Εκείνο, Εγώ και Υπερεγώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ WPCleaner v1.33b - Fixed using Βικιπαίδεια:WikiProject Check Wikipedia (Επικεφαλίδες που τελειώνουν με άνω και κάτω τελεία)
το ΥΠΕΡΕΓΩ διαμορφώνεται κατά το πρωκτικό (ή αλλιώς ψυχαναγκαστικό) στάδιο ανάπτυξης και ΟΧΙ κατά το οιδιπόδειο σύμπλεγμα
Γραμμή 45:
Το ''Υπερεγώ'' μπορεί να θεωρηθεί ως μια συνείδηση που τιμωρεί το άτομο με [[συναίσθημα|συναισθήματα]] ενοχής όταν το άτομο λειτουργεί με μη [[κοινωνία|κοινωνικά]] αποδεκτούς τρόπους. Το Υπερεγώ είναι το αντίθετο του ''εκείνο'' γιατί αποζητά να λειτουργεί το άτομο με έναν κοινωνικά αποδεκτό τρόπο ενώ το Εκείνο θέλει μόνο να ικανοποιήσει της ενορμήσεις του. Συνεπώς όπως αναφέραμε λειτουργεί ως [[συνείδηση]] η οποία μας κρατάει μακριά από αντικοινωνικές συμπεριφορές και από διάφορα [[ταμπού]].
 
Το αναπτύσσουμε στα αρχικάπρώτα χρόνια της ζωής μας κατά τη διάρκεια του [[Οιδιπόδειοπρωκτικού(ψυχαναγκαστικού) σύμπλεγμα|οιδιπόδειουσταδίου συμπλέγματος]](18 μηνών - 3 ετών), αρχικά από τους γονείς μας και ολοκληρώνεταικυρίως σεμέσω πιοτων ώριμηπιέσεων ηλικίαπου οι γονείς ασκούν στην εκμάθηση της αφόδευσης, αρχικάαλλά και μέσω των κανόνων ηθικής και σωστής συμπεριφοράς που το παιδί εσωτερικεύει από τους γονείς μαςτου και στη συνέχεια από δασκάλους, συγγενείς, φίλους κ.λπ. Αποτελείται από όλους τους [[ηθική|ηθικούς]] κανόνες που έχουμε μάθει είτε μέσω τιμωριών ή μέσω επιβραβεύσεων από ορισμένες κινήσεις και πράξεις μας. Το Υπερεγώ αποτελείται από δύο υποθετικά τμήματα: το καθαυτό υπερεγώ ή συνείδηση, που αποτελεί τον κριτικό έλεγχο του ατόμου και το ''Ιδεώδες του Εγώ'', που περιλαμβάνει τις ηθικές, [[θρησκεία|θρησκευτικές]], κοσμοθεωριακές και λοιπές αξίες του ατόμου, τα ιδεώδη, τα ιδανικά και τις φιλοδοξίες του.<ref name="ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΨΥΧΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ"/>
 
Η αρμονική συνεργασία του εκείνου, του εγώ και του υπερεγώ χαρακτηρίζει τη λειτουργία του καλά προσαρμοσμένου ανθρώπου. Αντίθετα, η συμπεριφορά του νευρωτικού, ψυχωτικού ή διαταραγμένου στον χαρακτήρα ή προσωπικότητα ατόμου μπορεί να θεωρηθεί ως αποτέλεσμα της διαταραχής της δυναμικής ισορροπίας των τμημάτων αυτών της προσωπικότητας.<ref name="ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΨΥΧΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ"/>