Καμίνια Λήμνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από το 1918 ως το 1998 αποτελούσαν ξεχωριστή Κοινότητα. Από το 1998 αποτελούν δημοτικό διαμέρισμα του Δήμου [[Μούδρος Λήμνου|Μούδρου]] Λήμνου του νομού [[Λέσβος|Λέσβου]]. Συνορεύουν με τα Δ.Δ. ''Ρουσσοπουλίου'' (Β), ''Μούδρου'' (Δ και ΝΔ) και τον οικισμό ''Αγία Σοφία'' του Δ.Δ. ''Φισίνης'' (ΝΔ και Ν). Στα Α βρέχεται από το Αιγαίο πέλαγος στις ακτές ''Ξεσπάσματα, Μόλος'', ακρωτήριο ''Βρόσκοπος'', ''Πολιόχνη'' και ''Κοκκινόβραχος''. <br />

 

 

 

Το χωριό αναφέρεται για πρώτη φορά το 1346 σε έγγραφα της [[Μονή Μεγίστης Λαύρας|Μονής Μεγίστης Λαύρας]] του Αγίου Όρους. Επί τουρκοκρατίας ήταν κεφαλοχώρι και είχε μόνο Έλληνες κατοίκους. Το 1874 είχε 90 οικογένειες. Από το έτος αυτό λειτουργησε κοινοτικό σχολείο. Μετά την ανακάλυψη της [[Στήλη των Καμινίων|Στήλης των Καμινίων]], το 1885, το χωριό έγινε πόλος έλξης πολλών περιηγητών. Προς το τέλος της τουρκοκρατίας είχε δημογεροντία, ταχυδρομικό γραφείο και η ενορία κυκλοφορούσε κέρματα με τη σφραγίδα: "ΠΚ+" (Παναγία Καμινίων).

 

 

 

Οι κάτοικοι είναι κυρίως αγρότες και κτηνοτρόφοι. Σήμερα καλλιεργούνται σιτηρά και αμπέλια, ενώ ως το 1970 περίπου καλλιεργούσαν και το βαμβάκι. Από το 1937 λειτουργεί Γεωργικός Συνεταιρισμός. Επίσης, υπάρχουν ιδιωτικό οινοποιείο, λακαριά παραγωγής τσίπουρου, μελισσοκόμοι, αλιείς, παντοπωλεία, καφενεία, ταβέρνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ραφείο, ηλεκτρολόγοι, ξυλουργοί, αλουμινάδες, περίπτερο κλπ.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

* ''Σώκαστρο'', τέσσερις λαξευτοί πελασγικοί τάφοι. Στη θέση'' Άγ. Αλέξανδρος'' Σώκαστρου το 1885 περίπου βρέθηκε η ''Στήλη των Καμινίων''.<br />

* Λαξευτός πελασγικός τάφος στη θέση ''Μπαλήμπαχτσε''.<br />

 

 

 

[[Κατηγορία:Λήμνος]]