Τριπόταμος Φλώρινας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 344:
Τα καλύτερα χωράφια θεωρούνταν αυτά προς τον Παπαγιάννη, στην τοποθεσία Στάριτσα, γιατί μπορούσαν να αρδευτούν από κανάλι που ερχόταν από την Ιτέα, τμήμα του οποίου υπάρχει και σήμερα από το δρόμο μέχρι τη σιδηροδρομική γραμμή και αποτελεί το όριο των Κοινοτήτων Τριποτάμου - Παπαγιάννη.
Η κτηνοτροφία περιοριζόταν στην εκτροφή [[βοοειδή|βοοειδών]], μια ή δυο αγελάδες, λίγα [[πρόβατο|πρόβατα]] και πιθανόν και γαϊδουράκι. Οι πιο ευκατάστατοι είχαν άλογο ή μουλάρι τα οποία δεν χρησίμευαν για όργωμα (για αυτή τη δουλειά ήταν τα βόδια), αλλά για τα αλώνια και τις μεταφορές.
Σε όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού μια από τις ασχολίες, αλλά και διασκέδαση των αντρών του χωριού, ήταν το ψάρεμα. Ειδικά μέχρι το 1960, όταν αποξηράνθηκε η λίμνη Τσέρνα (κοντά στο Μοναστήρι), τους μήνες Μάιο - Ιούνιο, τα ποτάμια κατακλύζονταν από ψάρια που ανέβαιναν το ρεύμα του ποταμού για να γεννήσουν. Το ψάρεμα γινόταν με αυτοσχέδια δίχτυα, τις ''ζαγκάζνες'' και με τα χέρια. Οι ψαράδες οργανώνονταν σε παρέες. Ήταν όλοι δεινοί ψαράδες αλλά από ότι λένε οι ηλικιωμένοι του χωριού, οι καλύτεροι ήταν ο Ναούμ Δουγιάκης, ο Γιάννης Παπάς και ο Κόλε (Νίκος) Τζώγας. Τα ψάρια που υπήρχαν ήταν οι μρέγκες (μπράνες), οι μπελοβίτσες (κέφαλοι), οι καρακούσκες και μικρά γριβάδια.
| |||