Τζον Στιούαρτ Μιλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Kefim2013 (συζήτηση | συνεισφορές)
Kefim2013 (συζήτηση | συνεισφορές)
συλλογική μετάφραση από το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών
Γραμμή 82:
 
== Βιογραφία ==
Ο Τζον Στιούαρτ Μιλ γεννήθηκε στο Πέντονβιλ (''Pentonville'') του [[Λονδίνο|Λονδίνου]], μεγαλύτερος γιος του [[Σκωτία|Σκώτου]] φιλοσόφου [[Τζέιμς Μιλ]] ([[1773]]-[[1836]]). Εκπαιδεύτηκε από τον πατέρα του, με τις συμβουλές και την βοήθεια των ''Jeremy[[Τζέρεμι Bentham''Μπένθαμ]] και ''Francis Place''. Του δόθηκε εξαιρετικά αυστηρή ανατροφή, και σκοπίμως προστατεύτηκε από τη συναναστροφή με συνομήλικά του αγόρια. Ο πατέρας του, οπαδός του ΜπένταμΜπένθαμ, είχε ως σκόπιμο στόχο του να δημιουργήσει μια ιδιοφυή διάνοια που θα μετέφερε την υπόθεση του [[ωφελιμισμός|ωφελιμισμού]] και της υλοποίησής του μετά το θάνατο του ΜπένταμΜπένθαμ<ref>{{cite book|last=Halevy|first=Elie|title=The Growth of Philosophic Radicalism|year=1966|publisher=Beacon Press|isbn=0-19-101020-0|pages=282–284}}</ref>.
 
Τα κατορθώματά του ως παιδί ήταν εξαιρετικά. ΣτηνΣε ηλικία των τριών ετών διδάχτηκε το [[Ελληνικόαρχαία αλφάβητοελληνικά]]<ref name="digital.library.cornell.edu">[http://digital.library.cornell.edu/cgi/t/text/pageviewer-idx?c=nwng;cc=nwng;rgn=full%20text;idno=nwng0033-4;didno=nwng0033-4;view=image;seq=620;node=nwng0033-4:1;page=root;size=s;frm=frameset Journals: New Englander (1843–1892)<!-- Bot generated title -->]</ref> και μεγάλες λίστες Ελληνικών λέξεων με τις Αγγλικές αντίστοιχές τους. Μέχρι την ηλικία των οκτώ είχε διαβάσει τους Μύθους του [[Αίσωπος|Αισώπου]], την Ανάβαση του [[Ξενοφών|Ξενοφώντα]]<ref name="digital.library.cornell.edu"/>, και ολόκληρο τον [[Ηρόδοτος|Ηρόδοτο]]<ref name="digital.library.cornell.edu"/>, και ήταν εξοικειωμένος με τον [[Λουκιανός|Λουκιανό]], τον [[Διογένης Λαέρτιος|Διογένη Λαέρτιο]], τον [[Ισοκράτης|Ισοκράτη]] και έξι διαλόγους του [[Πλάτων|Πλάτωνα]]. Είχε επίσης διαβάσει πολύ ιστορία στα [[Αγγλικά]] και είχε διδαχθεί [[αριθμητική.]], [[φυσική]] και [[αστρονομία]].
 
Σύμφωνα με τον Μπέιν (''Bain'') η αυτοβιογραφία του μάλλον μειώνει το εύρος της δουλειάς που είχε καταφέρει ως παιδί μετά την ηλικία των οκτώ. Στα οκτώ του άρχισε να μαθαίνει [[Λατινική γλώσσα|Λατινικά]], τον [[Ευκλείδης|Ευκλείδη]] και [[άλγεβρα]] και του ανατέθηκε η διδασκαλία στα νεώτερα παιδιά της οικογένειας. Η βασική του μελέτη παρέμεινε η ιστορία, αλλά μελέτησε και όλους τους Λατίνους και Έλληνες συγγραφείς που διδάσκονταν την εποχή εκείνη στα σχολεία και τα πανεπιστήμια. Δεν διδάχτηκε να συνθέτει στα Λατινικά ή τα Ελληνικά, και ποτέ δεν ήταν πραγματικός λόγιος. Τα διδάχτηκε για το αντικείμενο που έπρεπε να μελετήσει, και μέχρι την ηλικία των δέκα μπορούσε να διαβάσει Πλάτωνα και [[Δημοσθένης|Δημοσθένη]] με ευκολία. Η ''Ιστορία της Ινδίας'' του πατέρα του εκδόθηκε το [[1818]]. Αμέσως μετά, περίπου στην ηλικία των δώδεκα, ο Τζον άρχισε να μελετά εξονυχιστικά την σχολαστική λογική, διαβάζοντας ταυτόχρονα τις λογικές πραγματείες του [[Αριστοτέλης|Αριστοτέλη]] στην πρωτότυπη γλώσσα. Τον επόμενο χρόνο ήρθε σε επαφή με την πολιτική οικονομία και μελέτησε τους [[Άνταμ Σμιθ]] και [[Ντέιβιντ Ρικάρντο]] με τον πατέρα του – ολοκληρώνοντας τελικά την κλασική οικονομική θεώρησή τους των παραγόντων παραγωγής.
 
Το [[1823]] ίδρυσε με τον ΤζέρεμυΤζέρεμι ΜπένταμΜπένθαμ την ''Westminster Review'', ωςμια εφημερίδα για τους φιλοσοφικούς ριζοσπάστες.
 
[[Αρχείο:J S Mill and H Taylor.jpg|thumb|right|250px|Ο Τζον Στιούαρτ Μιλ και η Έλεν Τέιλορ, κόρη της Χάριετ Τέιλορ, η οποία συνεργάστηκε μαζί του για δεκαπέντε χρόνια μετά τον θάνατο της μητέρας της το [[1858]].]]
Η εντατική όμως αυτή μελέτη είχε τραυματικά αποτελέσματα στην νοητική υγεία του Μιλ. Στην ηλικία των 2120<ref>Mill, J.S. ''Autobiography'', Part V (1873).</ref> υπέστη νευρικό κλονισμό. Όπως εξηγείται στο πέμπτο κεφάλαιο της ''Αυτοβιογραφίας'' του, ο κλονισμός προκλήθηκε από την μεγάλη σωματική και πνευματική καταβάρυνση από τις σπουδές του, που είχε καταπιέσει κάθε συναίσθημα ή πνευματική αναζήτηση που θ' ανέπτυσσε φυσιολογικά στην παιδική του ηλικία. Ωστόσο, η κατάθλιψη τελικά υποχώρησε, καθώς βρήκε παρηγοριά στην [[ποίηση]] του [[Ουίλιαμ Γουόρντσουερθ]] (''William Wordsworth'')<ref>[http://digital.library.cornell.edu/cgi/t/text/pageviewer-idx?c=nwng&cc=nwng&idno=nwng0033-4&node=nwng0033-4:1&frm=frameset&view=image&seq=626 Journals: New Englander (1843–1892)<!-- Bot generated title -->]</ref>, και στην φιλική συντροφιά της [[ΧάρριετΧάριετ ΤέυλορΤέιλορ]] (''Harriet Taylor''). Η ικανότητά για συναίσθημα ξαναβγήκε στην επιφάνεια, σημειώνοντας πως «το σύννεφο σταδιακά υποχώρησε».
 
Ο Μιλ εργάστηκε για την ''Βρετανική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών'', αλλά ήταν επίσης φιλελεύθερο μέλος του Κοινοβουλίου. Συνηγόρησε υπέρ της ελάφρυνσης του βάρους απέναντι στην [[Ιρλανδία]], και βασικά εργάστηκε για ό,τι θεωρούσε [[λογική]]. Στο ''Θεωρήσεις για την Αντιπροσωπευτική Κυβέρνηση'' (''Considerations on Representative Government'') ο Μιλ κάλεσε για διάφορες μεταρρυθμίσεις του Κοινοβουλίου και της ψηφοφορίας, ιδιαίτερα για την αναλογική εκπροσώπηση και την επέκταση του εκλογικού δικαιώματος. Ήταν νονός του [[Μπέρτραντ Ράσσελ]].
 
Το [[1851]] ο ΜιλλΜιλ παντρεύτηκε την ΧάρριετΧάριετ ΤέυλορΤέιλορ μετά από 21 χρόνια στενής φιλίας. Η ΤέυλορΤέιλορ υπήρξεάσκησε σημαντική επιρροή στο έργο και τις ιδέες του ΜιλλΜιλ κατά τη διάρκεια της φιλίας τους και του γάμου τους. Η σχέση του με την ΧάρριετΧάριετ ΤέυλορΤέιλορ ενέπνευσε τη συνηγορία του Μιλ για τα γυναικεία δικαιώματα. Ο Μιλ θεωρείται ως ένας από τους πρώτους [[φεμινισμός|φεμινιστές]]. Το άρθρο του ''The Subjection of Women'' ([[1861]]) είναι από τα πρώτα έργα πάνω στο θέμα των δικαιωμάτων των γυναικών που γράφτηκαν από άντρες συγγραφείς.
 
Εξελέγη ανεξάρτητος βουλευτής Ουέστμινστερ στις εκλογές του [[1865]], νικώντας το φιλελεύθερο στρατηγό Ντι Λέισι Έβανς. Νικήθηκε στις επόμενες εκλογές, του [[1868]], από τον, μετέπειτα υπουργό, συντηρητικό Ουίλιαμ Σμιθ.
 
Από άποψη θρησκευτικών πεποιθήσεων, ο Μιλ ήταν [[άθεος]]<ref>{{cite book|title=An Introduction to Mill's Utilitarian Ethics|year=2004|publisher=Cambridge University Press|isbn=9780521535410|page=22|author=Henry R. West|quote=Mill had no religious instruction as a child, growing up an atheist.}}</ref><ref>{{cite book|title=John Stuart Mill and the Religion of Humanity|year=2002|publisher=University of Missouri Press|isbn=9780826263278|page=65|author=Linda C. Raeder|chapter=Spirit of the Age|quote=Comte welcomed the prospect of being attacked publicly for his irreligion, he said, as this would permit him to clarify the nonatheistic nature of his and Mill's "atheism".}}</ref>. Πέθανε το [[1873]] από [[ερυσίπελας]] στην [[Αβινιόν]] της [[Γαλλία|Γαλλίας]] και ετάφη δίπλα στη σύζυγό του που είχε πεθάνει το [[1858]].
 
== Έργο ==
Γραμμή 104 ⟶ 107 :
 
===Περί Ελευθερίας===
[[Αρχείο:J S Mill and H Taylor.jpg|thumb|right|250px|Ο Τζον Στιούαρτ Μιλ και η Έλεν Τέιλορ, κόρη της Χάριετ Τέιλορ, η οποία συνεργάστηκε μαζί του για δεκαπέντε χρόνια μετά τον θάνατο της μητέρας της το [[1858]].]]
Ένα θεμελιώδες βιβλίο για την αρχή της ελευθερίας ήταν το ''Περί Ελευθερίας (On Liberty)'', για τη [[φύση]] και τα όρια της εξουσίας που μπορεί νόμιμα να ασκηθεί από την κοινωνία πάνω στο άτομο. Ένα επιχείρημα που ανέπτυξε ο Μιλ ήταν η αρχή βλάβης, δηλαδή, οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να έχουν οποιαδήποτε συμπεριφορά επιθυμούν όσο δεν βλάπτουν άλλους.