Ανδρέας Π. Μεταξάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
προσθήκες + παραπομπές |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 55:
Στην περίοδο της [[Αντιβασιλεία Όθωνα 1833|Αντιβασιλείας]], διορίστηκε νομάρχης [[νομός Λακωνίας|Λακωνίας]]<ref>[http://www.drama.gr/nomarxia.php?do=ota_2 Απόφαση της 23 Απριλίου/8 Μαΐου του 1833] «Περί διορισμού των νομαρχών δια τους δέκα νομάρχες του βασιλείου της Ελλάδος»:Φραγκίσκος Μαύρος (Αργολίδος και Κορινθίας), Γεώργιος Γλαράκης (Αχαΐας και Ήλιδος), Δημήτριος Χρηστίδης (Μεσσηνίας), Κωνσταντίνος Ζωγράφος (Αρκαδίας), Ανδρέας Π. Μεταξάς (Λακωνίας), Αναγνώστης Μοναρχίδης (Ακαρνανίας και Αιτωλίας), Ιωάννης Αμβροσιάδης (Φωκίδος και Λοκρίδος), Μ. Σχινάς (Αττικής και Βοιωτίας), Γεώργιος Αινιάν (Εύβοιας), και Ιάκωβος Ρίζος Νερουλός (Κυκλάδων)</ref> και στη συνέχεια τον Οκτώβριο του 1835 σύμβουλος της [[Συμβούλιο της Επικρατείας|Επικράτειας]]. Σύντομα όμως ένεκα των φιλελεύθερων φρονημάτων του εξορίστηκε από την Αντιβασιλεία στη [[Μασσαλία]] αλλά αργότερα ανακλήθηκε και στάλθηκε στην [[Ισπανία]] ως πρέσβης της Ελλάδας<ref name=Fotiadis341/><ref name=Ele/>. Το [[1839]] όταν επέστρεψε στην Ελλάδα επαναδιορίστηκε σύμβουλος της Επικρατείας. Το 1841 χρημάτισε υπουργός Στρατιωτικών στην [[Κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου 1841|κυβέρνηση του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου]] κατά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Μετά τη παραίτησή του από υπουργός [[Υπουργείο Στρατιωτικών|Στρατιωτικών]] αναμίχθηκε με άλλους για παραχώρηση [[Σύνταγμα της Ελλάδας|συντάγματος]] στην [[Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου]]. Μετά τον θάνατο του [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης|Κολοκοτρώνη]], ανέλαβε αρχηγός του [[Ρωσικό κόμμα|Ρωσικού Κόμματο]]ς<ref name=Fotiadis341/>.
Κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας του διατήρησε τη τάξη και διενήργησε [[Ελληνικές εκλογές 1843|τις εκλογές]] για τη σύγκλιση της [[Η της Γ’ Σεπτεμβρίου εν Αθήναις Εθνική των Ελλήνων Συνέλευσις|Α΄ Εθνικής Συνέλευσης]] στη οποία εκλέχθηκε "τιμής ένεκεν" σε πέντε [[Εκλογική περιφέρεια|περιφέρειες]] και έλαβε μέρος στις εργασίες της. Τον επόμενο χρόνο που διενεργήθηκαν πάλι εκλογές της Α΄ Περιόδου (1844-1845) εκλέχθηκε βουλευτής [[Εκλογική περφέρεια Αττικής|Αττικής]], γενόμενος στη συνέχεια στην [[Κυβέρνηση Ιωάννη Κωλέττη 1844|κυβέρνηση Κωλέττη]] υπουργός των [[Υπουργείο Οικονομικών (Ελλάδα)|Οικονομικών]], θέση που διατήρησε από τον Αύγουστο 1844 μέχρι τον Αύγουστο του 1845, όταν παραιτήθηκε ύστερα από την προσπάθεια του τελευταίου να ανατρέψει το σύνταγμα. Κατά τα έτη 1846 και 1847 διετέλεσε [[Γερουσία (1844)|γερουσιαστής]] και από το 1850 μέχρι το 1859 βουλευτής Αττικής. Το 1850, προάχθηκε στο βαθμό του [[Αντιστράτηγος|αντιστρατήγου]] Με την έκρηξη όμως του [[Κριμαϊκός πόλεμος|Κριμαϊκού πολέμου]] έσπευσε να παραιτηθεί από την θέση του αυτή στις 10 Μαρτίου 1854 και επανήλθε στην Αθήνα για να αποσυρθεί πλέον της πολιτικής. Το κίνημα της εξέγερσης της [[Θεσσαλία]]ς και της [[Ήπειρος|Ηπείρου]] φαίνεται πως το υποστήριξε κρυφά. Όμως απέκρουσε τη βιαστική απόφαση του Βασιλέως, όταν έσπευσε κρυφά στα [[Παλαιά Ανάκτορα|Ανάκτορα]] και τον έπεισε να μη μεταβεί προλαμβάνοντας έτσι τρομερά κατά της Ελλάδος δεινά. Λίγο πριν τον θάνατο του, φέρεται πως ο Όθωνας του ανέθεσε τον σχηματισμό κυβέρνησης αλλά εκείνος αρνήθηκε.
|