Σέου δ' Ουρζέλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
JSion (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ο JSion μετακίνησε τη σελίδα Λα Σέου δ' Ουρζέλ στη Σέου δ' Ουρζέλ: Απαλοιφή άρθρου
JSion (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 26:
 
==Ιστορία==
Το όνομα της πόλης σημαίνει «ο Καθεδρικός του Ουρζέλ» και αναφέρεται στην [[Επισκοπή του Ουρζέλ|ομώνυμη εκκλησιαστική επισκοπή]] που είχεέχε τη θέση της στην πόλη. Το όνομα Ουρζέλ έχει μάλλον προ-ρωμαϊκή προέλευση και σχετίζεται με την παρουσία νερού. Ο ρωμαϊκός οικισμός της ''Orgellia'' είχε κτιστεί πάνω από την προ-ρωμαϊκό οικισμό του ''Arse-durgui'' (πρωτεύουσα μάλλον των ιβήρων Κερετανών), που βρισκόταν στον σημερινό λόφο της Καστελσιουτάτ. Ο εκχριστιανισμός της πόλης και της περιοχής μάλλον έλαβε χώρα μεταξύ του 516 και 527.
 
Κατά τον 8ο αιώνα, η πόλη καταστράφηκε από τους Μαυριτανούς και εισήλθε σε παρακμή όταν ο επίσκοπος του Ουρζέλ, Φέλιξ, υιοθέτησε την χριστιανική αίρεση του υιοθετισμού. Τότε χτίστηκε ο πρώτος καθεδρικός της Αγίας Μαρίας, που αποτέλεσε το κέντρο της νέας πόλης (και που ταυτίζεται και με την σύγχρονη), σε αντίθεση με την παλιά, που έμεινε μόνο ως φρούριο και κατοικία των μετέπειτα κόμητων του Ουρζέλ, μέχρι την κατάκτηση του [[Αγραμούν]] και του [[Μπαλαγέ]].
 
Η συνεχώς αυξανόμενη περιουσία της [[επισκοπή του Ουρζέλ|επισκοπής του Ουρζέλ]], βοηθημένη από την κατάκτηση του κάτω Ουρζέλ (σήμερα κομητεία του Ουρζέλ), που έφτασε στο αποκορύφωμά της με τον επίσκοπο και μετέπειτα άγιο της καθολικής εκκλησίας, Ερμενγκόλ έντυσε την πόλη με έναν νέο καθεδρικό και νέα έργα πολεοδομίας που περιελάμβαναν κυρίως ένα σύστημα γεφυρών πάνω στον ποταμό Σέγρε.
 
Στη συνέχεια, το 1195, έζησε μια πολιορκία από τον [[Κομητεία της Φουά|κόμη του Φουά]], που ανάγκασε τους περίπου χίλιους κατοίκους της και την τοπική εκκλησία να του αποτείνει φόρο υποτέλειας. Σταδιακά ωστόσο η νέα πόλη του Ουρζέλ αύξησε τον πληθυσμό της, περιτειχίστηκε και μεταμορφώθηκε σε κέντρο της ευρύτερης περιοχής. Η παραγωγή σιταριού, η άνοδος των τεχνικών επαγγελμάτων και η εβδομαδιαία αγορά συνέβαλαν σε αυτό. Η διαμάχη των επισκόπων με τους κόμητες του Φουά ολοκληρώθηκε το 1278 με την απόδωση δικαιωμάτων συγκυριαρχίας πάνω στην πόλη.