Κεσκέκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

== Παρασκευή φαγητού ==

 

Το σιτάρι κοπανιέται σε μεγάλα ξύλινα ή πέτρινα γουδιά με μεγάλους ξύλινους κόπανους – γουδοχέρια, μέχρι ο καρπός να αποφλοιωθεί και να σπάσει λίγο. Έπειτα στρώνεται σε σεντόνια στον γυναικωνίτη της εκκλησίας, για να στεγνώσει αφού πριν το κοπάνισμα έχει προηγηθεί καλό πλύσιμο. Στη συνέχεια μετά από δύο μέρες περίπου το σιτάρι μαζεύεται και κοσκινίζεται καλά για να φύγει ο φλοιός. Όταν φτάσει η μέρα για την παρασκευή του κεσκεκιού , το σιτάρι πρέπει να ξανά πλυθεί και το αφήνουν να φουσκώσει. Παράλληλα κόβονται τα κρεμμύδια σε μέτριο μέγεθος και φυλετάρουν το κρέας. Μόλις τα υλικά είναι όλα έτοιμα μοιράζονται στα καζάνια .Πρώτα κάτω κάτω , τοποθετείται το κρεμμύδι να καλύψει όλο τον πάτο, από πάνω από το κρεμμύδι μπαίνει το κρέας έτσι ώστε να καλύψει όλο το κρεμμύδι να μη φαίνεται καθόλου, τέλος πάνω από το κρέας τοποθετείται το σιτάρι καλύπτοντας και αυτό με τη σειρά του το κρέας. Οι αναλογίες και οι δώσεις των υλικών εξάρτιουνται από τη χωρητικότητα του κάθε καζανιού.

Μόλις τα υλικά μπουν όλα στο καζάνι , τελευταία τοποθετείται το λάδι και το νερό. Το νερό πρέπει να είναι καυτό, γι’ αυτό τον λόγο δίπλα στα καζάνια σιγοβράζει και ένα άλλο μικρότερο που περιέχει το νερό που θα χρησιμοποιηθεί καθ’ όλη τη διάρκεια του ψησίματος, το καζάνι αυτό με το νερό ονομάζεται « γιντέκ-ι». Παραδοσιακά το μαγείρεμα του κεσκεκιού ονομάζεται «ψήσιμο» και οι μάγειροι «ψήστες» και αυτό διότι η φωτιά που μπαίνει από κάτω , είναι μόνο ελάχιστα κάρβουνα ώστε να σιγοβράζει.