Οσίπ Ζάντκιν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →Πηγές: +commonscat +{{Authority control}} |
μ →Βιογραφικά στοιχεία: French spelling (Académie, Chaumière, Cimetière) |
||
Γραμμή 9:
Κατά τη διάρκεια του [[ΒΠΠ|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], λόγω και της εβραϊκής καταγωγής του από την πλευρά του πατέρα του, κατέφυγε στις [[ΗΠΑ|Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής]], απ’ όπου επέστρεψε το Σεπτέμβριο του 1945. Ο Ζάντκιν είχε αναπτύξει φιλικές σχέσεις με τους ζωγράφους [[Πάμπλο Πικάσο]], [[Ζωρζ Μπρακ]], [[Ανρί Ματίς]], [[Αμεντέο Μοντιλιάνι]] και τον ιαπωνικής καταγωγής [[Λεονάρ Φουζιτά]], με τους οποίους σύχναζε στα γειτονικά με την κατοικία του «καλλιτεχνικά» καφέ του Μονπαρνάς – το [[Καφέ Ντομ]] και το [[Κλοζερί ντε Λιλά]].
Το 1950 ο Ζάντκιν τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο στη Μπιενάλε της [[Βενετία]]ς και το 1960 του απονεμήθηκε το βραβείο της Πόλης των Παρισίων. Το 1962 εκλέχθηκε καθηγητής της Ακαδημίας Καλών Τεχνών του Παρισιού (
Ο Ζάντκιν δημοσίευσε τα απομνημονεύματά του με τον τίτλο "Η Σφύρα και η Ψαλίδα. Αναμνήσεις της ζωής μου" (Le Maillet et le Ciseau. Souvenirs de ma vie, 1968). Πέθανε στο Παρίσι το 1967 σε ηλικία 77 ετών και είναι θαμμένος στο Κοιμητήριο του Μονπαρνάς (
To εργαστήριο και η κατοικία του με το μικρό κήπο στο Παρίσι στην περιοχή του Μονπαρνάς (100 bis, Rue d’ Assas) είναι από το 1982 το σημερινό Μουσείο Ζάντκιν (Μετρό: Vavin).
| |||