Παννονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 78:
* Το 326 και 327 ο [[Κωνσταντίνος Α΄|Κωνσταντίνος]], που είχε εκθρονίσει το Λικίνιο, ενίσχυσε τα σύνορα του Δούναβη, που απειλούντο από την πίεση Γότθων, Βανδάλων και Σαρματών, των τελευταίων απέναντι από την Παννονία. Το 331/332 οι Γότθοι σφαγιάστηκαν, ενώ χιλιάδες Σαρμάτες έγιναν καλοδεχούμενοι στην Αυτοκρατορία και εξαπλώθηκαν στη [[Θράκη]], τη [[Μακεδονία]] και την Ιταλία. Για μερικά χρόνια αποκαταστάθηκε η ασφάλεια στα σύνορα του Δούναβη.
* To 350 o [[Μαγνέντιος]] σκότωσε τον αυτοκράτορα [[Κώνστας|Κώνστα]] και σφετερίστηκε την εξουσία στη Δύση. Η Παννονία έγινε πάλι αντικείμενο των ανταγωνισμών για την εξουσία. Η αδελφή του αυτοκράτορα [[Κωνστάντιος Β´|Κωνστάντιου Β´]] παρότρυνε τον αρχηγό των παραστρατιωτικών της Ιλλυρίας [[Βετράνιος|Βετράνιο]] να αυτοανακηρυχθεί αυτοκράτορας, για να εμποδίσει το Μαγνέντιο να αποκτήσει τον έλεγχο του στρατού της Ιλλυρίας. Ο Βετράνιος εγκαταλείφθηκε από τους στρατιώτες του όταν έφθασε ο στρατός του Κωνστάντιου Β´ στα τέλη του 350 και παραιτήθηκε. Το 351 η Παννονία υπήρξε θέατρο αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ των στρατών του Μαγνέντιου και του Κωνστάντιου Β´, στο Σίρμιο και μετά στη Μούρσα.
* Το 364 ένας ακόμη στρατηγός Παννονικής καταγωγής ανακηρύχθηκε αυτοκράτορας από το στρατό, ο [[Ουαλεντινιανός Α΄]]. Το 375 κατέφερε ένα συντριπτικό πλήγμα στους Κουαδούς και τους Σαρμάτες, που είχαν διασχίσει το Δούναβη και λεηλατούσαν την Παννονία, αλλά πέθανε. Ο στρατός του Δούναβη ανακήρυξε αυτοκράτορα το γιο του [[Ουαλεντινιανός Β΄|Ουαλεντινιανό Β΄]], ένα παιδί τεσσάρων-πέντε χρονών, με αντιβασίλισσα τη μητέρα του Ιουστίνα.
Στα μέσα του 4ου αιώνα η Παννονία ενεπλάκη επίσης στη διαμάχη μεταξύ Ορθοδόξων και [[Αρειανισμός|Αρειανών]] :
* οι επίσκοποι Φωτίνος του Σιρμίου (σημ. [[Σρέμσκα Μιτρόβιτσα]]), Ουάλης της Μούρσας (σημ. [[Όσιγιεκ]] και Ουρσάκιος του γειτονικού Σιγκίντουνουμ (σημ. [[Βελιγράδι]] στη [[Μοισία]] ήταν Αρειανοί.
* το 351 357-359 συνήλθαν στο Σίρμιο σύνοδοι με πρωτοβουλία του αυτοκράτορα [[Κωνστάντιος Β´|Κωνστάντιου Β´]].
* το 376 ο επίσκοπος [[Αμβρόσιος Μεδιολάνων]] ([[Μιλάνο]]υ]] τοποθέτησε στο Σίρμιο έναν Ορθόδοξο επίσκοπο.
==Από τη Ρωμαϊκή Παννονία στο Βασίλειο της Ουγγαρίας==
Το 387 οι Σαρμάτες κατέλαβαν οριστικά την Παννονία, από όπου απειλούσαν την Ιταλία από το 392.
Το 388 ο [[Θεοδόσιος Α΄]] νίκησε το Μάξιμο στη Σίσια (σημ. [[Σίσακ]]) επί του Σάβου και τον συνέλαβε στην [[Ακυληία]].
Το 395 η οριστική διαίρεση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας απέδωσε την Παννονία στη [[Δυτική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]]. Στην πράξη οι Ρωμαίοι δεν εξουσίαζαν παρά μόνο ορισμένους θύλακες των εδαφών της, όπου εγκαταστάθηκαν και συνέχισαν να εισρέουν οι βάρβαροι. Από το 400 περνούσαν οι [[Βησιγότθοι]] του [[Αλάριχος Α΄|Αλάριχου Α΄]], πριν επιτεθούν στην Ιταλία. Προς το 440 οι Ρωμαίοι εκκένωσαν τις τελευταίες πόλεις που απειλούνταν από τους [[Ούννοι|Ούννους]]. Η Παννονία εντάχθηκε στην εφήμερη αυτοκρατορία του [[Αττίλας|Αττίλα]], από όπου εξαπέλυε τις επιδρομές του στην Ανατολική και μετά στη Δυτική Αυτοκρατορία. Ορισμένοι Παννόνιοι συνεργάστηκαν, όπως ο [[Φλάβιος Ορέστης]], ως γραμματέας του Αττίλα.
Μετά το θάνατο του βασιλιά των Ούννων Αττίλα το 453, η Παννονία καταλήφθηκε διαδοχικά από τους [[Οστρογότθοι|Οστρογότθους]], τους Γέπιδες και μετά τους [[Λομβαρδοί|Λομβαρδούς]] στις αρχές του 6ου αιώνα. Συγχωνεύθηκαν με τα υπολείμματα διαφόρων λαών (Σαρματών, Ερούλων, Ρούγων, [[Σουηβία|Σουηβών]]. κ.α.). Ο βασιλιάς τους Βάχο (περ. 510-540) είχε καλές σχέσεις με την Ανατολική Αυτοκρατορία, που κατέλαβε τη [[Δαλματία] και πολεμούσε για την ανακατάληψη της Ιταλίας. Το 568 οι Λομβαρδοί και οι συμμαχοί τους άφησαν την Παννονία για την Ιταλία.
Τους αντικατέστησαν αμέσως οι [[Άβαροι]] που κατέλαβαν την κοιλάδα του Δούναβη και το Σίρμιο το 582. Ο εκρωμαϊσμός της Παννονίας είχε ήδη ανατραπεί και η παρουσία τους απέκοψε οριστικά τον εμπορικό δρόμο μεταξύ της [[Αδριατική θάλασσα|Αδριατικής]] και της [[Βαλτική Θάλασσα|Βαλτικής Θάλασσας]]. Το βασίλειό τους έγινε ισχυρότερο και μακροβιότερο από εκείνο των Ούννων, απείλησε την Ανατολική Αυτοκρατορία και μετά αντιμετώπισε την προς ανατολάς επέκταση των [[Φράγκοι|Φράγκων]] στα μέσα του 7ου αιώνα. Υποτάχθηκαν στον [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνο]] το 811.
Οι [[Νότιοι Σλάβοι]] του Λιούντεβιτ Ποσάβσκι έδιωξαν τους Φράγκους τον 9ο αιώνα και οι Ούγγροι εγκαταστάθηκαν στην Παννονία το 901. Η ιστορία της Παννονίας τελειώνει εδώ και ακολουθεί την ιστορία της [[Ουγγαρία]]ς.
| |||