Εθνικό Θέατρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Bastias (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Bastias (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 37:
Το Θέατρο ιδρύθηκε για πρώτη φορά το [[1900]] ως επίσημο [[Βασιλικό Θέατρο]] για να κλείσει όμως σε σύντομο χρονικό διάστημα ([[1908]]) και να δοθεί σε κοινή χρήση μέχρι το [[1932]].
Ως '''Εθνικό Θέατρο''' επανιδρύθηκε με νόμο του τότε Υπουργού Παιδείας, [[Γεώργιος Παπανδρέου (πρεσβύτερος)|Γεωργίου Παπανδρέου]] στις [[3 Μαΐου]] του [[1930]].
Οι πρώτες διαφωνίες σχετικά με το πρόσωπο που θα διοριζόταν σκηνοθέτης στο Εθνικό σημαδεύουν τις απαρχές του: ηθοποιοί και συγγραφείς, μεταξύ των οποίων και η Μαρίκα Κοτοπούλη, και η Κυβέλη, προτείνουν τον Μ.[[Μαξ ΡάινχαρτΡάινχαρντ]], επειδή έκριναν πως δεν υπήρχε κατάλληλος Έλληνας. Στην ουσία ούτε η Κοτοπούλη και ούτε η Κυβέλη ήθελαν σκηνοθέτη που θα ήταν παντοδύναμος και γι' αυτό πρότειναν τον Ράινχαρτ, που δεν επρόκειτο να δεχθεί να αφήσει το Βερολίνο και τη Βιέννη για να έρθει στην Αθήνα. Οι Γρ. Ξενόπουλος και Θ. Συναδινός προκρίνουν έναν τεχνοκράτη, όμως οι Μ.Ροδάς, Πέλος Κατσέλης, θέλουν ένα σκηνοθέτη - δάσκαλο.
Αρχικά διορίζεται ο Μ. Λιδωρίκης ως σκηνοθέτης με βοηθό τον Δ.Μυράτ, αλλά μετά την παραίτησή του στις αρχές του 1931 αναβαθμίζεται ο ήδη διορισμένος σκηνοθέτης [[Φώτος Πολίτης]], που υποστηρίζεται από τον γενικό διευθυντή [[Ιωάννης Γρυπάρης (λογοτέχνης)|Ιωάννη Γρυπάρη]], τον γενικό γραμματέα [[Κωστής Μπαστιάς|Κωστή Μπαστιά]] και τον [[Παύλος Νιρβάνας|Παύλο Νιρβάνα]], έως τον πρόωρο θανατό του το Δεκέμβριο 1934. Άλλοι ήταν οι [[Κλεόβουλος Κλώνης]] (σκηνικά) και [[Αντώνης Φωκάς]] (κοστούμια).