[[Αρχείο:Vryzakis-Stratopedo Karaiskaiki.jpg|thumb|left|250px|Ο [[Καραϊσκάκης]] και ο Μακρυγιάννης στην Ακρόπολη των Αθηνών σε ελαιογραφία του [[Θεόδωρος Βρυζάκης|Θεόδωρου Βρυζάκη]]]]
Γεννήθηκε το 1797 στηνστο ΑβορίτηΑβορίτι<ref Name=neadomi/><ref Name=patsis/> του [[Κροκύλειο|Κροκυλείου]] [[Δωρίδα|Δωρίδας]]<ref>Π. Δρανδάκης, ''Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια'', τ. ΙΣΤ']</ref> και το οικογενειακό του όνομα ήταν ''Τριαντάφυλλος''. Ο πατέρας του Δημήτρης φονεύθηκε-υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες- σε συμπλοκή με τους Τούρκους όταν ο Μακρυγιάννης ήταν ενός έτους. Οι λόγοι της δολοφονίας του πατέρα του είναι άγνωστοι: ίσως συνδέονται με περιστατικά του κλεφταρματολικού βίου της οικογένειάς του. Ο σκοτωμός του Τριανταφύλλου θα πρέπει μάλλον να αποδοθεί στις συνέπειες της εμπλοκής του σε λεηλατικές δραστηριότητες των κλέφτικων σωμάτων του Καλλιακούδα και της διάλυσής αυτών. <ref>Νίκος Θεοτοκάς, Ο βίος του στρατηγού Μακρυγιάννη. Απομνημόνευμα και Ιστορία, Βιβλιόραμα, Αθήνα 2012, σελ.23-24,27-28</ref>Σε ηλικία τεσσάρων ετών, μετά από επιδρομή των Τούρκων, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον Αβορίτι μαζί με την μητέρα του Βασιλική και τα αδέρφια του και να εγκατασταθεί στη [[Λειβαδιά]]<ref>Νίκος Θεοτοκάς, Ο βίος του στρατηγού Μακρυγιάννη. Απομνημόνευμα και Ιστορία, Βιβλιόραμα, Αθήνα 2012, σελ.29 κ.εξ</ref>. Το [[1811]], η οικογένειά του τον έστειλε στην [[Φωκίδα]] στην υπηρεσία του ''συγγενή'' Παναγιώτη Λιδωρίκη,ο οποίος εκτελούσε χρέη ζαπίτη (Τουρκικά "zaptiye" ο χωροφύλακας) στην Δεσφίνα. <ref>Νίκος Θεοτοκάς, Ο βίος του στρατηγού Μακρυγιάννη. Απομνημόνευμα και Ιστορία, Βιβλιόραμα, Αθήνα 2012, σελ.36</ref>Το [[1817]] άρχισε να ασχολείται με το εμπόριο: ο Θανάσης Λιδωρίκης, ο ''ευεργέτης του'' του είχε αναθέσει τη διαχείριση δικών του υποθέσεων και στηριζόμενος ο ίδιος ο Μακρυγιάννης στο δίκτυο και την επιρροή του Λιδωρίκη, ανέπτυξε και δική του εμπορική δραστηριότητα. Μέχρι το 1819 είχε αποκτήσει σημαντική κινητή και ακίνητη περιουσία (σπίτι από καταχρεωμένο προύχοντα και αμπέλι). Στην Άρτα των τελών της δεκαετίας του 1810 ανήκει στους οικονομικά ευκατάστατους μικροεμπορευματίες και δανειστές.<ref>Νίκος Θεοτοκάς, Ο βίος του στρατηγού Μακρυγιάννη. Απομνημόνευμα και Ιστορία, Βιβλιόραμα, Αθήνα 2012, σελ.57-61</ref>
