Διάδοχοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η εκστρατεία του Περδίκκα κατέληξε σε καταστροφή. Δεν πέτυχε την καταδίκη του [[Πτολεμαίος ο Σωτήρ|Πτολεμαίου]] από τον στρατό, σε δίκη που τον εισήγαγε σύμφωνα με τα μακεδονικά έθιμα, και κατά την πορεία προς την Αίγυπτο πολλοί αυτομόλησαν στον Πτολεμαίο, ο οποίος αντιστεκόταν σθεναρά. Οι ελέφαντές του καταπατούσαν τους στρατιώτες του Περδίκκα και πολλοί κατασπαράχτηκαν από τους κροκόδειλους κατά την διάβαση του [[Νείλος|Νείλου]]. Τέλος ο στρατός στασίασε και ο Περδίκκας δολοφονήθηκε μέσα στη σκηνή του από τον Πίθωνα, τον Σέλευκο και τον Αντιγένη.<ref>Heckel Waldemar, Ποιος είναι ποιος στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, 2006 ISBN 1405112107</ref> Οι δύο στρατοί συμφιλιώθηκαν και σε λίγο έμαθαν τον θάνατο του Κρατερού. Τώρα ο στρατός του Περδίκκα, οι μέχρι την στιγμή εκείνη σύμμαχοι, δίκασε πάλι και αυτή τη φορά καταδίκασε σε θάνατο τον Ευμένη και όλους τους οπαδούς του Περδίκκα. Ύστερα οι νικητές συγκεντρώθηκαν στον [[Ευμένης ο Καρδιανός#Σημειώσεις|Τριπαράδεισο]], της [[Κοίλη Συρία|Άνω Συρίας]] για να ξαναμοιράσουν την αυτοκρατορία, με τη [[Συμφωνία του Τριπαραδείσου]].