Πατριάρχης Κύριλλος ΣΤ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

  Στη συγγραφική παραγωγή του Κύριλλου ανήκει ο Πίναξ χορογραφικός της Μεγάλης Αρχισατραπείας του Ικονίου, ένα έργο που θα δημοσιευτεί στη Βιέννη το 1812 για να ακολουθήσει η Ιστορική περιγραφή του προεκδοθέντος χορογραφικού πίνακος του Ικονίου. Το δεύτερο αυτό σύγγραμμα, που θα εκδοθεί στην Κωνσταντινούπολη το 1815, αποτελεί μια επεξήγηση του Πίνακα, ενώ περιλαμβάνει και μια περιγραφή της Ανδριανούπολης και των περιοχών γύρω από τη Θράκη.Ο Κύριλλος, εκτός από τα κατά Κυριακήν κηρύγματά του από άμβωνος, ασχολήθηκε και με την συγγραφή. Το 1802 το Τυπογραφείο του Πατριαρχείου Κων/λεως εξέδωκε το βιβλίο του «Ιερογραφική αρμονία» που είχε ως αντικείμενο του τη βυζαντινή ποίηση του Γεωργίου Πισίδου, του Θεοδώρου Προδρόμου και του Νικηφόρου Ξανθοπούλου. Των γεωγραφικού περιεχομένου έργων του είχε προηγηθεί η συλλογή ποιημάτων '''Ι'''ερογραφική Αρμονία, με έμμετρα. Διασώζονται επίσης 158 κηρύγματά του, καθώς και μια συλλογή από αρχαίες επιγραφές που δημοσίευσε στο περιοδικό Ερμής ο Λόγιος.

 

Αναγνωρίστηκε ως άγιος το [[1993]] από την Ιερά Σύνοδο της [[Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος|Εκκλησίας της Ελλάδος]] (Πράξη, αριθ. 403/8-7-1993) και η μνήμη του τιμάται στις [[18 Απριλίου]] ή μεταφέρεται την Κυριακή του Θωμά.

 

Μεγαλοπρεπής αδριάντας του Πατριάρχη Κυρίλλου του Στ', έργο του γλύπτη Νικόλα, κοσμεί σήμερα την κεντρική πλατεία της Νέας Ορεστιάδας, η δαπάνη του δε καλύφθηκε από Πανέβριο έρανο.

 

 

== Απολυτίκιον Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης. ==

 

 

 

= Πηγές =