Εβραϊκή γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Nxavar (συζήτηση | συνεισφορές)
Η Tanakh είναι υποσύνολο της Εβραϊκής Βίβλου.
Nxavar (συζήτηση | συνεισφορές)
Βαβυλ
Γραμμή 37:
Ο βασικός πυρήνας της Tanakh (τα πρώτα πέντε βιβλία της [[Παλαιά Διαθήκη|Εβραϊκής Βίβλου]]) είναι γραμμένος στην Κλασική Εβραϊκή. Θεωρείται ότι η παρούσα μορφή της διαμορφώθηκε, κατά μεγάλο μέρος, από τη Βιβλική Εβραϊκή που πιστεύεται ότι ευδοκιμούσε κατά τον 6ο αι. π.Χ., την εποχή της εξορίας στη Βαβυλώνα. Για τον λόγο αυτόν, η εβραϊκή γλώσσα από τους αρχαίους καιρούς αποκαλείται συχνά από τους Εβραίους ''Lĕshôn Ha-Kôdesh'' (לשון הקודש) «η Ιερή Γλώσσα».
 
Οι περισσότεροι γλωσσολόγοι συμφωνούν ότι μετά τον 6ο αι. π.Χ., αφού η ΒαβυλωνιακήΒαβυλώνια αυτοκρατορία κατέστρεψε την [[Ιερουσαλήμ]] και εξόρισε τον πληθυσμό στη [[Βαβυλώνα]] και κατόπιν η Περσική αυτοκρατορία τους επέτρεψε να επιστρέψουν, η Βιβλική Εβραϊκή που κυριαρχούσε στις Γραφές έφθασε να αντικατασταθεί στην καθημερινή χρήση από νέες διαλέκτους της Εβραϊκής, καθώς και από κάποια τοπική μορφή της [[Αραμαϊκή γλώσσα|Αραμαϊκής]] (την οποία θεωρείται ότι μιλούσε αργότερα ο [[Ιησούς Χριστός|Ιησούς]]). Μετά την καταστροφή του Δεύτερου Ναού και της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ., οπότε η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία εκτόπισε τον εβραϊκό πληθυσμό της Ιερουσαλήμ και των περιχώρων, το κέντρο της εβραϊκής εγκατάστασης μετατοπίστηκε από την [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαία]] στη [[Γαλιλαία]]. Ως αποτέλεσμα, η Εβραϊκή σταδιακά έπαψε να είναι ομιλουμένη γλώσσα, αλλά διατηρήθηκε ως κατ’ εξοχήν γραπτή γλώσσα. Ως εκ τούτου, επιστολές, συμβόλαια, εμπορικές συμφωνίες, επιστημονικά συγγράμματα, φιλοσοφία, ιατρική, ποίηση και νομικά κείμενα γράφονταν στην Εβραϊκή, στην οποία προσετίθεντο δάνεια και νεόπλαστοι όροι.
 
Η εβραϊκή γλώσσα, επί μακρόν ανενεργός έξω από το λειτουργικό περιβάλλον του Ιουδαϊσμού, αναβίωσε κατά το τέλος του 19ου αι. από τον Εβραίο γλωσσολόγο Ελιέζερ Μπεν-Γεχούντα (Eliezer Ben-Yehuda) εξαιτίας της ανάπτυξης της [[σιωνισμός|σιωνιστικής ιδεολογίας]]. Ο Ben-Yehuda ίδρυσε το 1889 στην Ιερουσαλήμ το «Συμβούλιο Εβραϊκής Γλώσσας» με σκοπό την αναβίωση της επί 1700 έτη μη ομιλουμένης πλέον Βιβλικής Εβραϊκής. Εν τέλει, η Εβραϊκή έφθασε μέχρι του σημείου να αντικαταστήσει αρκετές άλλες γλώσσες που μιλούσαν οι Εβραίοι εκείνον τον καιρό, όπως [[Ισπανοεβραϊκή γλώσσα|Λαντίνο]] ([[Ισπανοεβραϊκή γλώσσα]]), [[Γίντις]] (Γερμανοεβραϊκή γλώσσα), [[Ρωσική γλώσσα|Ρωσική]], καθώς και άλλες γλώσσες της [[Διασπορά (ομογένεια)|Διασποράς]].
Γραμμή 61:
Αρκετές παλαιότερες πινακίδες έχουν βρεθεί στην περιοχή με παρόμοιες γραφές σε άλλες Σημιτικές γλώσσες, παραδείγματος χάριν στην Πρωτοσιναϊτική. Εικάζεται ότι τα αρχικά σχήματα της γραφής ανάγονται στην ιερογλυφική γραφή των αρχαίων [[Αρχαία Αίγυπτος|Αιγυπτίων]], αν και η φωνητική αξία τους έχει καθοριστεί από την ακροφωνική αρχή. Ο κοινός πρόγονος τής Εβραϊκής και της Φοινικικής, η [[Χαναανική γλώσσα]], ήταν πιθανώς η πρώτη που χρησιμοποίησε σημιτικό αλφάβητο διακριτό από το αιγυπτιακό.
 
Μια αρχαία μαρτυρία είναι η διάσημη [[Μωαβιτική Λίθος]] (περ. 830 π.Χ.), γραμμένη στη μωαβιτική διάλεκτο, στην οποία αναφέρεται ο Μωαβίτης βασιλιάς Μησά καυχώμενος για τις νίκες του επί των Ισραηλιτών. Η Επιγραφή του [[Σιλωάμ]], κοντά στην [[Ιερουσαλήμ]], αποτελεί πρώιμο δείγμα Εβραϊκής. Βρέθηκε στον αγωγό που έκτισε ο βασιλιάς [[Εζεκίας]] κάτω από την πόλη του [[Δαβίδ]], προκειμένου να υδροδοτηθεί η Δεξαμενή του [[Σιλωάμ]]. Λιγότερο παλαιά δείγματα αρχαϊκής Εβραϊκής περιέχουν τα όστρακα που βρέθηκαν κοντά στη Λαχείς, τα οποία καταγράφουν γεγονότα πριν από την τελική κατάληψη της [[Ιερουσαλήμ]] από τον [[Ναβουχοδονόσωρ Β'|Ναβουχοδονόσορ]] και τη ΒαβυλωνιακήΒαβυλώνια αιχμαλωσία τον 6ο αιώνα π.Χ.
 
=== Κλασική Εβραϊκή ===