Αθανάσιος Μιαούλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 2:
|όνομα = Αθανάσιος Μιαούλης
|εικόνα = Athanasiosmiaoulis.jpg
|μέγεθος_εικόνας =
|λεζάντα = Ο Αθανάσιος Μιαούλης ( [[Αθήνα]], [[Εθνικό Ιστορικό Μουσείο]] )
|αξίωμα = [[Αρχείο:Royal Coat of Arms of Greece (1863-1936).svg|22px]]<br />'''[[Κατάλογος Πρωθυπουργών της Ελλάδας|Πρωθυπουργός της Ελλάδας]]'''
|έναρξη = 13 Νοεμβρίου 1857
Γραμμή 31:
}}
Ο '''Αθανάσιος Μιαούλης''' ([[Ύδρα]] [[1815]]- [[Παρίσι]], [[7 Ιουνίου]] [[1867]]) ήταν Έλληνας στρατιωτικός και πολιτικός του 19ου αιώνα. Μεταξύ άλλων, διετέλεσε [[Κατάλογος Πρωθυπουργών της Ελλάδας|πρωθυπουργός της Ελλάδας]] από το [[1857]] ως το [[1862]].
== Βιογραφία ==
Ήταν γιος του Ναύαρχου της [[ελληνική Επανάσταση του 1821|ελληνικής επανάστασης]] [[Ανδρέας Μιαούλης|Ανδρέα Μιαούλη]] της ιστορικής υδραίικης οικογένειας των [[Μιαούλης|Μιαούληδων]]. To [[1829]] φοίτησε στη Στρατιωτική Σχολή του Μονάχου ως υπότροφος του Βασιλέως της Βαυαρίας Λουδοβίκου. Μετά την αποφοίτησή του υπηρέτησε επί τριετία στον αγγλικό στόλο από τον οποίο και
Η κυβέρνησή του Μιαούλη, ο οποίος διατήρησε και τη θέση του στο υπουργείο Ναυτικών<ref name=IEE/>, θεωρήθηκε από την κοινή γνώμη της [[Ελλάδα]]ς ως φιλοαυστριακή<ref>Τρύφωνος Ε. Ευαγγελίδου, ''Ιστορία του Όθωνος Βασιλέως της Ελλάδος (1832-1862)'', Εν Αθήναις, 1894, σ. 605.</ref> καθώς και πειθήνιο όργανο των εντολών του βασιλιά, γεγονός που προκάλεσε την εχθρική στάση της αντιπολίτευσης<ref name=IEE/>. Τον Μάιο του [[1859]], μετά τα επεισόδια των [[Σκιαδικά|Σκιαδικών]] παραιτήθηκε, η αδυναμία όμως του επιλεγμένου από τον Όθωνα, [[Κωνσταντίνος Κανάρης|Κωνσταντίνου Κανάρη]] να σχηματίσει κυβέρνηση, οδήγησε τον Μιαούλη εκ νέου στην εξουσία<ref>Τρύφωνος Ε. Ευαγγελίδου, 1894, σ. 607.</ref>.
Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1859|εκλογές του ίδιου έτους]], ο Μιαούλης επανεξελέγη πρωθυπουργός, όμως η κυβερνητική παράταξη αντιμετώπισε σοβαρά ζητήματα συνοχής με συνέπεια τους συχνούς ανασχηματισμούς. Το [[1860]] ο Μιαούλης υπέβαλε εκ νέου παραίτηση η οποία δεν έγινε δεκτή από τον Όθωνα, ο οποίος διέλυσε τη βουλή τον Νοέμβριο του ίδιους έτους. Ακολούθησε άρνηση του [[Δημήτριος Καλλέργης|Καλλέργη]] να σχηματίσει κυβέρνηση με επακόλουθο την προκήρυξη νέων εκλογών οι οποίες διήρκεσαν από τον Δεκέμβριο του [[1860]] ως τον Μάρτιο του [[1861]]. Ο Μιαούλης επικράτησε ξανά, υπήρξε όμως πλήθος καταγγελιών για νοθεία και τρομοκρατία που είχε ως αποτέλεσμα αρκετές ισχυρές προσωπικότητες της αντιπολίτευσης να μην κατορθώσουν να εκλεγούν<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', 1974, ΙΓ', σ. 188.</ref>.
Ακολούθησε η απόπειρα κατά της ζωής της Βασίλισσας Αμαλίας και έπειτα εκδηλώθηκε η [[Ναυπλιακά|στάση του Ναυπλίου]]. Μετά όμως τη καταστολή του κινήματος εκείνου ([[25 Απριλίου]] [[1862]]) ο Αθανάσιος Μιαούλης παραιτήθηκε παραδίδοντας την αρχή στον [[Ιωάννης (Γενναίος) Κολοκοτρώνης|Γενναίο Κολοκοτρώνη]]. Μετά την έξωση του Όθωνα και της Βασίλισσας Αμαλίας, ο Αθανάσιος Μιαούλης τους ακολούθησε στο εξωτερικό απ΄ όπου και επανήλθε κατά την ενθρόνιση του Βασιλέως Γεωργίου του Α' ([[1863]]), χωρίς ν΄ αναμιχθεί πλέον με την πολιτική<ref name=Helios/> καθώς φαίνεται πως δεν διέθετε λαϊκά ερείσματα<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', 1974, ΙΓ', σ. 237 - 238.</ref>.
Κατά το διάστημα της πρωθυπουργίας του, συνεχίστηκε το έργο του προκατόχου του σχετικά με την πραγματοποίηση διαφόρων εγγειοβελτιωτικών έργων που θα εξασφάλιζαν τη δημιουργία περισσότερων καλλιεργήσιμων εκτάσεων γης ενώ ταυτόχρονα μερίμνησε για την ολοκλήρωση της διόρυξης και της γεφύρωσης του [[Πορθμός του Ευρίπου|πορθμού του Ευρίπου]]<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', 1974, ΙΓ', σ. 177.</ref>.
Πέθανε το [[1867]] στο [[Παρίσι]]<ref name=Helios>''Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν Ηλίου'', τ. 13ος, σ.546.</ref>.
==Παραπομπές==
{{παραπομπές|2}}
== Πηγές ==
*
{{Πρωθυπουργοί της Ελλάδας}}
| |||