Αρχαία Μαρώνεια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
διόρθωσεις σε wikilink |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
==Ιστορία==
Η πόλη ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα π.Χ από [[Χίος|Χίους]] αποικιστές<ref>[http://web.archive.org/20071130143529/www.culture.gr/h/3/gh351.jsp?obj_id=2557 Υπουργείο πολιτισμού Μαρώνεια]</ref>. Η παράδοση μεταφέρει την ίδρυση της πόλης παλαιότερα, θεωρώντας ιδρυτή της τον ιερέα [[Μάρωνας|Μάρωνα]] ο οποίος αναφέρεται στην [[Οδύσσεια]] του [[Όμηρος|Ομήρου]]. Η πόλη εξελίχθηκε σε ισχυρή τοπική δύναμη. Το τείχος της ξεπερνούσε σε περίμετρο τα 10 χιλιόμετρα γεγονός που φανερώνει πως ήταν πολυάνθρωπη. Τον 5ο αιώνα η πόλη εντάχθηκε στην [[Αθηναϊκή συμμαχία]]. Η Μαρώνεια άκμασε ιδιαίτερα κατά τον 4ο αιώνα κάτι που της έδωσε την δυνατότητα να κόψει χρυσό νόμισμα. Το 350 π.Χ. υποτάχθηκε στο Μακεδονικό Βασίλειο του [[Φίλιππος Β΄ της Μακεδονίας|Φιλίππου]]. Μετά το 190 π.Χ. [[Θράκες]] πρόσφυγες ίδρυσαν μιαν άλλη '''[[Μαρώνεια Συρίας|Μαρώνεια]]''' στην εύφορη [[Συρία|Σελευκίδα]].
Η Μαρώνεια υπήρξε η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη απ' όλες τις αρχαίες ελληνικές αποικίες των παραλίων της Δυτικής Θράκης και ήταν μάλιστα η μόνη που παρουσιάζει συνεχή ακμή σε όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας. Ήταν χτισμένη σε μια τοποθεσία όπου οι υπώρειες του Ίσμαρου σμίγουν με τη θάλασσα και σχηματίζουν έναν φυσικό όρμο, ο οποίος με τις κατάλληλες τεχνικές διευθετήσεις είχε γίνει ένα ασφαλές λιμάνι. Η πόλη κατείχε γενικά μια θέση πολύ στρατηγική. Κι αυτό, γιατί διέθετε μια πλούσια και εκτεταμένη επικράτεια («χώρα») που περιλάμβανε μέσα στα όριά της ολόκληρο τον κάμπο της σημερινής Κομοτηνής και το βουνό Ίσμαρος, το οποίο ήταν πλούσιο σε βοσκοτόπια και σε μεταλλεία χρυσού και αργύρου. Από γεωσυγκοινωνιακή πάλι άποψη, βρισκόταν πάνω στο θαλάσσιο δρόμο Τρωάδας-Μακεδονίας και το λιμάνι της αποτελούσε ένα σπουδαίο σταθμό για τα πλοία που χρησιμοποιούσαν το δρόμο αυτόν.Επίσης, ασκούσε έλεγχο σε δυο σημαντικές διαβάσεις : 1) στα γειτονικά στενά των Κορπίλων, απ' όπου περνούσε υποχρεωτικά ο πανάρχαιος δρόμος (και αργότερα η Εγνατία οδός), που συνέδεε την Ανατολή με τη Δύση και 2) στην ορεινή διάβαση της σημερινής Νυμφαίας, μέσω της οποίας ένας άλλος αρχαίος δρόμος (κατοπινό παρακλάδι της Εγνατίας) εξασφάλιζε την επικοινωνία του Αιγαιακού κόσμου με τις κοιλάδες του ΄Εβρου και βορειότερα του Δούναβη<ref> Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Δυτικής Θράκης κατά τη ρωμαϊκή αρχαιότητα, Θεσσαλονίκη 2005, σ. 96-97 </ref>.
Η πόλη γνώρισε μία δεύτερη ακμή κατά τη [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|ρωμαϊκή περίοδο]]. Από τον 4ο αιώνα μ.Χ. έγινε έδρα επισκοπής. Κατά τον 6ο και 7ο αιώνα ο πληθυσμός της πόλης περιορίστηκε εξαιτίας συχνών πειρατικών επιδρομών. Η θέση της βυζαντινής Μαρώνειας βρίσκεται στο λιμάνι του [[Άγιος Χαράλαμπος Ροδόπης|Αγίου Χαραλάμπους]], γνωστό και ως Παληόχωρα<ref>[http://alex.eled.duth.gr/epek/komotini/pdf/32s.pdf Αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία της βυζαντινής περιόδυο στο Νομό Ροδόπης, Σοφία Δουκατά-Δεμερτζή αρχαιολόγος ΙΑ΄ Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Νικόλαος Ζήκος Διευθυντής ΙΑ΄ Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων]</ref>. Η Μαρώνεια τον 11ο αιώνα προβιβάστηκε σε αρχιεπισκοπή και συνέχισε να ακμάζει μέχρι τον 13ο αιώνα<ref>[http://www.culture.gr/h/3/gh351.jsp?obj_id=2512 Υπουργείο πολιτισμού, η Βυζαντινή Μαρώνεια]</ref>.▼
Η μεγάλη ακμή που γνώρισε η Μαρώνεια, κατά τη ρωμαϊκή εποχή, οφειλόταν κυρίως στο λιμάνι της, το οποίο επέτρεψε την ανάπτυξη μιας ιδιαίτερα έντονης εμπορικής δραστηριότητας, όπως μαρτυρεί η ανεύρεση μαρωνίτικων νομισμάτων σε μακρινά σημεία της Βαλκανικής κι ακόμη ως κάτω στη Συρία. Εκτός όμως από αυτό, η πόλη είχε ευνοηθεί ιδιαίτερα από τους Ρωμαίους, οι οποίοι της παραχώρησαν διάφορα προνόμια, όπως ήταν η ανακήρυξή της σε «ελεύθερη πόλη». Επίσης, επαύξησαν την έκταση της επικράτειάς της («χώρας»), η οποία συμπεριλάμβανε μέσα στα όριά της ένα πυκνό δίκτυο αγροτικών οικισμών, όπως μαρτυρούν διάφορα αρχαιολογικά ευρήματα κοντά σε πολλά σημερινά χωριά, όπως είναι π.χ. : Αρριανά, Ασκητές, Ασώματοι, Γλυκονέρι, Διώνη, Εργάνη, Μέγα Πιστό, Ξυλαγανή, Πολύανθος, Πάμφορο, Πάνδροσο, Πετρωτά, Προσκυνητές, Σύμβολα κ.ά. <ref> Δ. Κ. Σαμσάρης, Ιστορική γεωγραφία της Δυτικής Θράκης, σ. 97-108 </ref>
▲Η πόλη
Ο σημερινός οικισμός βρίσκεται σε πλαγιά του Ισμάρου και μεταφέρθηκε εκεί το 17ο αιώνα λόγω των πειρατικών επιδρομών<ref>[http://web.archive.org/20110829072046/www.arxaiologia.gr/assets/media/PDF/migrated/279.pdf Αρχαιολογία Online, Βυζαντινό οδοιπορικό στη Θράκη, Νικόλαος Ζήκος, επιμελητής αρχαιοτήτων]</ref><ref>[http://www.xanthi.ilsp.gr/cultureportalweb/article.php?article_id=1075&topic_id=9&level=&belongs=&area_id=3&lang=gr Οδηγός Ανατολικής Μακεδονίας, Θράκης]</ref>. Σήμερα διατηρούνται αρκετά ίχνη από την αρχαία πόλη. Ξεχωρίζει το αρχαίο θέατρο το οποίο τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει η ανακαίνισή του. Κοντά στον αρχαιολογικό χώρο βρίσκεται ο σύγχρονος [[Μαρώνεια Ροδόπης|ομώνυμος]] οικισμός.
| |||