Σταυροφορία του λαού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Removing Link FA template (handled by wikidata)
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών με τη χρήση AWB (10766)
Γραμμή 7:
| τόπος = [[Νίκαια Βιθυνίας]]
| έκβαση = Καθοριστική νίκη των [[Σουλτανάτο του Ρουμ|Σελτζούκων]] μουσουλμάνων<ref>Paul L. Williams, ''The Complete Idiot's Guide to the Crusades'', σελ. 48</ref>
| μαχόμενος1 = Δυτικοευρωπαίοι</br />Χριστιανοί</br />[[Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας]]
| μαχόμενος2 = [[Σελτζούκοι]]
| αρχηγός1 = Βάλτερ</br />Πέτρος ο Ερημίτης
| αρχηγός2 = [[Κιλίτζ Αρσλάν Α΄]]<ref>Tom Campbell, ''Rights: A Critical Introduction'', σελ. 71</ref>
| σθένος1 = 20.000 σταυροφόροι</br />(αρχικά 40.000 σταυροφόροι)<ref>J. Norwich, ''Byzantium: The Decline and Fall'', 33, 35</ref>
| σθένος2 = Άγνωστες
| απώλειες1 = Εξαιρετικά μεγάλες, σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή<ref>Jim Bradbury, ''The Routledge Companion to Medieval Warfare'', σελ. 186</ref>
Γραμμή 20:
 
== Ιστορικό υπόβαθρο ==
Ο Πάπας [[Πάπας Ουρβανός Β΄|Ουρβανός Β΄]] ετοιμαζόταν να ξεκινήσει μια Σταυροφορία για τις 15 Αυγούστου 1096. Η απήχηση ήταν όμως τόσο μεγάλη, που ξέφυγε από τον έλεγχό του, αφού ένα μεγάλο πλήθος χωρικών και κατώτερων ευγενών μαζεύτηκε εντελώς απρόοπτα τον Απρίλιο του 1096 και ξεκίνησαν από μόνοι τους να κατακτήσουν την Ιερουσαλήμ. Η συνθήκες ζωής του αγροτικού πληθυσμού την εποχή εκείνη ήταν άθλιες, αφού η πείνα και η πανδημία θέριζαν λόγω συνεχών και εκτεταμένων καταστροφών της σοδειάς από ξηρασίες. Η Σταυροφορία ήταν για πολλούς η μόνη διέξοδος από την δυστυχία. Παράλληλα, τα στοιχεία της φύσης έστελναν ακατανόητους και τρομακτικούς οιωνούς που είχαν ξεκινήσει από το 1095. [[Μετεωρίτης|Καταιγίδες Μετεωριτών]], [[Σέλας|Πολικά Σέλαα]], μια [[έκλειψη σελήνης]] και η εμφάνιση ενός [[Κομήτης|κομήτη]] έσπερναν τον τρόμο στον αγράμματο πληθυσμό, ενώ ερμηνεύονταν ως θεϊκές προτροπές για το ξεκίνημα της Σταυροφορίας, καθώς και τον σίγουρο ερχομό της [[Δευτέρα Παρουσία|δευτέρας παρουσίας]]. Ακόμα και μια μαζική δηλητηρίαση από [[ερυσίβη]] πριν από την [[Σύνοδο της Κλερμόν]] οδήγησε σε ομαδικά προσκυνήματα. Επόμενο ήταν λοιπόν, τα πλήθη να ακολουθήσουν με μιας την εντολή του Πάπα. Αντί για λίγες χιλιάδες ιππότες, όπως ήλπιζε ο Πάπας, ξαφνικά παρουσιάστηκαν σχεδόν εκατό χιλιάδες άμαχος πληθυσμός από άνδρες, γυναίκες και παιδιά.
 
Αρχηγός της Σταυροφορίας ήταν ο λεγόμενος [[Πέτρος ο Ερημίτης]] από την [[Αμιένη]], ο οποίος ήταν ντυμένος με κουρέλια και ταξίδευε πάνω σε γαϊδουράκι. Ο Πέτρος ο Ερημίτης προηγουμένως είχε κάνει φλογερά κηρύγματα στην βόρεια [[Γαλλία]] και στην [[Φλάνδρα]] για την Σταυροφορία. Έλεγε ότι τον έστειλε ο Ιησούς και ότι είχε μαζί του μια επιστολή που του είχε δώσει ο Θεός. Οι Σταυροφόροι που παρουσιάστηκαν ήταν όλων των ειδών φτωχοί και τυχοδιώκτες. Ο Πάπας είχε υποσχεθεί ότι θα τους έδινε άφεση αμαρτιών και ανοχή, και γιαυτό πολλοί παρουσιάστηκαν για να ξεφύγουν από τον νόμο και να προβούν σε λαφυραγωγήσεις.