Στέφανος Ούρος Β΄ Μιλούτιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στο τέλος του 13ου αιώνα οι βούλγαροι φεουδάρχες [[Νταρμάν]] και [[Κουντελίν]] διοικούσαν από κοινού την περιοχή του [[Μπρανίσεβο]] (στη σύγχρονη [[Σερβία]]) ως ανεξάρτητοι ή ήμι-ανεξάρτητοι άρχοντες. Έκαναν τακτικά επιθέσεις στον Ντραγκούτιν και στο, Σερβικό, [[Βασίλειο της Σίρμιας]]. Οι Ούγγροι είχαν στείλει στρατεύματα για να διεκδικήσουν το Μπρανίσεβο αλλά οι δυνάμεις τους είχαν απωθηθεί. Μια άλλη εκστρατεία, αυτή τη φορά διοργανώνεται από κοινού ο Ντραγούτιν και η Ελισσάβετ της Ουγγαρίας αλλά απέτυχε ξανά και υπέστη αντι-επιδρομή από τους βούλγαρους αδελφούς. Το 1291 μια κοινή στρατιωτική δύναμη από τον Ντραγκούτιν και τον Μιλούτιν κατάφεραν να νικήσουν τους βούλγαρους αδελφούς και για πρώτη φορά η περιοχή ήταν υπό την κυριαρχία των Σέρβων και προσαρτήθηκε από τον Ντραγκούτιν. Απαντώντας στην προσάρτηση του Μπρανίσεωο ο Βούλγαρος πρίγκιπας του Βιντίμ, Σισμάν, άρχισε να επιτίθεται τις σερβικές περιοχές προς τα δυτικά του. Αργότερα εισέβαλε στο Σερβικό βασίλειο στο [[Χβόσνο]] αλλά επέστρεψε πίσω μετά από αντεπίθεση των Σέρβων. Ο Μιλούτιν εισέβαλε και κατέστρεψε το [[Βιντίν]] αναγκάζοντας τον Σισμάν να διαφύγει στην άλλη πλευρά του [[Δούναβης|Δούναβη]]. Έπειτα ο Μιλούτιν έδωσε την κόρη του Άννα στο γιο Σισμάν Μιχαήλο οποίος θα γίνει ο τσάρος της Βουλγαρίας το 1323<ref>http://books.google.se/books?id=8C6P3PYaPmQC</ref>.

 

Μετά από μια συνθήκη ειρήνης με το Βυζάντιο που υπεγράφη το 1299 ο Μιλούτιν ήρθε σε ρήξη με τον αδελφό του Ντραγκούτιν. Εμφύλιος πόλεμος ξέσπασε μεταξύ των αδελφών και διήρκεσε με σποραδικές εκεχειρίες μέχρι το θάνατο του Ντραγκούτιν το 1314. Κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου ο Μιλούτιν όρισε τον [[Στέφανος Ούρος Γ΄|Στέφανο Ούρο Γ΄]] ως αντιβασιλέα στην Ζέτα. Αυτό σήμαινε ότι ο Στέφανος Ούρος Γ΄ ήταν να είναι διάδοχος του θρόνου της Σερβίας και όχι ο γιος του Ντραγκούτιν [[Στέφανος Βλάντισλαβ Β΄]].