Κωνσταντίνος Μεταξάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Disambiguated: Ανδρέας Μεταξάς → Ανδρέας Π. Μεταξάς |
προσθήκες + παραπομπές |
||
Γραμμή 1:
{{Άλλεςχρήσεις4||τα υπόλοιπα μέλη της ιστορικής οικογένειας|Οικογένεια Μεταξά|άλλα πρόσωπα με το ίδιο επίθετο|Μεταξάς}}
[[Αρχείο:Konstantinos Metaxas.JPG|thumb|right|
Ο '''Κωνσταντίνος Μεταξάς''' ήταν [[Έλληνας]] αγωνιστής της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|επανάστασης του 1821]] και πολιτικός από την [[Κεφαλονιά]].
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στο [[Αργοστόλι]] το [[1793]] και ήταν ένα από τα τέσσερα τέκνα του Νικόλαου Μεταξά και της Διαμαντίνας Ανδρίτση. Σπούδασε νομικά στην [[Ιταλία]] και επιστρέφοντας στην [[Κεφαλονιά]] άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Κατά τις παραμονές της επανάστασης μυήθηκε στη [[Φιλική Εταιρεία]] και σε συνεργασία με τον τοπικό αρχιεπίσκοπο Γερμανό, οργάνωσε την επικείμενη εκστρατεία ντόπιων εθελοντών στην Πελοπόννησο<ref>Αναστασίου Ν. Γούδα, ''Βίοι Παράλληλοι των επί της αναγεννήσεως της Ελλάδος διαπρεψάντων ανδρών'', Εκ του Τυπογραφείου Μ. Π. Περίδου, Εν Αθήναις, 1875, τ. Ζ', σ. 157.</ref>. Κατά τον Μάιο, μαζί με τον ξάδελφό του, [[Ανδρέας Π. Μεταξάς|Ανδρέα Μεταξά]] υπήρξε ένας από τους επικεφαλής Κεφαλλονιτών εθελοντών που αποβιβάστηκαν στη [[Γλαρέντζα]] και έλαβαν μέρος στη [[Μάχη του Λάλα|πολιορκία του Λάλα]], κατά την οποία ο Μεταξάς υπήρξε ένας από τους διακριθέντες<ref>Γούδα, 1875, τ. Ζ', σ. 157 - 158.</ref>. Αργότερα, συμμετείχε ως επικεφαλής των συμπατριωτών του στις μάχες γύρω από την πόλη της [[Πάτρα]]ς, προσβλήθηκε όμως από [[Τύφος|τύφο]] με αποτέλεσμα να μεταφερθεί για νοσηλεία στο [[Μεσολόγγι]]<ref>Γούδα, 1875, τ. Ζ', σ. 158.</ref>. Το [[1822]], διορίστηκε από την Προσωρινή Διοίκηση ως υπουργός Δικαιοσύνης και στη συνέχεια αρμοστής των νησιών του [[Αιγαίο]]υ. Για τις υπηρεσίες του προβιβάστηκε τις αρχές του [[1823]] στο βαθμό του στρατηγού<ref>Γούδα, 1875, τ. Ζ', σ. 159.</ref><ref name=Ele>''Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη'', τ. 17ος, σ. 369.</ref>. Το ίδιο έτος διορίστηκε έπαρχος Δυτικής Ελλάδος<ref name=Ele/><ref>Γούδα, 1875, τ. Ζ', σ. 160.</ref>. Με έδρα το [[Μεσολόγγι]], έθεσε τέρμα στις έριδες μεταξύ των οπλαρχηγών της Δυτικής Ελλάδος και συνέβαλε στην απόκρουση των στρατευμάτων του Μουστάη πασά της Σκόδρας<ref>Γούδα, 1875, τ. Ζ', σ. 160 - 161.</ref>. Το [[1825]], συμμετείχε στις επιχειρήσεις κατά του [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ]] και τοποθετήθηκε στη θέση του φρούραρχου του [[Παλαμήδι|Παλαμηδίου]]<ref name=Ele/>. Όταν απομακρύνθηκε ο κίνδυνος προσβολής του [[Ναύπλιο|Ναυπλίου]], μετέβη στα νησιά του Αιγαίου όπου προέβη σε στρατολόγηση χιλίων περίπου ανδρών<ref>Γούδα, 1875, τ. Ζ', σ. 162.</ref>. Το [[1826]] καταπολέμησε την πειρατεία στο [[Αιγαίο]] και παράλληλα συμμετείχε σε πολεμικές συγκρούσεις στην [[Αττική]] επικεφαλής σώματων Επτανησίων και το [[1827]] συμμετείχε στο επιτελείο του στρατηγού Τσωρτς<ref name=Ele/><ref>Γούδα, 1875, τ. Ζ', σ. 162 - 163.</ref>.
Επί [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] διετέλεσε έκτακτος επίτροπος των [[Κυκλάδες|Κυκλάδων]] και έπειτα συμμετείχε στην[[Δ΄ Εθνοσυνέλευση Άργους| Δ' Εθνοσυνέλευση]] ως πληρεξούσιος των όπλων της Πελοποννήσου<ref name=Ele/>. Κατά την περίοδο της Αντιβασιλείας γνώρισε διώξεις με αποτέλεσμα να καταφύγει στα [[Επτάνησα]] από τα οποία επέστρεψε στην [[Ελλάδα]] το [[1843]] και τοποθετήθηκε στη θέση συμβούλου της Επικρατείας. Το [[1855]] έλαβε το βαθμό του συνταγματάρχη της [[Βασιλική φάλαγγα|Βασιλικής Φάλαγγας]]<ref name=Goudas>Γούδα, 1875, τ. Ζ', σ. 164.</ref>. Το [[1861]] διορίστηκε γερουσιαστής και μετά την κατάργηση του θεσμού αποσύρθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του όπου συνέταξε τα "Απομνημονεύματα της Ελληνικής Επανάστασης", τα οποία κυκλοφόρησαν μετά το θάνατό του. Πέθανε το [[1870]] στην Κεφαλονιά<ref name=Goudas/>.
Ήταν παντρεμένος από το [[1830]] με κόρη πλούσιας και επιφανούς μουσουλμανικής οικογένειας της Λακωνίας, η οποία είχε σωθεί από τις αθρόες σφαγές ομοθρήσκων της και στη συνέχεια εκχριστιανίστηκε λαμβάνοντας το όνομα Ελένη. Από το γάμο τους, απέκτησαν οκτώ παιδιά<ref>Γούδα, 1875, τ. Ζ', σ. 163.</ref>, μεταξύ των οποίων συγκαταλεγόταν ο στρατιωτικός και υπουργός, Νικόλαος Μεταξάς<ref name=Ele/>.
==Παραπομπές==
{{παραπομπές|2}}
==Πηγές==
|