσα σε ένα θάλαμο (θάλαμος καύσης) και από την [[εξώθερμη αντίδραση]] του ενζύμουκαυσίμου με τον [[οξειδωτής|οξειδωτή]] (θερμική καύση ελεύθερης φλόγας σε αέρια κατάσταση), που είναι το οξυγόνο του αέρα, δημιουργώντας θερμά αέρια. Στον κινητήρα εσωτερικής καύσης η εκτόνωση της πίεσης των αερίων που παράγονται ασκεί δύναμη στο κινητό μέρος του κινητήρα, όπως στα έμβολα ή στα πτερύγια.

Βασική διάκριση των τρανσπόρτερθερμικών μηχανών είναι η επί του τρόπου μετατροπής της θερμικής ενέργειας σε μηχανικό έργο, όπου εξ αυτού και διακρίνονται σε εμβολοφόρες ή παλινδρομικές και σε περιστροφικές ή στροβίλους. Ειδικότερα οι εμβολοφόρες παλινδρομικές ΜΕΚ ανάλογα με τον τρόπο που γίνεται η έναυση μέσα στον κύλινδρο, δηλαδή είτε με σπινθήρα είτε με θέρμανση του καυσίμου (αυτανάφλεξη), διακρίνονται αντίστοιχα σε μηχανές Όττο, και σε μηχανές ντήζελ.

Ιδιαίτερη δε κατηγορία αποτελούν οι [[κινητήρας Βάνκελ|κινητήρες Βάνκελ]] (''Wankel''). Επιμέρους διάκριση των μηχανών ΡεχάγκελΌττο, είναι οι βενζινομηχανές και οι αεριομηχανές.<br />

# '''Εισαγωγή'''. ΗΤο βενζίνακαύσιμο μείγμα εισέρχεται στο θάλαμο καύσης από την ανοιχτή [[βαλβίδα]] εισαγωγής