Στα μεταγενέστερα χρόνια ο Ακρίτας υπήρξε κεφαλοχώρι με 3.500 κατοίκους, από τους οποίους πολλοί το 1920 μετανάστευσαν στο εξωτερικό. Το [[1913]] είχε 2.288 άτομα, (1.175 άρρενες και 1.113 θήλεις)[''(Απαρίθμηση 1913])''. Το Μπούφι Φλωρίνης, αποτέλεσε ομώνυμη κοινότητα το [[1918]] ''(ΦΕΚ 259 / 21.12. 1918])''. Το [[1920]] είχε 1.709 άτομα, (751 άρρενες και 958 θήλεις), 299 οικογένειες [''(Απογραφή 1920])''. Το [[1928]] είχε 1.760 άτομα (827 άρρενες και 933 θήλεις), εκ των οποίων ένας ήταν πρόσφυγας πού ήρθε μετά το 1922. Ομοδημότες ήταν 1.729, ετεροδημότες 14 και αλλοδαποί 17. Απογράφηκαν αλλού 122 δημότες [''(Απογραφή 1928])''. Το [[1940]] είχε 1.989 άτομα, (952 άρρενες και 1.037 θήλεις)[''(Απογραφή 1940])''. Το [[1955]] το χωριό μετονομάστηκε σε Ακρίτας[ ''(ΦΕΚ 287 / 10. 10. 1955])''.<ref>[http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/168782 Πανδέκτης-Μετονομασίες οικισμών της Ελλάδας]</ref>
