Γλουταθειόνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎Στα ζώα: μετάφραση
μεγάλη συμπλήρωση
Γραμμή 37:
===Στα ζώα===
Η γλουταθειόνη δρα ως υπόστρωμα σε συζευκτικές και αναγωγικές αντιδράσεις, που καταλύονται από το ένζυμο S-τρανσφεράση της γλουταθειόνης στο [[κυτταροπλασματικό υγρό]], στα [[μικροσώματα]] και στα [[μιτοχόνδρια]]. Είναι επίσης ικανή να συμμετέχει σε μη ενζυματικές συζευκτικές αντιδράσεις με κάποιες ουσίες.
 
Στην περίπτωση της NAPQI (''N''-ακετυλο-''p''-βενζοκινονιμίνης), ο ενεργός στο κυτόχρωμα P450 [[μεταβολίτης]] που σχηματίζεται από την [[παρακεταμόλη]] και καθίσταται ηπατοτοξικός όταν η γλουταθειόνη εξαντλείται από υπερβολική δόση του φαρμάκου (που είναι η δραστική ουσία του ''Depon''), η γλουταθειόνη είναι ένα ουσιώδες αντίδοτο στην υπερβολική δόση. Η γλουταθειόνη συζεύγνυται με το NAPQI και βοηθά να το καταστήσει μη τοξικό, προστατεύοντας έτσι τις θειολικές κυτταρικές πρωτεΐνες.
 
Η γλουταθειόνη συμμετέχει στη σύνθεση της [[λευκοτριένη]]ς. Είναι επίσης σημαντικό υδρόφιλο μόριο που προστίθεται στις λιπόφιλες τοξίνες και απόβλητα του ήπατος πριν γίνουν μέρος της [[χολή]]ς. Η γλουταθειόνη χρειάζεται και για την εξουδετέρωση της [[μεθυλογλυοξάλη]]ς, μιας τοξίνης που παράγεται ως παραπροϊόν του μεταβολισμού, μέσω των ενζύμων [[γλυοξαλάσες]]: η γλυοξαλάση I (EC 4.4.1.5) καταλύει τη μετατροπή της μεθυλογλυοξάλης και της αναγμένης γλουταθειόνης σε ''S''-<small>D</small>-λακτοϋλογλουταθειόνη και στη συνέχεια η γλυοξαλάση II (EC 3.1.2.6) καταλύει την υδρόλυση της ''S''-<small>D</small>-λακτοϋλογλουταθειόνης σε γλουταθειόνη και [[2-υδροξυπροπανικό οξύ|<small>D</small>-γαλακτικό οξύ]].
 
===Στα φυτά===
Στα φυτά η γλουταθειόνη είναι απαραίτητη για τον λεγόμενο '''«κύκλο γλουταθειόνης-ασκορβικού οξέος''', ένα σύστημα αντιδράσεων που ανάγει το δηλητηριώδες [[υπεροξείδιο του υδρογόνου]]<ref name=Noctor >{{cite journal |last1=Noctor |first1=Graham |last2=Foyer |first2=Christine H. |title=ASCORBATE AND GLUTATHIONE: Keeping Active Oxygen Under Control |journal=Annual Review of Plant Physiology and Plant Molecular Biology |volume=49 |pages=249–279 |year=1998 |pmid=15012235 |doi=10.1146/annurev.arplant.49.1.249 |issue=1}}</ref>. Αποτελεί επίσης την πρόδρομη ένωση των [[Φυτοχηλατίνες|φυτοχηλατινών]] (phytochelatins), ολιγομερών της γλουταθειόνης που αιχμαλωτίζουν βαρέα μέταλλα όπως το [[κάδμιο]]<ref>{{cite journal |last1=Ha |first1=S.-B. |title=Phytochelatin Synthase Genes from Arabidopsis and the Yeast Schizosaccharomyces pombe |journal=The Plant Cell Online |volume=11 |pages=1153–64 |year=1999 |doi=10.1105/tpc.11.6.1153 |pmid=10368185 |pmc=144235 |issue=6 |last2=Smith |first2=A.P. |last3=Howden |first3=R |last4=Dietrich |first4=W.M. |last5=Bugg |first5=S |last6=O'Connell |first6=M.J. |last7=Goldsbrough |first7=P.B. |last8=Cobbett |first8=C.S.}}</ref>. Από την άλλη, η γλουταθειόνη απαιτείται για την αποτελεσματική άμυνα εναντίον φυτοπαθογόνων μικροοργανισμών, όπως η ''[[Ψευδομονάδα|Pseudomonas syringae]]'' και η ''[[Phytophthora]] brassicae''<ref name=Parisy >{{cite journal |last1=Parisy |first1=Vincent |last2=Poinssot |first2=Benoit |last3=Owsianowski |first3=Lucas |last4=Buchala |first4=Antony |last5=Glazebrook |first5=Jane |last6=Mauch |first6=Felix |title=Identification of PAD2 as a γ-glutamylcysteine synthetase highlights the importance of glutathione in disease resistance of Arabidopsis |journal=The Plant Journal |volume=49 |issue=1 |pages=159–72 |year=2006 |pmid=17144898 |doi=10.1111/j.1365-313X.2006.02938.x}}</ref>. Η αναγωγάση APS, ένα ένζυμο της οδού αφομοιώσεως του θείου, χρησιμοποιεί τη γλουταθειόνη ως δότη ηλεκτρονίων. Υπάρχουν και άλλα ένζυμα που χρησιμοποιούν τη γλουταθειόνη ως υπόστρωμα, όπως οι γλουταρεδοξίνες, μικρά οξειδοαναγωγικά ένζυμα που συμμετέχουν στην ανάπτυξη των ανθέων και στα αμυντικά χημικά σήματα των φυτών<ref name=Rouhier >{{cite journal |last1=Rouhier |first1=Nicolas |last2=Lemaire |first2=StéPhane D. |last3=Jacquot |first3=Jean-Pierre |title=The Role of Glutathione in Photosynthetic Organisms: Emerging Functions for Glutaredoxins and Glutathionylation |journal=Annual Review of Plant Biology |volume=59 |pages=143–66 |year=2008 |pmid=18444899 |doi=10.1146/annurev.arplant.59.032607.092811 |issue=1}}</ref>.
 
===Στον καρκίνο===
Μετά την ανάπτυξη ενός όγκου, αυξημένα επίπεδα γλουταθειόνης μπορεί να δρουν προστατευτικά για τα καρκινικά κύτταρα, προσφέροντάς τους αντίσταση κατά των χημειοθεραπευτικών φαρμάκων<ref>{{cite journal |last1=Balendiran |first1=Ganesaratnam K. |last2=Dabur |first2=Rajesh |last3=Fraser |first3=Deborah |title=The role of glutathione in cancer |journal=Cell Biochemistry and Function |volume=22 |issue=6 |pages=343–52 |year=2004 |pmid=15386533 |doi=10.1002/cbf.1149}}</ref>.
 
==Μέθοδοι ανιχνεύσεως της γλουταθειόνης==
Η αναγμένη γλουταθειόνη μπορεί να ανιχνευθεί και να μετρηθεί δια της υδροθειομάδας της, με χρήση του αντιδραστηρίου του Ellman ή μονοβρομοβιμάνης (monobromobimane). Η δεύτερη μέθοδος είναι πιο ευαίσθητη. Σε αυτή τα κύτταρα λύονται και οι θειόλες εξάγονται με τη χρήση [[Ρυθμιστικό διάλυμα|ρυθμιστικού διαλύματος υδροχλωρίου. Στη συνέχεια οι θειόλες ανάγονται με [[διθειοθρεϊτόλη]] και γίνονται ορατές με τη μονοβρομοβιμάνη, το μόριο της οποίας φθορίζει όταν προσδένεται στο μόριό τους. Κατόπιν οι θειόλες διαχωρίζονται με [[υγρή χρωματογραφία υψηλής αποδόσεως]] (HPLC) και ο φθορισμός ποσοτικοποιείται με ανιχνευτή φθορισμού. Η βιμάνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τη μέτρηση της γλουταθειόνης [[in vivo]], με συνεστιακή μικροσκοπία λέιζερ μετά την προσθήκη βιμάνης σε ζωντανά κύτταρα<ref name=Meyer_2001>{{cite journal |last1=Meyer |first1=Andreas J. |last2=May |first2=Mike J. |last3=Fricker |first3=Mark |title=Quantitative in vivo measurement of glutathione in Arabidopsis cells |journal=The Plant Journal |volume=27 |issue=1 |pages=67–78 |year=2001 |pmid=11489184 |doi=10.1046/j.1365-313x.2001.01071.x}}</ref>.
 
Μία άλλη προσέγγιση, που επιτρέπει τη μέτρηση του οξειδοαναγωγικού δυναμικού της γλουταθειόνης με υψηλή χωρική και χρονική ανάλυση σε ζώντα κύτταρα, βασίζεται στην απεικόνιση της οξειδοαναγωγής με χρήση της «οξειδοαναγωγικά ευαίσθητης πράσινης φθορίζουσας πρωτεΐνης» (redox-sensitive green fluorescent protein, roGFP)<ref name=Meyer_2007>{{cite journal |last1=Meyer |first1=Andreas J. |last2=Brach |first2=Thorsten |last3=Marty |first3=Laurent |last4=Kreye |first4=Susanne |last5=Rouhier |first5=Nicolas |last6=Jacquot |first6=Jean-Pierre |last7=Hell |first7=RüDiger |title=Redox-sensitive GFP in Arabidopsis thalianais a quantitative biosensor for the redox potential of the cellular glutathione redox buffer |journal=The Plant Journal |volume=52 |issue=5 |pages=973–86 |year=2007 |pmid=17892447 |doi=10.1111/j.1365-313X.2007.03280.x}}</ref>, ή της αντίστοιχης κίτρινης φθορίζουσας πρωτεΐνης (rxYFP)<ref name=Maulucci_2010>{{cite journal |last1=Maulucci |first1=Giuseppe |last2=Labate |first2=Valentina |last3=Mele |first3=Marina |last4=Panieri |first4=Emiliano |last5=Arcovito |first5=Giuseppe |last6=Galeotti |first6=Tommaso |last7=Østergaard |first7=H |last8=Winther |first8= JR |last9=De Spirito |first9= Marco |title=High-resolution imaging of redox signaling in live cells through an oxidation-sensitive yellow fluorescent protein |journal=Science Signaling |volume=1 |issue=43 |pages=pl3 |year=2008 |pmid=18957692 |doi=10.1126/scisignal.143pl3 |last10=Pani |first10=G.}}</ref>.
 
==Σημασία της γλουταθειόνης στην οινοποιία==
Η περιεκτικότητα του [[Μούστος|μούστου]] σε γλουταθειόνη καθορίζει τη μεταβολή του χρώματος προς το σκούρο κίτρινο-καφέ κατά την παραγωγή [[Λευκός οίνος|λευκού κρασιού]], παγιδεύοντας τις κινόνες του καφταρικού οξέος που παράγονται κατά την ενζυμική οξείδωση<ref>{{cite journal | last1 = Rigaud | first1 = Jacques | last2 = Cheynier | first2 = Véronique | last3 = Souquet | first3 = Jean-Marc | last4 = Moutounet | first4 = Michel | year = 1991 | title = Influence of must composition on phenolic oxidation kinetics | url = | journal = Journal of the Science of Food and Agriculture | volume = 57 | issue = 1| pages = 55–63 | doi = 10.1002/jsfa.2740570107 }}</ref>.
 
==Δείτε επίσης==
* [[Οφθαλμικό οξύ]]
* [[Θειορεδοξίνες]], μικρές πρωτεΐνες που περιέχουν κυστεΐνη και έχουν πολύ παρόμοια αναγωγική λειτουργία
 
==Παραπομπές==