Ανάκτορα Σενμπρούν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 18:
Αρχικά το Σενμπρούν ήταν ένας μικρός πύργος που χρησίμευε ως βασιλικό κυνηγετικό περίπτερο του Αυτοκράτορα Ματθία. Η μετασκευή του σε ανάκτορο άρχισε από τον Αυτοκράτορα Λεοπόλδο τον Α' που έδωσε την εντολή στον αρχιτέκτονα Johann Bernhard Fischer von Erlach να σχεδιάσει ένα νέο παλάτι. Το πρώτο πρόχειρο σχέδιο του ήταν πολύ ουτοπιστικό με πρότυπο τις [[Βερσαλλίες (παλάτι)|Βερσαλλίες]]. Το δεύτερο σχέδιo που παρουσίασε ήταν μικρότερο. Η κατασκευή άρχισε το 1696 πλην όμως διακόπηκε με τον θάνατο του Αυτοκράτορα Ιωσήφ του Α' το 1711. Τελικά το ημιτελές Σενμπρούν έγινε δώρο του Αυτοκράτορα Καρόλου ΣΤ΄ στη κόρη του [[Μαρία Θηρεσία]], η οποία και έδωσε εντολή της συνέχισης των εργασιών, στον αρχιτέκτονα Πακάσσι, (Nicolo Pacassi), σε στυλ [[ροκοκό]] ο οποίος και το ολοκλήρωσε το 1744, οπότε και το χρησιμοποιούσε για θερινή κατοικία.
Κατά την κατάληψη του Σενμπρούν από τους Γάλλους ([[1805]]-[[1809]]) το ανάκτορο αποτέλεσε την έδρα του στραταρχείου του [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Ναπολέοντα Α']] όταν στις [[14 Οκτωβρίου]] του [[1809]] υπεγράφη σ΄ αυτό η ομώνυμη [[Συνθήκη Σενμπρούν (1809)|συνθήκη ειρήνης]]. Μετά τον 19ο αιώνα το Σένμπρουν συνδέθηκε με τον αυτοκράτορα [[
== Σύντομη περιγραφή ==
|