Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Removing Link FA template (handled by wikidata)
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 50:
[[Εικόνα:Shipka Memorial.jpg|thumb|right|130px|[[Πέρασμα της Σίπκα|Μνημείο Σίπκα]] ή Μνημείο απελευθέρωσης]]
{{cnote|α| Πολλοί Ρωσόφιλοι Έλληνες της εποχής προσπαθώντας να δικαιολογήσουν εν μέρει την ανθελληνική στάση του Τσάρου Αλέξανδρου Β΄ απέδιδαν αυτή στην άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης σε προηγούμενη πρόσκλησή του για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο ρωσο-τουρκικό πόλεμο (1877-1878), έστω για δυτικό αντιπερισπασμό οθωμανικών δυνάμεων. Πράγματι η πρόσκληση αυτή είχε γίνει με έγγραφο προς τον Βασιλέα Γεώργιο, που εκ των πραγμάτων όμως δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί.<br />
Κατ΄ αρχήν η Ελλάδα τότε δεν είχε ακόμα πλήρη στρατιωτική οργάνωση που να διαθέτει και εκστρατευτικό σώμα, η δε οργάνωση αυτού απατούσεαπαιτούσε πολύ χρόνο. Το ελληνικό ναυτικό συγκροτούνταν από παλαιά πολεμικά πλοία. Ο δε ρωσοτουρκικός πόλεμος διεξαγόταν σε κατά ξηρά αναμετρήσεις. Έτσι ο οθωμανικός στόλος είχε πλήρη ελευθερία κινήσεων. Αλλά και ο Σουλτάνος όταν πληροφορήθηκε για τη σχετική πρόσκληση απείλησε την Ελλάδα με ναυτικό αποκλεισμό. Στις αρχές του 1878 εκδηλώθηκε και η κρητική επανάσταση. Συνέπεια αυτών ήταν η παραίτηση της κυβέρνησης και η ανάληψη από οικουμενική κυβέρνηση, (η 1η επί Βασιλείας [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεωργίου Α΄]]), η οποία και ακολούθησε φιλοαγγλική στάση.<ref>Κ. Παπαρρηγόπουλου "Ιστορία του Ελληνικού Έθνους" τομ.8ος σελ.410</ref><br />
Από τους λόγους όμως του Τσάρου διαφαίνεται σαφέστατα ότι ο ανθελληνισμός του δεν οφειλόταν τόσο σε μία εκδικητική αντίληψη της στιγμής, όσο σε πάγια γενικότερη πολιτική θεώρηση των ρωσικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή.
}}