Τραπεζικός πανικός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

* Οι τράπεζες μπορεί να ενθαρρύνουν τους πελάτες τους να κάνουν [[προθεσμιακή κατάθεση|προθεσμιακές καταθέσεις]], οι οποίες δεν μπορούν να αναληφθούν επί τόπου. Αν οι προθεσμιακές καταθέσεις αποτελούν ένα αρκετά υψηλό ποσοστό του παθητικού της τράπεζες, η ευπάθεια της σε πανικούς μειώνεται σημαντικά. Το μειονέκτημα είναι ότι οι τράπεζες πρέπει να πληρώνουν υψηλότερο επιτόκιο σε προθεσμιακές καταθέσεις.

* Μια τράπεζα μπορεί να αναστείλει προσωρινά τις αναλήψεις για να σταματήσει έναν πανικό: αυτό καλείται ''αναστολή μετατρεψιμότητας''. Σε πολλές περιπτώσεις η απειλή της αναστολής αποτρέπει τον πανικό, που σημαίνει ότι η απειλή δεν χρειάζεται να πραγματοποιηθεί.<ref name=Diamond2007/>

* Αν δεν υπάρχει άμεσος πιθανός αγοραστής για έναν αφερέγγυο οργανισμό, ο ρυθμιστής ή ο ασφαλιστής καταθέσεων μπορεί να σχηματίσει μια [[τράπεζα γέφυρα]], η οποία λειτουργεί προσωρινά μέχρι η επιχείρηση να μπορέσει να ρευστοποιηθεί ή να πουληθεί.

* Για την εκκαθάριση έπειτα από την αποτυχία μιας τράπεζας, η κυβέρνηση μπορεί να σχηματίσεις μια «[[κακή τράπεζα]]», η οποία είναι μια καινούργια κρατική εταιρεία διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων, και η οποία αγοράζει μεμονωμένα μη εξυπηρετούμενα περιουσιακά στοιχεία από μία ή περισσότερες ιδιωτικές τράπεζες, μειώνοντας την αναλογία άχρηστων ομολόγων στις ομάδες στοιχείων ενεργητικών τους, και έπειτα δρα ως πιστωτής στις περιπτώσεις χρεωκοπίας που ακολουθούν. Αυτό ωστόσο δημιουργεί ένα πρόβλημα [[ηθικός κίνδυνος|ηθικού κινδύνου]], ουσιαστικά επιδοτώντας την χρεωκοπία: προσωρινά μη αποδοτικοί οφειλέτες μπορούν να αναγκαστούν να αιτηθούν χρεωκοπία, ώστε να γίνουν επιλέξιμοι για την πώλησή του σε μια κακή τράπεζα.