Δικηγόρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

ΟΣτην [[Ελλάδα]] ο νόμος τον χαρακτηρίζει «άμισθο δημόσιο λειτουργό». Η ικανότητα εκπροσώπησης πολιτών ενώπιον των δικαστηρίων ονομάζεται '''ικανότητα προς το δικολογείν'''. Μπορεί να είναι είτε ελεύθερος επαγγελματίας είτε έμμισθος (σχέση έμμισθης [[εντολή (Αστικό Δίκαιο)|εντολής]]) είτε και τα δύο. Οι δικηγόροι ανήκουν σε επαγγελματικούς συλλόγους, τους '''«δικηγορικούς συλλόγους'''» οι οποίοι είναι [[Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου|Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου]] (Ν.Π.Δ.Δ.).

Απαραίτητη προϋπόθεση για να αποκτήσει κάποιος την ιδιότητα του δικηγόρου, είναι να εγγραφεί στα μητρώα ενός δικηγορικού συλλόγου. Στην ελληνική έννομη τάξη, η εγγραφή απαιτεί κατοχή πτυχίου τμήματος Νομικής ελληνικού Α.Ε.Ι. ή ομοταγούς ιδρύματος της αλλοδαπής, 18μηνη πρακτική άσκηση και εξετάσεις ενώπιον της αρμόδιας εξεταστικής επιτροπής του κατά τόπο Εφετείου. Στην Ελλάδα υπάρχει δικηγορικός σύλλογος στην περιφέρεια κάθε Πρωτοδικείου.

Δεν μπορούν όλοι οι δικηγόροι να παρίστανται ενώπιον όλων των δικαστηρίων. Στην Ελλάδα οι νεοδιοριζόμενοι δικηγόροι έχουν ικανότητα παράστασης μόνο ενώπιον των [[Ειρηνοδικείο|Ειρηνοδικείων]] και των [[Πρωτοδικείο|Πρωτοδικείων]] και ονομάζονται «δικηγόροι παρά Πρωτοδίκαις». Μετά την πάροδο πέντε ετών μπορούν να προαχθούν σε «δικηγόρους παρ' Εφέταις», οπότε δύνανται να παρίστανται και ενώπιον [[Εφετείο|Εφετείων]], και εν συνεχεία, μετά την πάροδο τετραετίας ως δικηγόροι παρ' Εφέταις ή δεκαετίας ως δικηγόροι παρά Πρωτοδίκαις, μπορούν να προαχθούν σε «δικηγόρους παρ' Αρείω Πάγω», οπότε υπ' αυτή την ιδιότητα μπορούν να παρίστανται στα ανώτατα δικαστήρια της χώρας ([[Άρειο Πάγο]], [[Συμβούλιο της Επικρατείας,]] και [[Ελεγκτικό Συνέδριο]]).

{{commonscat|Lawyers}}