Ντουμπάι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2.85.32.224 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρήστη...
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 22:
Το '''Ντουμπάι''' ([[αραβική γλώσσα|αραβ.]]: دبيّ) είναι ένα από τα επτά εμιράτα και θεωρείται η μεγαλύτερη πόλη των [[Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα|Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων]], διοικητικό κέντρο του εμιράτου Ντουμπάι με πληθυσμό 1.469.330 κατοίκων.
 
Βρίσκεται στα παράλια του [[Περσικός Κόλπος|Περσικού κόλπου]], βορειοανατολικά από το [[ΑμπούΆμπου Ντάμπι]], δίπλα στη [[Σάρζα]]. Το εμιράτο της Σάρζα, που γειτονεύει με το Ντουμπάι, θεωρείται περισσότερο αυστηρό όσον αφορά στην τήρηση των [[Ισλάμ|μουσουλμανικών]] κανόνων (πχ. ενδυμασία, αλκοόλ, κλπ.).
 
Το Ντουμπάι δεν ενδείκνυται για τους φυσιολάτρες αλλά είναι ο ιδανικός προορισμός για όσους λατρεύουν την πολυτέλεια. Όλα τα φυτά και δέντρα που θα συναντήσει κανείς εδώ, είναι εισαγόμενα, ενώ έχουν κατασκευάσει μικρά ποταμάκια που δίνουν άλλη νότα στην πόλη. Μεγάλα εμπορικά κέντρα, πολυτελή ξενοδοχεία και προσεγμένα σαλόνια ομορφιάς (beauty saloons) είναι οι προορισμοί πολλών Ευρωπαίων, Αμερικανών αλλά και ντόπιων κατοίκων. Είναι μια από τις πιο σύγχρονες πόλεις, αποτελούμενη από τεχνητές νησίδες, ενώ διαθέτει και τον πιο υψηλό [[Ουρανοξύστης|ουρανοξύστη]] του πλανήτη.
Γραμμή 41:
Η πλέον πρώιμη αναφορά του Ντουμπάι γίνεται το [[1095]] στο βιβλίο του Άραβα γεωγράφου [[Αμπού Αμπντουλάχ αλ-Μπακρί]] από την [[Ανδαλουσία]]. Επίσης, ο Ενετός έμπορος μαργαριταριών [[Γκασπέρο Μπάλμπι]] επισκέφτηκε την περιοχή το [[1580]] και αναφέρει το Ντουμπάι ως σημείο αλιείας μαργαριταριών. Εγγραφές του οικισμού υπάρχουν όμως μόνο μετά το [[1799]].
 
Στις αρχές του 19ου αιώνα, ο κλάδος Αλ Αμπού Φαλάσα της φυλής Μπάνι Γιας ίδρυσε το Ντουμπάι, το οποίο και παρέμεινε εξαρτημένο από το γειτονικό [[ΑμπούΆμπου Ντάμπι]] μέχρι το [[1833]]. Στις 8 Ιανουαρίου του [[1820]], ο σείχης του Ντουμπάι και άλλοι εμίρηδες της περιοχής υπέγραψαν τη "Γενική Θαλάσσια Ειρηνευτική Συμφωνία" με τη Βρετανική κυβέρνηση, ενώ το [[1833]] η δυναστεία των Αλ Μακτούμ, απόγονοι του οίκου Φαλάσα, αποχώρησαν από το [[ΑμπούΆμπου Ντάμπι]] και κατέλαβαν το Ντουμπάι χωρίς αντίσταση.
 
Το Ντουμπάι βρέθηκε κάτω από Βρετανική προστασία με την "Αποκλειστική Συμφωνία" του [[1892]], με την οποία η Βρετανία εγγυήθηκε την προστασία του Ντουμπάι από την Οθωμανική αυτοκρατορία. Τον αιώνα αυτό, δύο σημαντικές καταστροφές καταγράφονται στην πόλη, με πρώτη την επιδημία ιλαράς του 1841 που προκάλεσε τη μετανάστευση του πληθυσμού ανατολικά στην περιοχή Ντέιρα, και τη δεύτερη το 1894, με την σχεδόν ολική καταστροφή της Ντέιρα από φωτιά. Ωστόσο, η γεωγραφική θέση της πόλης συνέχισε να αποτελεί πόλο έλξης για εμπόρους από όλη την περιοχή, ενώ ο εμίρης του Ντουμπάι συνέβαλε σε αυτό με τη χαμηλή εμπορική φορολογία, προσελκύοντας εμπόρους από τη Σαριά και το Μπαντάρ Λενγκέχ, μεγάλα εμπορικά κέντρα εκείνης της περιόδου.
Γραμμή 48:
Η γεωγραφική γειτνίαση του Ντουμπάι με το [[Ιράν]] συνέβαλε στη σημασία της θέσης του και την εξέλιξή του σε σημαντικό εμπορικό λιμάνι για ξένους εμπόρους, αρκετοί από τους οποίους εγκαταστάθηκαν στην πόλη. Γνωστό για τις εξαγωγές μαργαριταριών, το Ντουμπάι παρέμεινε σημαντικό κέντρο αλιείας μέχρι και τη [[Δεκαετία 1930|δεκαετία του 1930]], όταν το εμπόριο κατέπεσε λόγω του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της ακόλουθης μεγάλης οικονομικής ύφεσης. Εκείνη την περίοδο αρκετοί κάτοικοι μετανάστευσαν σε άλλες περιοχές του Περσικού κόλπου.
 
Από την ίδρυσή του, το Ντουμπάι βρισκόταν σε συνεχή διένεξη με το γειτονικό [[ΑμπούΆμπου Ντάμπι]]. Το [[1947]] μία μεθοριακή διαμάχη μεταξύ τους στο βόρειο τμήμα των συνόρων τους κλιμακώθηκε σε ένοπλη σύρραξη. Η επέμβαση των Βρετανών και η δημιουργία μίας ζώνης τελικά οδήγησε στην παύση των εχθροπραξιών. Οι συνοριακές διαφορές ανάμεσα στα εμιράτα συνεχίστηκαν και μετά την ίδρυση των ΗΑΕ, ενώ μόνο το [[1979]] επιτεύχθηκε ένας επίσημος συμβιβασμός που οριοθέτησε και το τέλος των αψιμαχιών.
 
Τη [[Δεκαετία 1950|δεκαετία του 1950]], το Ντουμπάι γνώρισε την εξάπλωση των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας, τηλεφώνου και την κατασκευή ενός αεροδρομίου, όταν οι Βρετανοί μετέφεραν εκεί την έδρα της περιφερειακής διοίκησης από τη γειτονική Σαριά. Το [[1966]] η πόλη ενώθηκε νομισματικά με το ανεξάρτητο Κατάρ, με το νόμισμα Ριγιάλ, μετά την υποτίμηση της ρουπιάς του Περσικού κόλπου. Τον ίδιο χρόνο ανακαλύφθηκε [[πετρέλαιο]] και η πόλη χορήγησε άδειες παραχώρησης σε διεθνείς εταιρίες, με μαζική εισροή ξένων εργατών, κυρίως από την [[Ινδία]] και το [[Πακιστάν]]. Ο πληθυσμός της πόλης αυξήθηκε κατά 300% από το [[1968]] ως το [[1975]].
 
Στις 2 Δεκεμβρίου [[1971]], το Ντουμπάι μαζί με το ΑμπούΆμπου Ντάμπι και πέντε ακόμα εμιράτα, ίδρυσαν τα ΗΑΕ, με την αποχώρηση των Βρετανών από την περιοχή. Το [[1973]] έγινε και η νομισματική ένωση με το Ντίρχαμ των ΗΑΕ, ενώ όλη τη δεκαετία η ανάπτυξη συνεχίστηκε με τα έσοδα από το πετρέλαιο και το εμπόριο. Επίσης, η πόλη δέχθηκε και ένα κύμα προσφύγων από τον [[Λίβανος|Λίβανο]]. Το λιμάνι Τζεμπέλ Αλί κατασκευάστηκε το [[1979]] και η ζώνη ελεύθερου εμπορίου Γιαφζά ιδρύθηκε το [[1985]] δίνοντας σε ξένες εταιρείες απεριόριστα κεφάλαια εξαγωγών και εργατικού δυναμικού.
 
== Αξιοθέατα ==