Ο απαιτούμενος χρόνος για μια πλήρη επανάληψη του χαρακτηριστικού του Φάρου ονομάζεται '''περίοδος φάρου'''. Η περιοδικότητα φάρου μετριέται σε λεπτά ή δευτερόλεπτα της ώρας. Τα ύψη των Φάρων για λόγους ασφαλείας μετρώνται συνήθως σε πόδια ή μέτρα και αντιπροσωπεύουν το ύψος της εστίας και όχι όλου του κτίσματος από τη μέση πλήμμη (MHV) της θάλασσας.<br>
Όλα τα παραπάνω στοιχεία που προσδιορίζουν έκαστο Φάρο καθώς και των εγκαταστάσεων αυτών περιλαμβάνονται στους Φαροδείκτες. Στους [[ναυτικός χάρτης|ναυτικούς χάρτες]] οι Φάροι συμβολίζονται με κόκκινο μικρό κύκλο ή με αστερίσκο συνοδευόμενο με κόκκινο λοβό στη γεωγραφική του θέση.
= Αρχές λειτουργίας =
Ο φωτισμός των ακτών ήταν από την αρχαιότητα ένα πολύπλοκο πρόβλημα. Η πρώτη σκέψη ήταν να συντηρούνται στις ακτές μεγάλες φωτιές που να κατευθύνουν τα πλοία. Για να φαίνονται από μακριά, οι φωτιές αυτές άναβαν πάνω σε ψηλούς πύργους και συντηρούνταν καίγοντας ξύλα ή χρησιμοποιώντας λίπος ζώων και άλλες καύσιμες ύλες. Όμως οι βροχές και οι άνεμοι έσβηναν ακόμα και την πιο δυνατή φωτιά. Χρειάστηκε, επομένως, να βρεθεί ένα κάλυμμα για τη φωτιά.
Την λύση αρκετούς αιώνες μετά το γυαλί, που μπορούσε να προστατεύσει τη φλόγα χωρίς να μειώσει τη φωτεινότητα της. Όμως η καύσιμη ύλη έβγαλε πυκνό καπνό που κάλυπτε το γυάλινο κάλυμμα του φάρου και έκρυβε το φως του. Για πολλούς αιώνες οι φάροι φώτιζαν τη νύχτα τόσο αμυδρά που από μακριά κεριά, τα οποία οι ναυτικοί έπρεπε να έχουν εξασκηθεί για να μπορούν να διακρίνουν. Επιπλέον υπήρχε πάντα πρόβλημα εφοδιασμού τους και αποθήκευσης της καύσιμης ύλης. Φυτικά λάδια και ιχθυέλαια χρησιμοποιουνταν μέχρι τον 18<sup>ο </sup>αιώνα ως καύσιμη ύλη στους φάρους, καθώς, παρά το υψηλό τους κόστος, πρόσφεραν καλύτερο αποτέλεσμα.
