Ματέο Ρέντσι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Ματέο Ρέντσι''' (''Matteo Renzi'', γεννημένος στη [[Φλωρεντία]] στις [[11 Ιανουαρίου11_Ιανουαρίου]] [[1975]]) είναι [[Ιταλία|Ιταλός]] πολιτικός, ο 56ος και σημερινός Πρωθυπουργός της Ιταλίας, από τον Φεβρουάριο του 2014. Έχει εκλεγεί, επίσης, δήμαρχος της [[Φλωρεντία|Φλωρεντίας]]ς το 2009 και Γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος στις 15 Δεκεμβρίου του 2013. Μεταξύ του 2004 και του 2009 διατέλεσε Πρόεδρος του Συμβουλίου της [[Φλωρεντία (επαρχία)|Επαρχίας της Φλωρεντίας]].

Σπούδασε Νομική στο [[Πανεπιστήμιο της ΦλωρεντίαςΠανεπιστήμιο_της_Φλωρεντίας]]. Το 1996 έγινε μέλος του κεντρώου, χριστιανοδημοκρατικού [[Λαϊκό Κόμμα της Ιταλίας|Λαϊκού Κόμματος της Ιταλίας]] (Partito Popolare Italiano), αναλαμβάνοντας μάλιστα επαρχιακός γραμματέας του κόμματος στην περιοχή της Φλωρεντίας το 1999. Στις επαρχιακές εκλογές το καλοκαίρι του 2004 ηγήθηκε της κεντρο-αριστερής συμμαχίας και εκλέχθηκε Πρόεδρος της Επαρχίας της Φλωρεντίας με ποσοστό 58,8%.

Τον Σεπτέμβριο του 2012 ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του στις επερχόμενες προκριματικές εκλογές για τη θέση του Γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος. Στις εσωκομματικές εκλογές του Νοεμβρίου του 2012 κατέλαβε τη δεύτερη θέση πίσω από τον [[Πιέρ Λουίτζι ΜπερσάνιΠιέρ_Λουίτζι_Μπερσάνι]]. Αν και ο Μπερσάνι κατάφερε να καταλάβει τη πρώτη θέση στις γενικές εκλογές του 2013, η αδυναμία του να συγκροτήσει αυτοδύναμη κυβέρνηση προκάλεσε νέα τριβή στο εσωτερικό του Δημοκρατικού Κόμματος. Ο Ρέντσι επιτέθηκε στον Μπερσάνι, κατηγορώντας τον προσωπικά για την αδυναμία να καταφέρει μια καθαρή νίκη για το κόμμα και τον κάλεσε να συμπράξει σε κυβέρνηση συνασπισμού με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι ή να οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές. Η κόντρα των δύο ανδρών έλαβε μεγάλες διαστάσεις, ανταλλάσσοντας δημόσιες κατηγορίες.

Κατά τη διαδικασία εκλογής νέου Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας ο Ρέντσι επιτέθηκε εκ νέου στον Μπερσάνι σχετικά με τις επιλογές του. Η πόλωση που δημιουργήθηκε στο εσωτερικό του Δημοκρατικού Κόμματος οδήγησε σε αδιέξοδο την κατάσταση. Τελικά, ύστερα από συνεχόμενες αποτυχημένες απόπειρες ανάδειξης νέου προέδρου, ο [[Τζόρτζιο ΝαπολιτάνοΤζόρτζιο_Ναπολιτάνο]] αποδέχθηκε την πρόταση Μπερσάνι, [[Σίλβιο Μπερλουσκόνι|Μπερλουσκόνι]] και [[Μάριο Μόντι|Μόντι]] να αναλάβει εκ νέου την προεδρία της Ιταλικής Δημοκρατίας (ο πρώτος πρόεδρος που ανέλαβε για δεύτερη συνεχόμενη φορά το αξίωμα στην Ιστορία της Ιταλίας) και στην τελευταία ψηφοφορία υπερψηφίστηκε στη θέση του Προέδρου, δίνοντας τέλος στην κρίση. Την ανάδειξη προέδρου ακολούθησε η παραίτηση Μπερσάνι από τη θέση του Γραμματέα του Δημοκρατικού Κόμματος και η δημιουργία κυβέρνησης συνεργασίας υπό τον [[Ενρίκο ΛέταΕνρίκο_Λέτα]].