Δημήτρης Γληνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 16:
Μέλος του [[Εκπαιδευτικός Όμιλος|Εκπαιδευτικού Ομίλου]] από το [[1911]] και επί σειρά ετών ηγετική φυσιογνωμία του, δημοσίευσε στο 'Δελτίο' του Ομίλου και στην 'Αναγέννηση' φιλοσοφικές και παιδαγωγικές μελέτες. Έργα του: Δημιουργικός ιστορισμός ([[1920]]), Γυναικείος ανθρωπισμός ([[1921]]), Οι χοίροι υΐζουσιν ([[1921]]), Ένας άταφος νεκρός ([[1925]]) κ.άλ. Το [[1927]], στη 'Διακήρυξη του Εκπαιδευτικού Ομίλου', συνέδεσε την παιδαγωγική κίνησή του με τις [[σοσιαλισμός|σοσιαλιστικές αντιλήψεις]]. Εξόριστος κατά την τετραετία της [[Ιωάννης Μεταξάς#Το πραξικόπημα της 4ης Αυγούστου|δικτατορίας Μεταξά]] ([[1936]] - [[1940]]), έγραψε την 'Τριλογία του Πολέμου' και το 'Διαλεκτικό υλισμό'. Το [[1940]] μετέφρασε το [[Σοφιστής|Σοφιστή]] του [[Πλάτων|Πλάτωνα]].
Το International Bureau of Education της [[Εκπαιδευτική Επιστημονική και Πολιτιστική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών|UNESCO]] συμπεριέλαβε τον Γληνό μεταξύ των 100 πιο σημαντικών διανoουμένων, πολιτικών, δημοσιολόγων κ.λπ. όλου του κόσμου, που με το στοχασμό και τη δράση τους είχαν σημαντική συμβολή στην υπόθεση της εκπαίδευσης από την εποχή της αυγής του ανθρώπινου [[Πολιτισμός|πολιτισμού]] έως τις μέρες μας.<ref>[Γιώργος Δ. Μπουμπούς], «[http://www.glinos.gr/v1/glhnos/dimitrisglinos Δημήτρης Γληνός]», Ίδρυμα Γληνού</ref>
== Λοιπές Πληροφορίες ==
| |||