Νικόλαος Κατούντας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 7:
Την [[20 Ιουλίου|20η Ιουλίου]] του [[1974]] λαμβάνει μέρος ως διοικητής του 31ου Λόχου Κρούσεως της 33 ΜΚ στην επιχείρηση κατάληψης του φρουρίου του Αγίου Ιλαρίωνα <ref>Νεοπτόλεμου Κότσαπα,Κερύνεια Εάλω-33η Μοίρα Καταδρομών,Λευκωσία 2010,σελ 24</ref>. Παρά την αρχική της επιτυχία ( κατάληψη υψώματος Πετρομούθκια<ref>Γιάννης Κ. Λάμπρου,Ιστορία του Κυπριακού, Τα χρόνια μετά την ανεξαρτησία, 1960-2004, Λευκωσία 2004, σελ 554</ref> ), το πρωί της επόμενης μερας η 33 ΜΚ αναγκάστηκε να συμπτυχθεί λόγω της έλλειψης πυρομαχικών και την μη έλευση ενισχύσεων ενώ την κατάσταση επιδείνωσε ο θάνατος του διοικητή της μοίρας, [[Γεώργιος Κατσάνης|Γεώργιου Κατσάνη]].
Μετά την αποχώρηση από την περιοχή του Αγίου Ιλαρίωνα, ο Νικόλαος Κατούντας σπεύδει με τον λόχο του προς ενίσχυση του 251 Τ.Π. του [[Παύλος Κουρούπης|Παύλου Κουρούπη]], το οποίο μαχόταν εναντίον των εισβολέων στην [[Κερύνεια]] και δίνει σκληρές εκ του συστάδην μάχες με τα [[Τουρκία|τουρκικά]] στρατεύματα.Το Λιοντάρι της Κερύνειας όπως τον αποκαλούν, μαζί με τους στρατιώτες του [60 καταδρομείς],αντιμετώπισε το μεγαλύτερο βάρος της Τουρκικής εισβολής και καθήλωσε τους Τουρκους για 2 ημέρες. Μόνος και αβοήθητος μαζι με τους στρατιώτες του.εδωσε άνισες μάχες εναντιον των Τούρκων εισβολέων. Στις [[22 Ιουλίου]], κατά τη διάρκεια της οπισθοχώρησης, διότι ήταν πλέον ορατός ο κίνδυνος του εγκλωβισμού μετά την κατάληψη της πόλης από τον εχθρό, ο Κατούντας (ο οποίος είχε ενδιάμεσα τραυματιστεί ελαφρά στο πόδι) μαζί με ομάδα καταδρομέων δέχεται επίθεση από πολυάριθμη εχθρική δύναμη στο [[Τέμπλος]] και από τότε αγνοείται<ref>Νεοπτόλεμου Κότσαπα,Κερύνεια Εάλω-33η Μοίρα Καταδρομών,Λευκωσία 2010,σελ 45-47</ref>. Όταν ολα χάθηκαν αυτοθυσιάστηκε με γενναιότητα για να καλύψει μέχρι και τον τελευταίο στρατιώτη του. Ως άλλος Λεωνίδας έμεινε εκεί για να φυλάει Θερμοπύλες και με την ηρωική του αυτοθυσία δόξασε Ελλάδα και Κύπρο.
==Τιμές μετά την εξαφάνιση==
| |||