Συνέδριο του Λιβάνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 90:
:<center>''Καταγγέλλει τον κ. Παπανδρέου στον ελληνικό λαό και στους λαούς των συμμάχων, σαν διασπαστή<br /> του εθνικού αγώνα και εχθρό των ελευθεριών του λαού''.</center>
 
Το παραπάνω τηλεγράφημα, αν και αποτελούσε προειδοποιητική απόφαση του Συμβουλίου προς την εαμική αντιπροσωπεία, φέρεται, κατά Σ. Γρηγοριάδη να παρακρατήθηκε από τους Άγγλους και να μη δόθηκε ποτέ στα χέρια της αντιπροσωπείας, αλλά ούτε να έλαβαν γνώση περί αυτού και οι άλλοι σύνεδροι στη διάρκεια των εργασιών. Το γεγονός αυτό διασταυρώνεται και από τον Σαράφη που ομολογεί στο βιβλίο του "Ο ΕΛΑΣ" πως μάταια περίμενε η αντιπροσωπεία, στη συνέχεια, στο Κάιρο κάποιο μήνυμα από την Ελλάδα για εξουσιοδότηση μελών της να ορκισθούν ως υπουργοί<ref>[[Στέφανος Σαράφης]] "Ο ΕΛΑΣ" σελ.349</ref>.<br />
Συνέπεια όλων αυτών ήταν να ξεσπάσει ως συνέχεια η λεγόμενη [[πολιτική κρίση Καΐρου (1944)]].