Μιχαήλ Ρουφογάλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ουφ, επιτέλους το δούλεψα |
|||
Γραμμή 1:
Ο '''Μιχαήλ Σ. Ρουφογάλης''' ([[1921]] - [[24 Φεβρουαρίου]] [[2000]]<ref name=kathimerini>εφ. Καθημερινή, Κοινωνικά, 25/2/2000, σελ. 6.</ref>) ήταν Έλληνας αξιωματικός του [[Πυροβολικό|Πυροβολικού]] ([[
==Βιογραφικά στοιχεία==
Ο Ρουφογάλης, όπως και ο Παπαδόπουλος, ήταν Αχαιός και αξιωματικός του Πυροβολικού. Γεννήθηκε το 1921 στην [[Δήμος Ακράτας|Ακράτα]] [[Αχαΐα]]ς και μεγάλωσε στην [[Πάτρα]].<ref>Παύλος Μπακογιάννης, έρευνα για την ΚΥΠ, δημοσιεύθηκε στο Βήμα από 12 ως 28 Ιουνίου 1977</ref> Ήταν απόφοιτος της [[ΣΣΕ|Σχολής Ευελπίδων]], της Σχολής Πυροβολικού, της τότε Σχολής Πληροφοριών του ΓΕΣ, της Σχολής Ψυχολογικών Επιχειρήσεων ΗΠΑ και της Σχολής Πολέμου.<ref>Παύλος Μπακογιάννης, έρευνα για την ΚΥΠ, δημοσιεύθηκε στο Βήμα από 12 ως 28 Ιουνίου 1977</ref>
Η γνωριμία του Ρουφογάλη με τον Παπαδόπουλο έγινε το διάστημα 1950-1952 όταν υπηρετούσαν στη Σχολή Πυροβολικού στο Μεγάλο Πεύκο. Τότε γνώρισε και τον [[Νικόλαος Μακαρέζος|Νικόλαο Μακαρέζο]] αλλά και τον [[Οδυσσέας Αγγελής|Οδυσσέα Αγγελή]], τον οποίον μετέπειτα η ηγεσία της χούντας θα διόριζε αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων.
Πέρασε τα περισσότερα χρόνια της στρατιωτικής του καριέρας σε επιτελικά γραφεία και στην [[ΚΥΠ]], όντας ευνοούμενος, όπως και ο Παπαδόπουλος, του ιδρυτή και πρώτου αρχηγού της Υπηρεσίας (1953-1963) στρατηγού Αλέξανδρου Νάτσινα. Μέσα στην ΚΥΠ, επί κυβερνήσεων Παπάγου και Καραμανλή, διετέλεσε διευθυντής του Κέντρου Μελέτης Στρατιωτικών Πληροφοριών και της Υπηρεσίας Ειδικών Μελετών. Επανήλθε στην ΚΥΠ το 1966, επί κυβέρνησης των Αποστατών, και ανέλαβε διευθυντής του Γραφείου Ασφαλείας (σημερινό Τμήμα Ασφαλείας ΕΥΠ), θέση την οποία κατείχε και τη βραδιά του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου.<ref>Παύλος Μπακογιάννης, έρευνα για την ΚΥΠ, δημοσιεύθηκε στο Βήμα από 12 ως 28 Ιουνίου 1977</ref>
Αμέσως μετά την επιτυχία του πραξικοπήματος διορίστηκε υπαρχηγός της ΚΥΠ. Αρχηγός τυπικά ήταν ο Αλέξανδρος Χατζηπέτρος, ο οποίος όμως ήταν τελείως διακοσμητικός, και ο Ρουφογάλης έπαιρνε όλες τις αποφάσεις· το 1972 ο Ρουφογάλης ανέλαβε και τυπικά αρχηγός της ΚΥΠ.<ref>Παύλος Μπακογιάννης, έρευνα για την ΚΥΠ, δημοσιεύθηκε στο Βήμα από 12 ως 28 Ιουνίου 1977</ref>
Ο Ρουφογάλης αναγνωριζόταν ως ικανός συνωμότης και στα πρώτα χρόνια της χούντας σημείωσε αρκετές επιτυχίες, όπως π.χ. η καταστολή του αντιπραξικοπήματος του [[Κωνσταντίνος Β΄ της Ελλάδας|βασιλιά Κωνσταντίνου]] το Δεκέμβριο του 1967 και η εξάρθρωση της οργάνωσης ''ΕΚΔΑ'' (Εθνικό Κίνημα Δημοκρατικής Αντίστασης), που είχε ιδρυθεί από τους στενούς συνεργάτες του [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]] [[Ιωάννης Χαραλαμπόπουλος|Γιάννη Χαραλαμπόπουλο]], [[Γιάννης Σκουλαρίκης|Γιάννη Σκουλαρίκη]], [[Λευτέρης Βερυβάκης|Λευτέρη Βερυβάκη]] κ.α.
Όμως καθώς η χούντα εδραίωνε την εξουσία της άρχισε να περνάει όλο και περισσότερο χρόνο στα μπουζούκια, στο καζίνο της Πάρνηθας και σε θαλαμηγούς εφοπλιστών.<ref>Παύλος Μπακογιάννης, έρευνα για την ΚΥΠ, δημοσιεύθηκε στο Βήμα από 12 ως 28 Ιουνίου 1977</ref> Εκείνη την εποχή, αν και αρχηγός της μυστικής υπρεσίας, έγινε πολλές φορές πρωτοσέλιδο, ενώ έγινε γνωστός και για τα ζιβάγκο που φορούσε αντί γραβάτας, ακολουθώντας τη μόδα της εποχής.<ref>Παύλος Μπακογιάννης, έρευνα για την ΚΥΠ, δημοσιεύθηκε στο Βήμα από 12 ως 28 Ιουνίου 1977</ref> Η γνωριμία του και ο γάμος του με το γνωστό μοντέλο Ντέλλα, που ήταν μεγάλο κοσμικό γεγονός της Αθήνας, τον αποσυντόνισε περισσότερο με αποτέλεσμα να μην λειτουργεί αποτελεσματικά ως αρχηγός της ΚΥΠ, ενώ εμφανιζόταν στο γραφείο του το μεσημέρι και συχνά μεθυσμένος, με την καταστολή του αντιδικτατορικού κινήματος να περνά όλο και περισσότερο στα χέρια της ΕΣΑ του Ιωαννίδη.<ref>Παύλος Μπακογιάννης, έρευνα για την ΚΥΠ, δημοσιεύθηκε στο Βήμα από 12 ως 28 Ιουνίου 1977</ref> Είναι χαρακτηριστικό ότι δεν είχε ιδέα για το σχεδιαζόμενο κίνημα του Ιωαννίδη ενάντια στον Παπαδόπουλο, και όταν ο Παττακός του εξέφρασε τις ανησυχίες του για τον Ιωαννίδη τον Σεπτέμβριο του 1973, ο Ρουφογάλης τον χλεύασε.
Την ημέρα της ανατροπής του Παπαδόπουλου, στις 25 Νοεμβρίου 1973, ο Ρουφογάλης ξύπνησε στις έξι το απόγευμα, έχοντας ξενυχτήσει στα μπουζούκια την προηγούμενη νύχτα οπότε και συνελήφθη από άνδρες της ΕΣΑ. Ο Ιωαννίδης είχε δώσει ρητή εντολή να περιμένουν πρώτα να ξυπνήσει και μετά να τον συλλάβουν.<ref>Παύλος Μπακογιάννης, έρευνα για την ΚΥΠ, δημοσιεύθηκε στο Βήμα από 12 ως 28 Ιουνίου 1977</ref>
Μετά την πτώση της χούντας και την αποκατάσταση της δημοκρατίας το 1974, συνελήφθη εκ νέου, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη, μαζί με άλλους αξιωματικούς και συνεργάτες της χούντας.<ref>Ιστοσ. Athens Info Guide, [http://www.athensinfoguide.com/gr/history/t9-98lastdecades.htm Μεταπολεμική περίοδος]</ref>
Ο Ρουφογάλης πέθανε στη φυλακή στις 24 Φεβρουαρίου 2000 σε ηλικία 79 ετών και κηδεύτηκε από το νεκροταφείο του Βύρωνα την επομένη.<ref name=kathimerini/>
==Χρηματοδότηση του Νίξον==
Κατά τη διάρκεια της αμερικανικής προεκλογικής περιόδου του 1968, όπου ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος [[Ρίτσαρντ Νίξον]] (υποστηρικτής της χούντας στα πλαίσια του Ψυχρού Πολέμου) αντιμετώπιζε τον υποψήφιο του Δημοκρατικού Κόμματος και αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Χιούμπερτ Χάμφρεϋ, ο Ρουφογάλης και η ΚΥΠ χρηματοδότησαν την εκστρατεία του Νίξον με το ποσό των 549 χιλιάδων δολαρίων, από τις μεγαλύτερες χορηγίες που έλαβε το επιτελείο του Νίξον σε εκείνες τις εκλογές.<ref>Christopher Hitchens, THE TRIAL OF HENRY KISSINGER, Chapter 9: A " WET JOB " IN WASHINGTON?</ref> Τα χρήματα δόθηκαν ως μετρητά, μέσω του διαβόητου [[Τομ Πάπας]], στον Αμερικανό δικηγόρο Τζον Μίτσελ (John N. Mitchell), υπεύθυνο της εκστρατείας του Νίξον (campaign manager). Ο Μίτσελ, μετά την εκλογική νίκη του Νίξον έγινε γενικός εισαγγελέας των ΗΠΑ (Attorney General, μια θέση που έχει ομοιότητες, αλλά δεν είναι ίδια, με τον υπουργό Δικαιοσύνης στις χώρες της Ευρώπης) ενώ αργότερα καταδικάστηκε και φυλακίστηκε για το περίφημο σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ.<ref>Christopher Hitchens, THE TRIAL OF HENRY KISSINGER, Chapter 9: A " WET JOB " IN WASHINGTON?</ref>
== Παραπομπές ==
{{Παραπομπές}}
| |||