Αυτοεκπληρούμενη προφητεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

 

{{quote|Η αυτοεκπληρούμενη προφητεία είναι, αρχικά, ένας εσφαλμένος ορισμός μιας κατάστασης που προκαλεί μια νέα συμπεριφορά, η οποία οδηγεί στο να γίνει πραγματικότητα η αρχικά εσφαλμένη σύλληψη της κατάστασης. Αυτή η απατηλή ισχύς της αυτοεκπληρούμενης προφητείας διαιωνίζει την κυριαρχία του λάθους. Γιατί έτσι ο προφήτης παραθέτει την πραγματική πορεία των γεγονότων ως απόδειξη για το ότι είχε εξαρχής δίκιο.<ref name="Merton">{{Citation

| last = Merton

Ο φιλόσοφος [[Καρλ Πόππερ]] (Karl Popper) αποκάλεσε την αυτοεκπληρούμενη προφητεία "Σύνδρομο του Οιδίποδα":

 

|last=Popper

|first=Karl

Πολλοί μύθοι, θρύλοι και παραμύθια χρησιμοποιούν αυτό το μοτίβο ως κεντρική ιδέα της αφήγησης. Το πεπρωμένο, η μοίρα από την οποία δεν μπορεί κανείς να ξεφύγει είναι βασικό στοιχείο του αρχαιοελληνικού τρόπου σκέψης (βλέπε [[Νέμεσις (μυθολογία)|Νέμεσις]], [[Μοίραι]], [[Ερινύες]]). Σε ένα αρκετά κοινό μοτίβο, δίνεται μια προφητεία κατά τη γέννηση ή ακόμα και πριν από τη σύλληψή ενός παιδιού ότι θα προξενήσει κάτι που αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία δεν επιθυμούν να συμβεί, όπως π.χ. ο θάνατος κάποιου ισχυρού, ή σε ελαφρότερες εκδοχές, ο γάμος ενός φτωχού ή χαμηλότερης κοινωνικής τάξης ατόμου με άτομο που δεν προέρχεται από την τάξη του. Η ροή των γεγονότων, ωστόσο, είναι αποτέλεσμα των πράξεων που γίνονται για να τα εμποδίσουν. Πολύ συχνά είναι η εγκατάλειψη ενός παιδιού που θέτει σε κίνηση την αλληλουχία των γεγονότων.

 

 

===Αρχαία Ελλάδα===

Στο παράδειγμα αυτό, η προφητεία δίνει έναυσμα για πράξεις από τις οποίες αναμένεται κάποιο θετικό αποτέλεσμα, όμως αυτό που τελικά συμβαίνει είναι καταστροφικό, αλλά εκπληρώνει επίσης την προφητεία.

 

 

===Αρχαία Ρώμη===

 

===Σαίξπηρ===

 

===Σύγχρονη εποχή===

 

{{Ενσωμάτωση κειμένου|en| self-fulfilling prophecy}}